Reisverhaal «Slapen bij de Palaung»

Myanmar | 0 Reacties 07 Maart 2015 - Laatste Aanpassing 07 Maart 2015

We konden pas na de middag de bus nemen naar Hsipaw, de ochtendbus was volgeboekt, waardoor we vrij laat en in het donker toekwamen in het kleine stadje Hsipaw. De straten waren al leeg en verlaten en we vreesden of we nog aan een avondmaaltijd zouden geraken. Gelukkig is er Mr. Charles Guesthouse waar ze op alles voorzien zijn. We kregen een gratis taxi van aan het busstation tot aan de guesthouse. Ver is het niet, maar met die zware rugzakken (ondertussen al vol met souvenirs J) is een taxi wel leuk. En het restaurant van de guesthouse was ook nog open. We waren blijkbaar niet de enige die nog een late maaltijd nodig hadden.

Naar Hsipaw kom je om te wandelen in de omliggende heuvels en naar de heuveldorpen van het Shan en het Palaung volk. Het Shan volk leeft op de vlaktes voor de heuvels en het Palaung volk leeft meer in de heuvels. De mensen zijn gewoon aan toeristen door de vele wandelaars die in de dorpen blijven slapen, maar leven nog vrij traditioneel. Hoe hoger en dieper men in de heuvels trekt, hoe traditioneler het volk.

Wij wandelden in twee dagen naar Pankam Village met onze jonge gids Koko. We regelden alles via Mr. Charles Guesthouse en waren super tevreden. De uitbaters van Mr. Charles (op dit moment zijn het zijn twee dochters die de plak zwaaien) hebben op vlak van trekking en hiking in en rond Hsipaw misschien alles een beetje in handen, maar ze zijn dan ook goed georganiseerd en ze werken alleen met lokale mensen. De eerste dag van onze trekking begon plat langs verschillende Shan-dorpen. De mensen hier zijn allemaal landbouwers en het Shan-volk verbouwd vooral rijst. Wij waren er wel buiten het rijstseizoen. Verschillende rijstvelden stonden droog, andere werden van water voorzien via irrigatie zodat er andere groenten konden op geteeld worden zoals pompoen, tomaten, bonen,… Het is leuk om door de verschillende dorpen te wandelen. We konden goed zien hoe de mensen hier leven, wonen en werken. De dorpen zijn niet constant voorzien van elektriciteit waardoor sommige zaken die wij vanzelfsprekend vinden niet aanwezig zijn, zoals een koelkast, een wasmachine, een kookvuur,… Na de Shan-dorpen gingen we stillaan omhoog de heuvels in. Het was een mooie klim, niet echt steil, maar toch nog vrij lastig omdat het klimmen constant in de volle zon moest gebeuren. Door de hete zon op ons hoofd vonden we het uiteindelijk toch wel redelijk uitputtend. We waren blij als we Pankam Village bereikten. We sliepen bij familie van onze gids. Het was een heel aangenaam verblijf. Bij aankomst kregen we een lekkere lunch van verschillende groentegerechten, rijst en fruit en thee. Na een deugddoende siësta kregen we een rondleiding langs de theeplantages rond het dorp. Van hieruit hadden we een mooi zicht op het dorp en de omliggende groene heuvels. We gingen ook op bezoek bij de ouders van onze gids Koko. Zijn zus had een nieuw t-shirt meegebracht uit de stad van Gangnam Style, knalgeel, Koko vond het heel mooi en was er fier op. Voor het avondeten wouden we ons graag douchen. Maar een douche kennen ze in Pankam niet, dus dan maar op hun manier. De ‘badkamer’ bestond uit een gemetselde bak met ijskoud water dat we gewoon met een kommetje over ons moesten gieten. Er was geen licht, dus gebruikten we onze koplamp. Het water was ijskoud, maar het deed ongelofelijk veel deugd. Het plakkerige zweet was van ons lijf en we voelden ons herboren. Na het lekkere avondeten, ons tafeltje stond vol met groentegerechten, gebakken noedels en rijst, leerden we de rest van de avond Koko UNO spelen. Hij was er snel mee weg en wist van geen ophouden. Bij bedtijd ging hij nog bij een vriend van hem een beetje verder spelen J. De tweede dag begon met groenten, noedels en rijst als ontbijt. Wij zijn dat tijdens onze reis niet gewoon geworden en hadden het dan ook moeilijk om zo vroeg op de morgen noedels en rijst achter de kiezen te steken. Maar uit respect voor onze gastvrouw hebben we van alles wel een beetje gegeten. Op dat moment dachten we wel even ‘Lang leve het brood van onze bakkerin thuis’. De weg terug naar Hsipaw liep langs een andere route dan onze eerste dag. Dat vonden we heel leuk. De route ging langs bosjes, landbouwvelden, over bamboebrugjes over kleine rivierstromen en het laatste anderhalf uur volgden we de rivier volledig terug naar Mr. Charles Guesthouse. Bij aankomst kregen we een ijskoud glas fruitsap aangeboden en dat was zalig want het laatste anderhalf uur hadden we in de volle hete zon gelopen. Alle koude dingen waren heel welkom op dat moment J.

Na drie dagen verlieten we Hsipaw en het fijne Mr. Charles Guesthouse en stapten we op de trein naar Pyoo Lwin die ons over de beroemde Gokteik-brug zou brengen. We hebben beide hoogtevrees en waren alle twee een beetje zenuwachtig om over een metalen brug van 300m hoog te rijden met een trein die niet te vergelijken valt met onze moderne Westerse treinen. Het was een avontuur, een heel leuk en onvergetelijk avontuur. De trein hobbelde en wiebelde (af en toe mag dat hobbelen en wiebelen héééél letterlijk genomen worden J) langs een prachtig landschap en doorheen vele kleine dorpjes. Op de verschillende stopplaatsen was het steeds chaotisch druk met mensen die op- en afstappen, allerhande pakken en manden die op- en afgeladen werden, vrouwen die van alles verkochten door de treinraampjes. Heel leuk om te zien! En de Gokteik-brug? Tja, die was mega-spectaculair. Je ziet de brug van ver liggen en op een bepaald moment stopt de trein om dan met een slakkengangetje over de metalen brug te rijden. En dat ging zo vlot en goed dat we geen seconde aan onze hoogtevrees gedacht hebben, aleja, misschien wel eventjes op het moment dat er foto’s getrokken worden terwijl we uit het raam hingen. Alles voor een goede foto hé J.

In Pyoo Lwin delen we een taxi met een Brits-Italiaans koppel naar Mandalay. We verblijven er slechts 1 nacht in de Peacock Lodge om de volgende dag heel vroeg het vliegtuig te nemen naar Yangon en om van Yangon direct verder te reizen naar Ngwe Saung, naar het zeetje!!