Reisverhaal «China, ...»

mijn route ... | China | 0 Reacties 02 November 2015 - Laatste Aanpassing 02 November 2015

China,

Frustrerend, choquerend, contrasterend, maar vooral adembenemend!

Frustrerend:

In China wordt letter Engels gesproken en heel veel plaatsnamen worden enkel met Chinese karakters aangeduid. Een dagelijks probleem, voor niet-Chinees sprekenden, zoals mijn vader en ik. 

Wanneer we op eigen houtje naar het station trekken om tickets te kopen, worden we overspoeld van chaos, meterslange wachtrijen en duizenden mensen, .. Althans, zo lijkt het toch. Iedere keer opnieuw proberen we uit te vissen aan welk loket we onze tickets kunnen kopen en welke ingang van het station we daarvoor nodig hebben, door het aan voorbij lopende jongeren (die altijd druk bezig zijn met bubbleshooten op hun gsm) te vragen in de hoop dat die onze vraag begrijpen. Soms hebben we geluk, veelal niet.

Vele stations hebben self-ticket machines. Die probeerden we dus ook uit, maar toen we onze paspoorts moesten inscannen bleek die scangleuf afgeplakt te zijn. Weer geen optie dus. Na enkele frustrerende ervaringen als deze leerden we onze trein of bustickets via ons hostel te bestellen. De meerwaarde die we hiervoor moesten betalen woog niet op tegen de kostprijs en verloren tijd om zelf naar het station te tjoolen.

Chinezen zijn nochtans zeer hulpvaardig, soms zelfs te. Wanneer we onze kaart bovenhalen, worden we steevast aangesproken door lokalen, die ons dan de weg wijzen. Tot 4 of 5 keer toe trappen we in dezelfde val. Die mensen hebben geen flauw idee waar we naartoe willen en kunnen al helemaal geen Engelse kaarten lezen. Ze wijzen ons het liefst een richting aan, zodat we op pad kunnen, maar keer op keer komen we tot de vaststelling dat we helemaal niet uitkomen waar we willen zijn. Les geleerd: wanneer 3 of 4 mensen in dezelfde richting wijzen, dan pas gaan we die richting uit. 

Hotels die we op Engelstalige websites vinden, beschikken niet vanzelfsprekend over Engelstalige staff of stadsplannen. Ook dit hebben we snel geleerd.

Choquerend:

Ik heb al heel wat gezien en meegemaakt op deze planeet, maar waneer het aankomt op 'manieren', dan zijn de Chinezen de meest vieze en onbeschaamde die ik al tegengekomen ben.

Ik ben het voortdurende gerochel nooit gewoon geraakt, overal halen zowel mannen als vrouwen zeer luidruchtig hun neus op en spuwen dit gelijk waar uit. Met wat geluk doen ze dat in de dichtsbijzijnde vuilbak, maar meestal gewoon voor of naast zich op straat, niet goed oplettend of er iemand aankomt of net ook passeert.

Tijdens heel wat busritten kreeg ik luid gehoest in mijn nek te voelen, een hand voor de mond houden, dat kennen ze niet. Luid boeren wordt in restaurants als blijk van appreciatie gezien. En ook op straat keek ik op den duur niet meer om als ik kleine kinderen met behulp van de ouders zag plassen of zelfs poepen. De babybroekjes lijken wel precies hiervoor gemaakt te zijn, met een wijd open naad in het kruis, pampers heb ik hier bijna nergens gezien.

Die Chinezen toch, er is toch nog wat werk aan...

Contrasterend:

Met hun duizenden jaren van oorlogen, invasies, godsdiensten en dynastieën (vraag me niet de verschillende uit te leggen!), heeft China heel wat te bieden op vlak van cultuur. Overal in het immense land verspreid vind je tempels, schrijnen en gedenkstenen. Enkele tempelcomplexen zijn weliswaar op spectaculaire locaties gebouwd en lieten steeds opnieuw een diepe indruk na.

Onmiddellijk naast eeuwenoude cites rijzen moderne appartementsgebouwen die minstens 10 verdiepingen hoog zijn op. Wat ons ook opviel was de overal aanwezige hoogbouw. Zelfs kleine dorpen langs rivierflanken hadden steeds huizen van minstens 3 verdiepingen hoog. Overal worden hoge wolkenkrabbers gebouwd of zijn ze nieuwe wegen en spoorwegen aan het leggen. Het land lijkt soms wel één grote bouwwerf. Twee verschillende mensen vertelden ons dat heel wat nieuwe gebouwen ook leeg blijven te staan. Geen idee wat de bedoeling van al dit bijbouwen dan is ...

De beruchte Chinese firewall hield mij alvast weg van facebook en ook op google kon ik niet meer rekenen. In heel wat hostels zagen we dan ook meerdere wifi lijnen, een normale, en ene die de firewall ontweek. Deze laatste werkte niet altijd zoals gehoopt en werd in tijd gelimiteerd. We merken dat heel wat jongeren hun eigen vpn hebben en zo de firewall ontlopen. 't Is weer niet raar dat dit bij mij niet lukt ...

Adembenemend:

Al mijn bovenstaand geschrijf mag dan eerder negatief overkomen, toch was mijn ervaring ongelooflijk positief!

Alle frustraties, contrasten en vieze manieren vallen in het niets bij wat het land echt te bieden heeft. 

De natuur die wij mochten aanschouwen was boven machtig! De tegen alle verwachtingen in comfortabele treinritten gaven ons een zeer lokale ervaring. Ik heb hier enkele waauw momenten gekend, bij het rondtjeezen met scooters langs prachtige meren, bij het beklimmen van eeuwenoude tempels en boeddhabeelden en bij het aanschouwen van de indrukwekkende Chinese muur. En dan heb ik nog niets verteld over alle interessante en bewonderenswaardige mensen die we ontmoet hebben.

China: een toppertje!

Daar ik niet gemakkelijk mijn visum kon verlengen, was ik genoodzaakt het land te verlaten voor begin november. Daarom heb ik mezelf maar een ticket richting Zuid Korea geboekt op de dag dat mijn vader naar huis vliegt. 

2 weken Zuid Korea nu, daarna 3 weken naar Taiwan 😆