Reisverhaal «Halong Bay»

Onze wereldreis | Vietnam | 0 Reacties 31 Oktober 2013 - Laatste Aanpassing 07 November 2013

Halong Bay

Halong Bay is een natuurgebied dat op de lijst van Unesco Werelderfgoed staat en dat, samen met Tafelberg en nog 5 andere, uitgeroepen is tot de 7 nieuwe wereldwonderen.

We bezoeken dit georganiseerd, en boeken de 2-nachten-3-dagen-tour.

De eerste nacht slapen op een boot, en de tweede nacht in een hotel op Cat Ba-eiland.

We zijn de drukte en de vuile lucht in Hanoi dus wat beu, en hopen hier onze vezels wat nieuwe energie/zuurstof te kunnen geven.

We worden opgehaald door een minibusje, en doorkruisen Hanoi nog wat door naar andere hostels om nog andere mensen op te pikken. Als de bus lekker vol zit vertrekken we pas echt, en kan onze gids, Ba, zijn welkomstwoordje doen. Ba is een Vietnamees die toch al wat beter dan gemiddeld Engels kan, we begrijpen toch wel al 60% van wat hij zegt, maar dit doet hij wel met een serieus accent/spraakgebrek. Nuja, het is een heel enthousiaste, sympathieke kerel. De medereizigers zijn een allegaartje Engelsen, Nederlanders, Zweden, Fransen, Amerikanen,...

We zijn benieuwd of we nu het ‘echte’ Vietnam zullen te zien krijgen langs de weg, en natuurlijk is het het ‘echte’ Vietnam, maar niet zoals we het ons voorstellen. Wellicht verwachten we te veel om de prentkaarten met eigen ogen te zien, en vergeten we dat die prentkaarten genomen zijn door beroepsfotografen die wellicht heel Vietnam doorkruist hebben voor die ene juiste foto.

Maar Vietnam is dus een land in beweging, en we zien dan vooral ook veel industrie, en bouwwerven. Ook wel veel rijstvelden en waterbuffels, dus het hangt er een beetje van af wanneer je juist in slaap valt of je het hier een mooie omgeving vindt of niet...

We worden als pauze nog gedropt bij een werkplaats voor mindervaliden die allerlei kunstwerkjes te koop stellen, en na ongeveer 3u komen we aan in Halong Bay.

Hier kunnen we op de boot waar we onze kamers toegewezen krijgen, en direct kunnen we aan tafel gaan voor de lunch.

Het is druk in Halong bay. Heel druk. En je vindt er geen brommers die toeteren of lawaai maken, maar hier zijn het dan allemaal ronkende motoren of sputterende speedbootjes die de rust verstoren. Het landschap is wel mooi, maar echt overdonderend is het niet echt. Het is zelfs moeilijk om een mooie foto te nemen van het landschap zonder dat er 3 andere boten op staan... Een beetje frustrerend, want we hadden er duidelijk meer van verwacht...

We laten het echter niet aan ons hart komen, en volgen braafjes het programma dat Ba ons voorschotelt. Zo bezoeken we een enorme grot, best wel indrukwekkend, en vooral de kinderen vinden het leuk dat we net op Halloween de grot ingaan. Daarna tijd om te gaan zwemmen op een ministrandje! Het klinkt leuker dan het is... We meren aan aan een eilandje, waar we tussen nog eens allemaal andere toeristen een plekje moeten zoeken. Hier kun je een berg opklimmen, of zwemmen. De kinderen kiezen natuurlijk voor het laatste, en trekken er zich niets van aan dat het hier archi-lelijk is. Ze zijn hier nog aan het bouwen, dus je hebt er nog eens dat geluid bij ook... Het is geen natuurlijk strand, het zand hebben ze allemaal moeten invoeren. Helemaal overbodig natuurlijk, want daarvoor komt toch niemand naar Halong Bay?

Hierna worden we nog een kajaktoertje voorgeschoteld. Niet direct iets waar Bart en ik ontzettend veel zin in hadden, maar de kinderen vinden het wel super, en eigenlijk was het wel leuk. We varen onder een rots door, en komen in een ingesloten lagune, waar er langs de randen van de rots een hele familie apen leven. En hier, afgesloten van de rest van Halong Bay, vinden we eindelijk eens wat rust. Eventjes, zolang er geen andere toeristen dit hoekje ontdekt hebben zijn we zelfs eventjes helemaal alleen, en worden we voor de eerste keer in lange tijd weer ondergedompeld in de stilte. Zalig!

Na de kajakrit terug aan boord van onze jonk (zo’n typische boot) voor wat douchetijd en het diner. Het eten is zeker verzorgd, maar nogal aan de vettige kant. En je mag er zeker niet te lang bij stilstaan in welke omstandigheden ze dit klaar maken...

Maar we hebben onze rust teruggevonden, en beginnen toch te genieten van deze uitstap. Met het donker worden komt er een zekere serene sfeer over het gebied (de karaoke-boten niet meegerekend...) en is het zalig om met een biertje op het dek eventjes te ontladen terwijl de kinderen zich amuseren in hun cabine.

We spreken met een Frans koppel die hier 2 jaar terug reeds was, en die staan echt versteld van de verandering. Blijkbaar zijn er in die 2 jaar 250 boten bijgekomen!!! En Halong Bay is uitgestrekt, maar zo’n aantal valt toch wel op hoor! Heel erg jammer eigenlijk, maar we moeten eerlijk zijn, we zitten er ook tussen, en doen dus lustig mee... Maar voor toekomstige reizigers zou ik zeggen: sla dit maar over en zoek maar een andere baai op, volgens mij zal het even, en zelfs nog mooier zijn.

Na het eten hadden we keuze uit 3 activiteiten: nachtvissen, karaoke en iets drinken. Die twee laatste waren 2 verschillende activiteiten. De kinderen kozen resoluut voor de karaoke, maar we hebben ze gelukkig kunnen paaien met het nachtvissen. Hierbij krijg je een stok met een lijn en aas aan, en moet je dit dicht bij een sterk licht in het water houden. Zo vangen ze hier pijlinktvis. We hebben het lang volgehouden, want zolang ze die vislijn vasthadden moesten ze niet gaan slapen, de snoodaards, maar veel hebben we niet gevangen... Een kwal. Bijna.

De dag erna varen we na het ontbijt naar Cat Ba-island. Dit is het grootste eiland in dit gebied dat bewoond is. We maken eerst een busrit naar een natuurpark en zijn al onder de indruk. Heel erg groen hier, en mooi! En de dorpjes die we passeren zijn heel simpel, en niet op toeristen gericht. Een verademing!

Bij het nationaal park staat er een wandeling op het programma. En hier voelen we ons weer eventjes een kuddedier...groepsreizen zijn niet echt aan ons besteed... In kolonne wandelen we dus de berg op. We merken wel al snel een voordeel op: Stef kan niet echt beginnen slenteren, en moet gewoon in het -trage- ritme mee. En op de plekken waar het te steil wordt, of te gevaarlijk, daar krijgt hij de ereplek: op de rug van de gids. Dit is een bijzonder kwiek lokaal mannetje die schijnbaar onvermoeibaar is. Hij hupt van het begin van de stoet naar het einde, steeds naar iedereen wapperend met zijn waaier, en vaak dus met Stef aan zijn rug bengelend. Oja, wat Stef hiervan vindt? Hij is er niet echt heel enthousiast over. Zo’n vreemd gek mannetje die hem zomaar op zijn rug gooit, en die allerlei grapjes met hem uithaalt...neen, Stef blijft heel de rit redelijk sceptisch, en kan dit maar met moeite verbergen...

Maar wij dus met zijn allen in stoet de berg op. Het was eigenlijk wel een leuke wandeling, en best pittig! Af en toe moeten we echt wel klimmen en vaak moet ik toch eventjes stoppen om op adem te komen. De oudere mensen van de groep krabben zich ook wel af en toe in het haar. Maar eens we de top bereikt hebben is het uitzicht echt fantastisch! Volledig groen, in al zijn facetten en dit zover je kan kijken. Enig minpunt? We staan met heel de groep, en meer, op zo’n kleine oppervlakte, dat het echt dringen is om op het uitkijkpunt te staan om een mooie foto te hebben. Tot onze schaamte laat de gids zelfs iedereen aan de kant gaan om de ‘family’ mooi in beeld te hebben...

Terug naar beneden, waar Ellie nog de schrik van haar leven opdoet. Avonturierster die ze is stapte ze een klein eindje voor ons. Opeens zien we haar staan, en we hebben rap in het snotje dat er iets niet klopt. Ze heeft een slang gezien! Op nog geen 10, of laat ons zeggen 20cm van haar voeten! Een zwarte met witte strepen blijkbaar, dus volgens haar zeker giftig! Ze is direct weggelopen, en durft pas na een tijdje terug stilstaan. Ze probeert zich sterk te houden, maar is redelijk overstuur, en al trillend stapt ze de rest van de wandeling uit. Wow, hier zal ze wel eventje geluk gehad hebben! Een ijsje is nu wel dubbel en dik verdiend, en daarna terug de bus in, naar ons hotel in Cat Ba town, aan de andere kant van het eiland.

Het hotel waar ze ons droppen ziet er een beetje afgeleefd uit, maar het zijn de beste kamers die we al gehad hebben. Alle voorzieningen, rustig, ruim, echt tip top!

Na het middageten gaan we een toertje op een andere boot doen, en stoppen we aan een echt puur strandje. Wow, echt zalig! Ik ben zelf geen waterrat, maar hier ga ik toch ook wel eens het water in! We zwemmen naar de boot (waar ik me heel elegant op hijs...) en springen dan van op de boot terug het water in. Met een klein hartje, want ik ben ook niet zo zot van hoogtes, èn ik heb al iets te veel kwallen gezien. Goh, wat ben ik toch een trunte!!!. Maar dan wel een stoere trunte, want ik zwem toch wel nog eventjes met Stef over en weer naar de boot, èn we springen met de meisjes ook nog eens van het bovenste dek van de boot! We hebben echt een supertijd hier!

Maar als het begint te duisteren moeten we terug en kunnen we ons nestelen in het hotel.

Ik doe nog een wandelingetje in het stadje op zoek naar koekjes (af en toe kan ik echt een suikerrush hebben, en dan mòet ik zoetigheid hebben, en dit liefst zo snel mogelijk!), maar veel heeft het stadje niet te bieden, het is gewoon een redelijk artificieel badstadje, die wellicht gewoon opgebouwd is voor de toeristen. Ik zie toch niet veel anders dan hotels en restaurants. En café’s. Waar ze zonder blikken of blozen reclame maken voor ballonnetjes lachgas, en de goedkoopste sterke drank van heel het eiland. Ik voel me opeens ontzettend verantwoordelijk en volwassen, maar wie heeft er daar nu zin in?

‘s Avonds komen ze in het hotel bij het avondeten nog flyertjes uitdelen, maar onze tafel slaan ze gewoon over. Dan voel ik me opeens alleen maar oud en uitgerangeerd;-).

Maar we hebben dus absoluut geen nood aan bacchanalen, en genieten van een geweldig goeie nachtrust.

De volgende dag is het dus terug tijd om naar Hanoi te trekken. Maar wat genieten we nu van de boottocht! We varen door precies hetzelfde kartsgebergte als in Halong Bay, maar dan helemaal alleen. En het zonnetje schijnt, en op het dek heb je ligzetels, en Bart speelt spelletjes met de kinderen, en ik heb dus niet veel meer nodig. Wow, hier tank ik echt met volle teugen weer nieuwe energie. Af en toe doe ik toch eens mijn ogen open en hef ik mijn hoofd om eens rond te kijken, en mezelf te zeggen hoe mooi het hier wel niet is! We zijn echt blij dat we deze formule gekozen hebben met de extra nacht in Cat Ba, want alleen de eerste nacht en dan terug naar huis zou een serieuze domper geweest zijn.

Na de lunch op de boot nog een lange, slaperige rit naar Hanoi, en daar kunnen we terug in ons zelfde hotelletje. Ze kunnen niet zeggen van ons dat we de mensen geen tweede kans geven;-).

Deze keer 2 beestjesvrije en geluidsarme kamers, we zijn tevreden!

 

 

 

 

Fotoalbums van locatie «Halong Bay»

Halong Bay (25)

31 Oktober 2013 | Onze wereldreis | Vietnam | Laatste Aanpassing 01 November 2013

  • Zou je ze niet opeten?
  • Halong bay of niet, af en toe moet er gewoon gespe
  • Eindelijk weer eens gaan zwemmen!
  • Zaaaalig!!!

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking