Reisverhaal «Dag 10 : El Chaltén»

El Chaltén.... Een busreis van ong vier uur. Een afstand van om en bij 300 km. richting noord-westen, dicht bij de grens van Chile.

Nog voordat we in het hostel aankwamen, moesten we langs een Rangerstation passeren om wat uitleg te krijgen van het nationaal park.

We kregen de uitleg in het engels en de ranger meldde diverse keren dat "you are so very lucky" waren vanwege de ongebruikelijke weersomstandigheden. Namelijk weinig of geen wind en een blauwe hemel met de nodige aangename tot zelfs hete temperaturen! And indeed, we were very lucky!

Rond twaalf uur in de middag aangekomen. El Chaltén ( wat in het indiaans "vulkaan" betekent ) was echt een kleine nederzetting, nog geen 100 jaar oud. Gsm bestaat er niet , alles gebeurt via sateliet. De enkele keren dat je er op internet kan , zijn vrij zeldzaam. We waren dus enkele dagen van de buitenwereld afgesloten. Spijtig gezien we nog iets naar Marlize wilden sturen om haar succes te wensen bij haar examen van dinsdag.

De kamerverdeling ging vrij vlot. Wij deelden onze kamer met stapelbedden met twee andere koppels. Ons hostel was klein maar vrij leuk en cosy. Er heerste echt een leuke en vrije sfeer. Grote frigo met gevuld met allerlei drank ( behalve witte wijn voor ons Sil ) waar je gebruik van nemen mits opschrijven op een papiertje. Kleine keuken eveneens ter beschikking, echt gemoedelijk.

El Chaltén is de uitvalsbasis om El Parque de los Glacieres te verkennen. Dus veel backpackers die met rugzak en al de bergen introkken om te kamperen tussen de diverse meren, bossen en bergen.

Vlug nog een salade gegeten om toch nog de eerste dag een mooie wandeling te kunnen doen, nl naar het Laguna Torre. Een wandeling van 11 km met een hoogteverschil van 250 m wat neerkwam op ong. 3 uur wandelen heen en nog eens 3 terug. 

Deze wandeling was bedoeld om de berg Torre ( 3102 m) in al zijn pracht te kunnen bewonderen. Eindpunt was een gletsjermeer dat net voor de Torre lag.

Onderweg waren er ook uitkijkpunten naar een andere bekende berg, nl Fitz Roy ( 3405m) . Deze zouden we de volgende dag van nabij bekijken.

De wandeling was echt fenomenaal. Zo'n natuurpracht, ik bleef maar foto's trekken. De wandeling begon eerst vrij steil maar daarna volgde een groot vlak gedeelte tussen struiken, bossen en kleine stroompjes. Gezien we pas rond 13 uur waren vertrokken moesten we wel goed doorstappen om zeker binnnen de drie uur aan het meer aan te komen. Dit lukte dan ook. Na 2.45 u stappen bereikten we het mooie panorama, nl een machtige spitse berg El Torre met daarvoor een gletsjermeer met diverse ijsblokken die lagen te drijven. Dit gecombineerd met een blauwe hemel, gewoon fantastisch! 

Na een kort pauze , terug op weg naar het hostel. 

En ja , hier ook , mission accomplished ! Om 19 uur stonden we terug in El Chaltén. Een dikke proficiat aan ons Silleke die echt een grens heeft verlegd met dit tempo ( zowel in klimmen als dalen) . 

Toen we aankwamen in ons hostel, bleek zelfs dat enkel wij en hooguit een zestal personen van onze groep ( allen jonger dan ons ;) ) deze wandeling volledig hadden uitgevoerd. Of waren we misschien te overmoedig geweest op onze eerste dag? Zouden onze beenspieren wel voldoende gerecupereerd zijn voor de volgende dag? Een wandeling van om en bij 23 Km , dit met een totale hoogteverschil van 750 m waarvan vooral de klim naar Laguna de los Tres de grootse uitdaging zou worden. Of is de lastige afdaling er teveel aan?

Een lekker biertje en een goede douche kwamen al goed van pas na onze vermoeiende eerste wandeling. 

Nadien zijn we nog met Gerrit en Ellen ( koppel uit onze groep ) iets lekkers gaan eten. Rond elf uur gingen we richting slaapzaal, samen met de andere twee koppels. Toch voor alle zekerheid mijn oorstoppen ingestoken. Naderhand gezien was dit geen overbodige luxe!