Reisverhaal «Dag 11 : El Chaltén : Fitz Roy wandeling»

Rond zeven uur opgestaan , het ontbijt was terug vrij karig en zoet. Om acht uur werden we opgepikt ( toch een deel van onze groep want niet iedereen zag deze lange wandeling zitten of koos voor een ander traject ) met een busje die ons langs de oevers van de Rio de las Vueltas naar het Hostel El Pilar bracht waar onze wandeling zou van start gaan. In onze reisgids sprak men van schilderachtige landschappen. En gelijk hadden ze , terug kon je niet genoeg foto's nemen. De bergtoppen van Fitz Roy werden nu vanuit een andere invalshoek bekeken. Onze weg naar het Lago de los Tres was vol met prachtige uitzichten. Deze keer bleef de top van de Fitz Roy quasi de ganse dag licht gesluierd in een wolk. 

De wandeling ging vrij vlot totdat we de gevreesde beklimming moesten aanvatten. En wat een beklimming! Nergens een klein stukje vals plat, constant klimmen tussen grind en rotsblokken, echt een zwaar beest om te overwinnen. 

Het duurde meer dan een uur om de 3km te overbruggen. De top was echt de max. Terug een gletsjer die uitmondt in een meer met als achtergrond een immens brok graniet . Bangelijk! 

Ideale plek om van onze inspanningen te recuperen en te picknicken.

Het enige wat jammer was, was dat de top van deze grote rotsblok grotendeels bedekt was met een wolkenlaag. 

Toch hebben we ong. een uur van dit landschap al picknickend genoten.

Daarna volgde de eveneens gevreesde afdaling. Het pad lag dus vol met rotsblokken, grind, onregelmatige hoogtes en vooral steil en lang. Er kwam bij wijze van spreken geen einde aan! Sil is niet echt een berggeit ( dat is ons Melissa) en moest dus bijna op handen en voeten, al dan niet achterwaarts, dit traject afleggen. Vooral op het einde begonnen onze knieën moeilijk te doen van al die opgelegde druk.

Maar we zijn beneden geraakt zonder kleerscheuren. Oef! Nu wachtte ons nog een flinke wandeling van om en bij 12 km, hoofdzakelijk in dalende lijn, naar El Chaltén.

Meer en meer kwam de zon er door, zelfs af en toe een spatje regen van een verdwaalde wolk. En jawel, op een bepaald moment verdween de bewolking rond onze Fitz quasi volledig. Het leek echt bij momenten dat de Fitz Roy op een vulkaan leek. De top blaasde een rookpluim uit ( maar was infeite een wolk die langs de bergwand naar boven gleed), vandaar de benaming El Chaltén ( vulkaan)

Het landschap was terug een parel voor het oog. Het zal moeilijk worden om een keuze te maken welke foto's ik wens te behouden. Ik zit nu al over de 600 foto's en we hebben nog anderhalve week te gaan!

Een paar condors nog gezien onderweg, spijtig genoeg geen huemules, een locale hertensoort, alsook geen poema's ( gelukkig of niet ?)

Onderweg ook nog langs Lago Capri gewandeld, een kristalhelder meer met een klein strandje voor de nabij gelegen natuurcamping met zicht op ..... Jawel, onze Fitz en zijn broers!

Iets na zes uur in de avond kwamen we aan, samen met Gerrit en Ellen die we tijdens de wandeling tegen waren gekomen. Blij dat we er waren want het was best wel een vermoeiende uitstap. Benieuwd hoe onze spieren dit zullen verwerken. Maar in ieder geval terug een dag om in te kaderen. 

We hadden een beetje genoeg van elke dag wat zoet bij het ontbijt en ik stelde voor om een eitje te bakken de volgende morgen. We hadden toch een keuken ter onze beschikking in onze hostel, dus waarom er geen gebruik van maken?

We beslisten dan ook dat we onze ganse reisploeg dan maar zouden verwennen met iets hartigs de volgende morgen. Dus even vlug naar de supermarkt gegaan om eieren, tomaten, p en z te kopen. Boter was ik vergeten maar gelukkig moesten Marijn en Jaap nog naar het dorp die avond en konden zij dit nog voorzien.

Ondertussen was bijna iedereen al aangekomen in het hostel en besloten we z'n allen pizza te bestellen. Zaten de vermoeide benen ergens voor tussen?

In ieder geval, de wijn en het bier vloeide rijkelijk en het werd echt een gezellige avond en afsluiter van een heerlijke dag.

Rond elf uur ging mijn licht uit en ging ik als eerste naar bed. Ook deels om de volgende morgen om half zeven op te kunnen staan .