Reisverhaal «Dag 20 : vertrek naar B.A en Melissa»

Ons vertrek naar B.A. was pas gepland om 15 uur ( rond 17 u vlucht ) . Dus hebben we dan met enkele van onze Djoserploeg ( Martin, Glijn, Jasper en Niels ) de stad nog wat gaan verkennen. We hebben o.a. halt gehouden bij het gedenkmonument van de Falkland-oorlog. Het is al meer dan 30 jaar geleden dat deze strijd losbarstte maar wordt nog altijd heel actueel gehouden. Is ook nog een zeer gevoelige materie. Overal zie je nog zaken die doen herinneren aan deze kwestie. ( t-shirts, vlaggen, foto's, affiches, ... )

De foto's die op het plein getoond werden waren dan ook niet echt onpartijdig te noemen. Je zou zelfs denken aan de hand van de getoonde foto's en de commentaren dat Argentinië die bewuste oorlog had gewonnen!

De gids die ons nog onlangs het nationaal park toonde, sprak ons ook nogal fervent en passioneel over deze ongelijkheid. Ook Spanje kan met Gibraltar meespreken over de Britse overheersing!

Maar wij zijn hier niet om aan politiek te doen, neen, nog enkele dagen van onze vakantie genieten alvorens we terug naar het normale leven terugkeren.

Tegen de middag terug een slaatje gegeten in ons "stamrestaurant" , nl de kruidenierszaak! We waren er trouwens niet alleen, nog "Djosers" vonden dit toch een plaats om terug te keren!

Rond 14 uur terug in hotel, tijd om nog effen met Marlize te skypen alvorens we richting luchthaven gingen.

In de luchthaven ging alles vrij vlot en hadden we nog wat tijd over om , jawel, te klaverjassen, dit samen met Ellen en Gerrit.

Infeite was dit vertrek naar B.A. voor de meesten van ons al het einde van de vakantie. Ook voor ons hoefden die extra 2 dagen in B.A. niet echt, zeker niet terug een drukke stad opzoeken na al onze natuurpracht! Maar wij hadden weliswaar wel een goede reden om uit te kijken naar onze twee laatste dagen op dit continent, nl het terugzien van Melissa na 6 maanden afwezigheid!

Onze vlucht kwam rond 20.30 aan in Newberry Airport ( luchthaven in centrum , enkel binnenlandse vluchten ) , terwijl Melissa vanuit Paraguay in Ezeiza Airport aankwam ( zelfde airport toen we vanuit Madrid kwamen) , dit rond 20.15 uur. Elkaar afhalen aan de luchthaven was niet mogelijk, dus spraken we af in ons hotel. 

We reden gespannen met de bus richting hotel. We wisten enkel dat ze vertrokken was. Ik kreeg geen gehoor op mijn talrijke smskes! 

Aangekomen in hotel, nog geen Melissa te bekennen. Hopelijk was alles ok ?! 

Dan maar gebeld gezien sms'n niet hielp! En ik kreeg ze aan de lijn, oef, ze had blijkbaar vertraging en was zojuist door de douane geraakt. Nu nog op zoek gaan naar een taxi. Oef, we waren gerust. 

We konden zelfs nog vlug naar onze kamer gaan, bagage afzetten, douchke pakken . Rond half elf stopte er een taxi met ons Melleke voor ons hotel. 

Wij onmiddellijk naar buiten. 

Het afrekenen met de taxi liep nogal chaotisch want opeens waren al haar 500 pesos op en verstond ze niet waar al dat geld naar toe was. Ik heb zelfs 100 pesos moeten geven om de " 280" pesos te betalen. Wat zo al veel te veel was, maar kom , op dat moment stel je daar minder belang aan. Je dochter zien, dat was het belangrijkste! 

Achteraf bleek dus dat de chauffeur een wisseltruc met Melissa had gedaan, want ze had briefjes van 10 en 20 pesos nog in haar portefeuille, iets wat niet kon gezien ze via de bank 5 keer 100 had gekregen en nergens pesos had uitgegeven! Weer een ervaring rijker ( een negatieve deze keer! )

Melissa zat vol energie en was dus een echte waterval van woorden. Ze praat sowieso al snel maar nu hadden wij zelfs moeite om haar te volgen! 

Even vlug naar de kamer gegaan om haar bagage af te zetten en haar te laten douchen. Daarna naar het restaurant naast het hotel om wat te gaan eten en bijpraten. Er zaten daar ook enkele Djoserleden en konden zo al kennis maken met onze jongste spruit! 

Iedereen kende onze situatie en leefde echt mee. 

De tijd vloog voorbij en het was al na een uur toen we richting kamer gingen. Vlug ons bedje in , de volgende morgen gingen we B.A. verkennen.