Reisverhaal «Dag 22 : Laatste dag met Melissa en naar huis»

Onze laatste dag in Argentina! 

De terugvlucht naar Madrid was pas gepland om 22.30 uur ( vertrek vanuit hotel om 19 uur) . Dus we hadden quasi nog een ganse dag samen met Melissa. 

Op aanraden van Jaap en Marijn, zijn we samen met Virginie de opera gaan bezoeken. Er was een engelstalige rondleiding om 11 uur. We waren net op tijd om deze te volgen zodat we een beter beeld en uitleg kregen over dit , inderdaad, prachtige gebouw. Mooie zalen, glasramen, decors, ... Blijkbaar hoort deze concertzaal zelfs bij een van de vijf beste zalen in de wereld qua akoestiek.

Iets na twaalf was de rondleiding gedaan en gingen we richting Plaza de Mayo. 

Het was nog wat te vroeg om te lunchen , dus we gingen , op weg naar, even een koffietje drinken in de bekenste en allicht oudste koffiehuis van B.A. , nl Grand Cafe Tortoni. . De inrichting was inderdaad nog hetzelfde netzoals in the old times, terug de moeite waard om gezien te hebben.

Melissa wou zeker naar het Plaza de Mayo gaan want ze wou eens in een grote groep trippelende duiven inlopen zodat ze zouden opvliegen met een mooie foto tot gevolg.

Blijkbaar waren de argentijnse duiven een andere mening aangedaan. Deze liepen gewoon opzij terwijl Melissa kwam aanlopen ( allez, 3 à 4 duiven wouden het spelleke meespelen) , wat voor de nodige hilariteit zorgde! Toch maar een foto gemaakt, als herinnering aan dit komisch moment!

Op het plein werden we ook vergast op een kleine "karnaval" ? groep , daar leek het toch op. Kleurrijk geklede dames en heren die danspasjes uitvoerden op muziek van de gevolgde fanfare. 

Het was wederom zonnig weer ( wordt wat afgezaagd, niet? ) en we kozen om om nog een wandeling te maken langs Puerto Madero. Daar stond de befaamde Puente de la Muyer ( vrouwenbrug) , een brug die een ode is aan de argentijnse tango. We waren er de eerste dag al even vlug geweest maar vonden dit toch de moeite om terug te keren en te kunnen slenteren langs de kade en de diverse pakhuizen ( waarvan de meeste nu omgetoverd zijn in restaurants) Ah ja, nu was het tijd om te lunchen, ideaal moment, een terraske in de zon, lekker glasje wijn, wat moet een mens meer wensen !

Daarna terug richting hotel wandelen via diverse winkelstraatjes , nog even een Carrefour binnen gestapt om nog wat vrouwelijke spulletjes voor Melissa te kopen, zaken die ofwel moeilijk te verkrijgen zijn in Paraguay of te duur! 

Rond 18 uur aangekomen en nog tijd voor een douchke en het volledig klaarmaken van onze koffers.

Om het ons en Melissa niet moeilijk te maken, hebben we vlug in de lobby afscheid genomen zodat ze nog wat in de Spa van het hotel kon ontspannen. Ons uitzwaaien terwijl de bus zou vertrekken zou enkel maar voor de nodige tranen en verdriet gezorgd hebben. 

Annemieke ging haar nadien nog opzoeken en met haar die avond nog iets gaan eten.

We moesten toch vrij lang aanschuiven aan de bagage- en douanediensten. 

Gelukkig waren we op tijd vertrokken en konden we nog vlug iets eten alvorens we zouden inschepen. Gezien het late uur, vermoedden we dat we pas in de ochtend iets zouden krijgen ( achterafgezien was dit niet het geval )

Ik had dit in ieder geval beter niet gedaan want mijn broodje tonijn was me niet echt bevallen. Tijdens de vlucht had ik serieuze maagkrampen en bleef ik uren tonijn " boeren" ! Bah! Neen, ik had me de terugvlucht anders voorgesteld. 

Rond 14.30 uur locale tijd aangekomen in Madrid. We hadden een aansluitende vlucht naar Brussel om 16.00 uur. Ideaal, rustig uitstappen en naar een andere terminal wandelen zonder al te veel stress of nog lang te moeten wachten. Ondertussen had ik iets na 15 uur een smske gekregen van Melissa dat ze goed en wel aangekomen was in Paraguay. Nog een busrit van 1,5 uur en ze was thuis. Weer een geruststelling!

Mijn gsm was zo goed als plat en ik heb dan maar voor de zekerheid nog in Madrid met Marlize afgesproken om ons rond 19 uur af te halen in Zaventem. 

De vlucht verliep vlekkeloos en we waren zelfs vroeger dan gepland geland. 

Op de parking van de Kiss en ride, net voor de luchthaven , konden we dan eindelijk Marlize in onze armen nemen en huiswaarts keren.

Einde van onze bangelijke reis. 

We wensen dan ook al onze reisgenoten te bedanken voor hun gezelschap. Hopelijk is dit wederzijds, dat de twee belgen zich goed hebben weten te integreren tussen onze 18 noorderburen. ;)

Benieuwd naar de foto's van elkeen en de diverse reisverslagen. 

En volgt er nog een reünie ? 

En Annemieke, onze reisbegeleidster, bedankt voor alles en de extra service naar Melissa toe. Muchas gracias y hasta luego !

We were so very lucky !