Reisverhaal «Dag 4 en 5 : Puerto Madryn»

De busrit viel nog goed mee. Sil was wel vroeg wakker. De meeste mensen hadden hun gordijnen niet dicht gedaan en de bus werd al vlug zeer helder. Maar al bij al, de 18 uur hebben we goed verteerd.

Aangekomen aan ons hotel, dat vlak aan het strand lag, waren we bij de gelukkigen. Nl onze kamer was al proper en we konden ons direct opfrissen en omkleden. 

Rond 10.30 uur op verkenningstocht. Dit deden we op aanraden van Annemieke met de fiets. Er was een zeeleeuwenreservaat dat bezocht kon worden maar deze was op 15 km van het hotel. De kwaliteit van mijn fiets was allesbehalve, alsook bleek de weg naar de kolonie niet echt top te zijn + veel wind! We hebben dus een toeristisch rondje gereden . Ik weet het, een groot sissy-gehalte maar het moest ook nog leuk blijven , niet?

Lekker slaatje gegeten in een restaurantje, gelegen aan het strand. 

Na ons fietsavontuur deden we nog een wandeling naar de pier gezien we daar met de fiets niet op mochten.

Uiteraard volgde nog een terraske om nadien richting hotel te gaan. Hoewel er wifi was, kon ik geen verbinding maken met het internet. Blijkbaar komt het regelmatig voor dat het internet wegvalt ( ook Melissa kan er van meespreken, het is dus niet enkel een probleem in Paraguay ). 

Aan de kust ga je dan ook vis eten! Dat hebben we dan ook gedaan! Sil nam een Picada Mariscas ( mengeling van zeevruchten ) , ikzelf ging voor Arroz Mariscos ( een soort paella met zeevruchten). Lekker maar niet echt wauw!

Rond half elf naar bed gegaan om fris te kunnen beginnen aan de volgende dag.

Het ontbijt stelde niet veel voor ( weinig keuze aan brood en beleg, geen fruit) . Met wat vertraging ( bus was blijkbaar even in panne op weg naar ons hotel ) stapten we in richting Peninsula Valdez. Een enorm schiereiland dat volledig een beschermd reservaat is ( Unesco). Deze locatie is zeer bijzonder. Het is een vaste verblijfplaats van zeeleeuwen, zeeolifanten en Magelaanpinguins tijdens hun parings- en broedperiode. Alsook is het de locatie om in de maanden november en december naar walvissen te kijken. Pech voor ons dus maar vorige week waren er nog orka's gespot. Je weet maar nooit ofdat we geluk hebben.

Het schiereiland is wel echt een groot gebied. In totaal hebben we bija 400 km rondgereden, deels op asfalt maar grotendeels op verharde wegen met flink wat kiezel.

We werden wel beloond van het lange rijden met diverse fauna, zowel aan land als aan zee. Het panorama van het land was vrij vlak, droog en a la pampa. Dieren zoals guanaco ( een soort lama ) , choique ( soort emoe/ struisvogel) en quiula ( soort patrijs) kwamen we regelmatig tegen. De mara daarentegen was wat moeilijker te spotten. Dit dier is toch vrij speciaal. Al zittend zou je denken aan een reuze haas als dier maar als het wegloopt, eerder aan een hond die een kangoeroe nadoet! Heel apart!

Maar infeite waren we er vooral om de zeefauna te aanschouwen. Onze eerste stop werd beloond met een hoopje zeeolifanten die lekker aan het strand lagen te zonnen. In Punta Norte lag er een grote kolonie zeeleeuwen. We waren net op tijd om een bevalling van een puppy voor ons te zien gebeuren. Ook het kabaal dat de mannetjes lieten horen was impressionant ! 

Het laag getij gaf een extra touch . Nu werden de groene lage rotsen goed zichtbaar en gaf een mooi contrast met de oceaan en blauwe hemel. Watch our foto's ! 

Het was missschien wel niet het seizoen om walvissen te zien maar wel voor de zeeleeuwen. Mannetjes moesten vechten onder elkaar voor een vrouwtje en haar bevruchten. En de vrouwtjes waren volop in de weer met het bevallen! De vrouwtjes werden zelfs kort na de bevalling terug bevrucht, gezien het bijna een jaar duurt alvorens ze terug kunnen werpen. Wat een leven!

Dus het strand lag vol met puppies, vrouwtjes en brullende mannekes! Indrukwekkend!

Maar de kers op de taart moest nog komen, het bezoek aan de Magelaanpinguinkolonie! We stopten aan een Estancia( soort ranch) waar we moesten overstappen in een ander busje. Dit kramikel busje bracht ons naar de kustlijn waar de pinguins aan het broeden waren. 

Unieke ervaring om via een wandelpad tussen duizenden pinguins te lopen. Deze waren compleet niet agressief en bleven gewoon staan toen we langs ze heen liepen. Tot 1 km ver binnenland trokken deze beestjes om een nest te maken. Hun nest was ofwel een kuiltje onder een struik of een soort van grotje dat ze gegraven hadden . Deze pinguins komen rond oktober daar aan ( komen van Brazilië, ong. 6000 km vandaan ) om tegen eind maart, begin april terug te gaan . Telkens komen ze hier terug om te broeden en is het reservaat dus niet artificiëel.

In deze periode waren alle boorlingen behoorlijk groot en verloren ze meer en meer hun donzige vacht. Echt schattig om te zien. Ook hier, watch the pictures!

Ik associëerde altijd pinguins met ijs en koude temperaturen maar hier was het echt andersom. Duizenden pinguins bij dertig graden en woestijnlandschap! Uniek!

We waren pas rond 19 uur terug in Puerto Madryn. Inkopen gaan doen in ,jawel, een Carrefour voor onze picknick voor de volgende dag.

Nadien nog iets gaan eten op het strand ( zelfde resto van onze eerste maaltijd ) waar ik getrakteerd werd op een plotse douche! Blijkbaar was de afloop van een airco verstopt en liep het water nu weg via het dak. Onze tafel en vooral mijn zitplaats stond net op het laagste punt van het dak met de gekende douche als gevolg. Mijn hoofdschotel werd juist geserveerd en deelde mee in de waterpret. Dan maar wachten op een nieuwe schotel die me toch gesmaakt heeft by the way.

Toch wel bijzonder dat de drank en eten hier vrij goedkoop is. 1 liter bier = 30 pesos = 2 euro , 1 fles witte chardonnay = 50 pesos = iets je meer dan 3 euro ! En dit voor een restaurant aan het strand met zeezicht! 

Spijtig dat we morgen weer verder moeten! Hoewel..... Neen, we kwamen hier om van de natuur te genieten en blijkbaar the best has yet to come! Benieuwd.