Reisverhaal «Safari en Buddha»

Nepal | 0 Reacties 15 December 2007 - Laatste Aanpassing 04 Maart 2009

Safari. Dat was lang geleden. Nu ja, mini safari want je gaat maar een heel klein stukje de jungle ( eigenlijk meer een bos met rivier ) van het CHITWAN NATIONAL PARK in. Het leukste ( zij niet het meest comfortabele ) deel was de zoektocht naar beestjes op de rug van een olifant. Met 4 in een houten constructie geperst zien we al vlug een mama neushoorn met een baby van zo'n 2 maand. Het is verwonderlijk dat zo'n neushoorn niet agressief reageert op de achtervolging van 3 olifanten. Dieren reageren zo wie zo minder angstig op een olifant dan op het geluid van een jeep maar toch. De groep bambi's die we later zien blijven zelfs mooi poseren voor een schattige foto. Trouwens, die olifanten kiezen graag voor een shortcut waardoor je in dat mandje veel takken en bladeren te eten krijgt. Aan de rivier zien we vogels en krokodillen van zo'n 1 a 3m lekker in de zon liggen. In de late namiddag, tijdens de kanotocht, liggen ze nog altijd op dezelfde plaats. 

Ze proberen hier ook olifanten te kweken en later op te leiden voor verschillende jobs. Er liepen zo'n 10 volwassen en een stuk of 6 baby's rond. Op een bepaald moment hoorden we vanaf de rivier een hels, dierlijk gebrul. Direct daarna begonnen alle grote olifanten te brullen ( om hun baby's terug te roepen die hier vrij rondlopen ) en te toeteren. Zo'n overweldigend lawaai. We gingen naar de rivier en zagen een neushoorn die van de 3m hoge oever in de rivier gevallen was en zich nu geen raad meer wist. Het was een oude neushoorn , bekend bij de mensen die daar werken. Er werden dan 2 olifanten ingeschakeld die hem met veel getoeter iets verder op de oever kregen.

Mijn spiritueel afscheid van het Buddhisme was maar van korte duur want ik heb de laatste dagen in Nepal doorgebracht in de sereniteit en rust van LUMBINI. Dit is de geboorteplaats van Siddhartha Gautama die later de Buddha werd ( waar dat gebeurde zal je later kunnen lezen ). Net zoals in lake Manasarovar in Tibet nam moeder Maya hier een bad in een vijvertje wat de bevalling in gang zette. Ze kon nog net 25 passen zetten en zich met 1 hand vasthoudend aan een tak baarde ze Siddhartha. Er ligt een kleine gedenksteen op die plaats en een lelijk gebouw eromheen. Rond deze plaats proberen Buddhistische landen ( Thailand, Myanmar, Zuid-Korea,...) elkaar de loef af te steken met de grootste en mooiste tempels te bouwen. En de winnaar in mijn ogen is...Duitsland! Een stupa, gebouwd met geld van de Duitse Buddhistische Tara ( 1 van de goden ) bond, met mooie muur-schilderingen en speciaal design langs de binnenkant.

's Avonds nog een plaatselijk Nepalees spektakel met zang, dans en goedkope lichteffecten bijgewoond. Ook hier houden ze ervan om alle geluidsregisters open te zetten en zoveel mogelijk galm door de micro te sturen. Op de terugweg nog maar eens een schitterende sterrenhemel, de milkyway en alsof de geest van Buddha voor speciale effecten zorgde...zeker 10 vallende sterren.

Mijn laatste beetje rust, halfweg deze trip, voor ik mij morgen in een totaal andere wereld ( you love it or yo hate it ), India, zal storten. Moge Buddha mij bijstaan!

Het is hier trouwens terug t-shirt en sletsen weer...net zoals in Belgie zeker?