Reisverhaal «Land van bustoeristen.»

Turkije | 0 Reacties 26 Mei 2008 - Laatste Aanpassing 04 Maart 2009

'15 C en bewolkt' zei de piloot voor de landing in ISTANBUL. En ondertussen was het in Belgie zonnig en 23 C. Nie goe begonnen. Daar ik eind juni van hier terugvlieg heb ik alleen maar de impossante Blue Mosque bezocht. Ik heb hier trouwens mijn 5 mooiste schooldagen beleefd, heeeel lang geleden.

Het dorpje SELÇUK was mijn uitvalsbasis om de schitterende ruines van EPHESUS te bezoeken. Ik ben 2x geweest want de 1ste keer kreeg ik bijna een shock. Door de grijze lucht ( niet leuk voor de foto's ) was ik al uit mijn humeur en dan die massa! Die ingang bleef maar bustoeristen ( ik noem het busschapen ) spuwen. En het is nog geen hoogseizoen. De 2de keer was ik de 1ste en was er blauwe lucht zodat ik kon genieten van de schitterende voorgevel van de bibliotheek.  Ik zag zelfs nieuwe afbeeldingen die de vorige keer door de massa aan het zicht onttrokken waren.

Op naar het volgende massa event, de zeer gezonde calciumbaden van PAMUKALLE. Beetje pootje baden in de hoop dat mijn enkel wat sneller zou revalideren. Het leuke aan de busschapen hier was de aanwezigheid van Russinnen. Met zo weinig mogelijk badpak aan poseren ze allemaal als waren ze model. 2 Prachtige jonge dames in bikini liepen daarna ook in het amphitheater van Hierapolis ( wat erachter ligt ) rond en het viel mij op dat de mannen niet veel interesse meer hadden in wat de gids aan het vertellen was. Tot ze een por in hun ribben kregen van hun vrouw. Het is trouwens hoogtijd dat er iemand gaat zeggen tegen de Russische kappers dat de nekmat ( zowel mannen als vrouwen ) al een eeuwigheid uit de mode is. 
's Morgens nog de goed bewaarde ruines van de tempel van AFRODISIAS gezien. Met het grootste en best bewaarde stadium uit die tijd, de 1ste prachtig versierde, immense sarcofagen en...bijna geen busschapen.

In KAS aan zee wou ik per kayak de verdronken stad van KEKOVA gaan bezichtigen. Maar er waren geen 4 mensen te vinden. Ah ja, ze zitten allemaal op de bus. Dan maar met een grote boot. We mochten af en toe ook eens zwemmen in het ijskoude water. De verdronken stad snel voorbij gevaren en de terugtocht was over woelige baren.
Vandaar  wou ik de rotsgraven van de Lyciers gaan zien in MYRA. Natuurlijk weer bewolking en toen ik uren had gewacht op een opklaring zat de zon al verkeerd. Doet Myra trouwens geen bel rinkelen? Er leefde hier een bisschop met de naam St. Nicholas. En alhoewel Sinterklaas altijd uit Spanje komt zou hij eerst hier gewoond hebben. Of heb ik het mis want hier stellen ze St. Nicholas voor als...Santa Claus, de Kerstman. Deze plaats wordt trouwens overrompeld door Russen. Ze zijn zo vertrouwd dat de soevenierverkopers je aanspreken in het Russisch ( en ik heb geen nekmat ). Gelukkig dat ik het woordje 'Njet' nog ken.

Nabij ÇIRALI en de Olympusberg ligt de CHIMAERA berg waar een monster in leeft en als zijn adem de buitenlucht bereikt  spontaan ontvlamt. En aangezien de berg verschillende openingen heeft zie je overal vuurtjes.

ANTALYA was om het beste museum van Turkije te gaan bezichtigen met prachtige sarcofagen, godenbeelden, iconen,...

Vanuit de dure luxebussen zie je dezelfde lelijke flatgebouwen ( te onderscheiden door verschillende kleuren ), bouwvallige dorpjes, oude mensen die gebukt staan en met een klein schoffertje een heel zandveld bewerken. Het viel mij op dat er bijna nergens mensen te bespeuren vielen. Alleen in de conservatieve stad KONYA zag je de hele dag volk ( vrouwen dragen hier overwegend een hoofddoek en lange jassen ). Het Mevlana museum ( vroegere klooster van de orde van de dansende Dervishen ) is een bedevaartsoord waar het graf van de belangrijkste en meest gerespecteerde poeet, schrijver, filosoof, sufi, Rumi of Mevlana staat. Ook originele boeken en kledij. Na zijn dood stichtte zijn zoon de orde van de dansende dervishen die rondtollen en zo dichter bij de hemel proberen te komen. Een voorstelling heb ik nog niet gezien daar al de bustoeristen alleen het museum bezoeken en dan foetsie zijn. En geen busschapen...geen voorstelling hier.  

CAPPADOCIA is een bizar stukje landschap. Ik overnachtte in de Flintstone Cave in een muffe grot/kamer. De Flintstones zouden zich hier thuisvoelen. In dit bleek stukje vulkanisch landschap zijn overal in de bergwanden huisjes, graven en kerkjes uitgehouwen. En niet op de grond he. De meeste zitten ergens boven en door de erosie zijn de trappen ernaartoe verdwenen. Tussen die rotsen staan dan weer enorme stallagmieten waarvan sommige door erosie sterk op Joodse falussen lijken. De Turken noemen ze schouwen. In GÖREME is een soort museum met een paar rotskerkjes. Sommige met schitterende Bizanthynse fresco's. De 'dark church' waar weinig licht binnenkomt ( wat de fresco's spaart ) en weinig busschapen ( want extra betalen ) is de mooiste. In de andere grotten is het de hele dag: ene groep buiten, de volgende binnen. Ik had dan een fractie van een seconde voor een foto voor een volgende groep het schaarse licht kwam verpesten. Er was een gids van een Franse groep die zei dat ik mocht beschikken toen zij binnenwilden. Ik zei eerst in het Engels dat ik alleen was. Toen zei hij spottend tegen zijn groep dat ik een Engelsman was. Wat ik hem dan in het Frans geantwoord heb moet overtuigend geweest zijn want zijn schaapjes gingen van ' Oh lala '. Pech voor hen want wandelen buiten het museum in deze fantastische streek doet je mond meermaals openvallen van verbazing. De bijen zoemen en de vogeltjes fluiten. Hier ben je dagen zoet.

En tussen al die 'ellende' met busschapen veel in het zonnetje gelegen. En het moet gezegd: mijn kont is al behoorlijk wit.

En dan nu naar Syrie, Libanon en Jordanie... 

Van Aleppo ( Syrie ) naar MALATYA ( Turkije ) moest ik 3 bussen ( 14 uren ) nemen waarvan de 1ste een smokkelbus was. 
Met een mix van 1 echte Koreaanse, 3 Amerikaans/Koreaanse en een Chileens/Duits koppel ( die elkaar leerden kennen toen ze beiden hun reisplannen moesten wijzigen na 9/11 ) naar NEMRUT DAGI. Een bergtop ( 2150m ) waar een megalomane koning aan 2 zijden een reeks identieke beelden van hemzelf en de goden ( van wie hij dacht dat ze familie waren ) liet maken. In het midden liet hij de stenen verbrijzelen waardoor er nu een artificiele berg van zo'n 50m steentjes ligt. De hoofden staan op de grond ten gevolge van een aardbeving. Dit Oostelijker deel van Turkije is trouwens veel interessanter. Groene velden, heuvels en bergen. Rotslandschappen, kleine dorpjes zonder asfaltwegen.

En dan all the way back to ISTANBUL. De massa volgen naar de Aya Sofia en het Topkapi paleis met zijn harem vertrekken en een paar zeer kostbare geschenkjes ( juwelen en zo ) uit den ouden tijd in de vitrines van het museum. Ook de dervishen zien dansen in een zaal van het vroegere treinstation van de Orient Express. De Orient Express was trouwens een idee van de Belgische zakenman Georges Nagelmackers. Weer iets bijgeleerd.