Reisverhaal «Oh oh Caïro »

Egypte | 0 Reacties 19 September 2018 - Laatste Aanpassing 19 September 2018

Whoso hath not seen Cairo hath not seen the world, for her dust is golden and her Nile a miracle holden.

-The Arabian nights-

Caïro is de eerste stop op mijn trip, en zeker niet de minste. De voornaamste reden waarom ik naar hier wou komen zijn de piramides. Natuurlijk is hier nog zoveel meer te zien.

De eerste dag bezoek het Arabische kwartier, Caïro old town, het Tahrirplein, en wandel ik wat rond in de stad. Ik verdwaal een beetje in de eindeloze smalle straatjes en marktjes. De eerste uren dat ik hier rondloop voel ik me wat onwennig. Voor het eerst in mijn leven ervaar ik een kleine “culture shock”. De straten zijn er vuil, de vrouwen gesluierd en de mensen kijken me aan. Er lopen honden over straat en hier en daar zelfs ezels, geiten en kippen. Zelfs gewoon de straat oversteken is hier keer op keer een avontuur. Ik zet me neer op een terrasje en bestel een heerlijke Egyptische thee en lurk, net als iedereen rondom mij, wat aan een shisha. Even later stap ik op een metrowagon met enkel vrouwen, en kom er achter dat mannen en vrouwen hier op aparte wagons moeten zitten. Ik wissel nog snel van wagon. Iedereen kijkt me aan en ik krijg lachende blikken toegeworpen. Mijn comfort zone heb ik in België gelaten.

De tweede dag geniet ik van een prachtig uitzicht over de stad van boven op de Caïro tower. Zelfs van op 187 meter hoogte hoor je het eindeloze getoeter van het drukke verkeer. Ik bezoek ook het Egyptisch museum. Zoals mijn reisgids het beschrijft is dit echt “one of the worlds truly great museums". Vooral het goud van Toetanchamon, en de mummies maken indruk. Plotseling vragen een paar Egyptische tienermeisjes of ze met mij op de foto mogen. Daarna nog een paar, en nog een paar. Ik krijg de ene gsm na de andere toegestopt om een selfie te nemen. Ze vinden mij blijkbaar veel interessanter dan mummies.

Het beste heb ik voor het laatst gehouden, vandaag bezoek ik de piramides. Als backpacker kies ik uiteraard niet voor een of andere tour en beslis het op eigen houtje te doen. Ik sta vroeg op en half 8 zit ik al achterop een motorfiets richting de piramides. Het chaotische verkeer maakt de rit op zich al een hele ervaring.

Rondwandelen op het Gizah platform is echt fantastisch. Je kan er makkelijk de andere toeristen ontwijken door net wat verder te wandelen dan waar de bussen de toeristen afzetten. De piramides zijn echt ongelooflijk indrukwekkend. Dit is werkelijk een wereldwonder. Van de 7 oude wereldwonderen is dit de enige die de tand des tijds heeft doorstaan. Ik besef plots dat ik op wereldreis ben en mij bevind aan de voet van de piramides. Ik geniet met volle teugen en geef mijn ogen de kost. Dit is waarvoor ik gekomen ben. Het leven kan mooi zijn.

Op de terugweg skip ik opnieuw de toeristenbussen en ga voor de goedkoopste optie. Ik wandel terug richting bewoonde wereld en spring op een minibus. De chauffeur spreekt geen Engels, maar het lukt me toch om duidelijk te maken waar ik naartoe wil, en te onderhandelen over de prijs. De Arabische muziek loeit door de krakende speakers. Op het gammele busje zitten enkel maar locals. Ze springen soms al rijdend in en uit het busje en stoppen de chauffeur, die er op los toetert, wat geld toe. Het is weer een interessante rit. Een ervaring die je met de toeristenbus niet krijgt. Heen en terug vanuit downtown Caïro kost met een toeristenbus tussen de 400 a 700 Egyptische pond, ik doe het voor 55. Hij zet me af in de buurt van het metrostation van Gizah. En deze keer stap ik van de eerste keer op bij de mannen.

Caïro is een bijzonder interessante stad. Spannend en levendig. Anders dan alle andere steden die ik al ooit gezien heb en op geen enkele manier te vergelijk met iets in Europa. Ik denk dat wij ik België vaak een negatief beeld hebben over islamitische landen. En ik moet toegeven dat ik ook steeds zeer op mijn hoede was. Maar ik heb me geen seconde onveilig gevoeld. Alle Egyptenaren waren super vriendelijk en behulpzaam. Ze waren geduldig wanneer ik de taal niet begreep, er kwamen spontaan mensen helpen met vertalen, ze toonde me de juiste weg op de metro en iemand stopte me geld toe wanneer ik niet genoeg kleingeld had voor een flesje water.

Caïro was een geslaagde eerste stop en het was tot nu toe al een zeer positieve ervaring. Nu ben ik opgewarmd en klaar voor mijn volgende stop, Peking. Een stad die volgens mij minstens even spannend zal zijn 

 

 

 

 

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking