Reisverhaal «De heilige berg Huashan»

Zeven weken Moskou, de Transmongolian, met 4WD door Mongolië en Keizerlijk China. | China | 1 Reacties 10 Augustus 2016 - Laatste Aanpassing 12 Augustus 2016

10 augustus 2016

We zagen Huashan al eens tegen hoge snelheid voorbijrazen vanuit de trein. Granieten rotsen van meer dan 2000 m hoog toornen boven de vallei van de Gele Rivier uit. Met wat verbeelding hebben de vijf toppen samen de vorm van een bloem (Hua). Deze berg (Shan) is één van de vijf heilige bergen binnen het Taoïsme, een filosofie die zich naast het Boeddhisme en Confucianisme ontwikkelde om later een ingewikkelde mengelmoes te worden. De heilige plaats is nu een populair bedevaartsoord.

Toen we aankwamen in het dorpje aan de voet van Huashan werden we wat overdonderd door de opdringerige drukte. We moesten om de vijf stappen met het hoofd neen schudden om de verkopers af te schudden en werden even zo wantrouwig dat we zelfs de taxichauffeur niet meer geloofden die ons wel bij het juiste hostel afzette. 's Avonds was het genieten op het plein voor de tempel toen de Chinese muziek vollen bak door de luidsprekers schreeuwde en vooral oudere Chinezen, mooi uniform en massaal, een soort hukkelbuk aanzetten. Toen Tineke, Lisse en Jolente meedansten, stond er binnen de kortste keren een grote groep rond ons. Gelukkig hebben we een wereldkaartje bij en kunnen we het kleine 'Bilishi' aanduiden. Als ook dat niet lukt, zeggen we voor de gemakkelijkheid dat we Fransen zijn, Parijs kent iedereen.

We overnachtten in dit dorpje om vroeg in de ochtend de dagtocht naar de toppen van Huashan aan te vangen. De tocht begon aan het klooster van de Jade Spring waar de Taoistische monniken net hun ochtendmeditatie hielden, een bijzonder begin van een bijzondere tocht. Door de vallei langs ontelbare tempels klommen we steeds hoger door de wolken waar de toppen soms doorheen schemerden. Wat verder de berg op veranderde het pad in een oneindige reeks trappen die soms bijzonder steil in de rotsen waren uitgehouwen. Eenmaal op de noordtop waren we tot boven de wolken geklommen en werd het uitzicht spectaculair. Rond de vele tempels hingen rode linten als offers en pasgetrouwde koppels klikten overal slotjes vast. Boven komen ook twee kabelliften toe zodat de Chinese pelgrims voor file zorgden op de smalle bergpaden en trappen naar de andere toppen. We besloten niet aan te schuiven aan de kabellift maar de afdaling te voet af te ronden. Proficiat voor de kindjes die deze 20 km lange bergtocht helemaal uitstapten. De spieren deden flink pijn de dagen erna.

Het was een mooie tocht. De wilde natuur, mysterieuze cultuur en de vele uitgelaten Chinezen zorgden voor een unieke combinatie !

Herman