Reisverhaal «Vijf dagen met de motor op het Bolavenplateau.»
Een jaar van huis
|
Laos
|
3 Reacties
29 December 2014
-
Laatste Aanpassing 14 Augustus 2015
28 december 2014
Het Bolavenplateau heeft een vulkanische oorsprong en steekt 1200 m boven de Mekongvlakte uit. Overal ligt nog UXO (unexploded ordnance), op de paden blijven is de boodschap. Tijdens de tweede Indochinese oorlog zochten de communistische rebellen de onherbergzame jungle van dit uitgestrekte plateau op als schuilplaats. Jarenlang dropten Amerikaanse B52 bommenwerpers hier smerige clusterbommen. Ik kan het me nauwelijks voorstellen wat een hel het hier 50 jaar geleden was want dit hele landschap heeft veel weg van een paradijs. We huurden voor enkele dagen een brommertje. Dat huren gebeurde volledig in de Laotiaanse mentaliteit. Vertrek maar, we zien wel wanneer jullie terugkomen en vooral 'don't worry be happy'. In de denkwijze van het Theravadaans Boeddhisme is hard werk, harde emoties en vooral stress een vervuiling van de geest waardoor je geen beter mens wordt. Door onze westerse bril vinden wij de Laotianen wat lui en gelaten en ik werd er soms onnozel van. Toch zouden we in onze overstresste maatschappij beter wat meer plaats maken voor zo'n mentaliteit.
We besluiten met die spirit te vertrekken. Het was een onwaarschijnlijk mooie tocht waarbij we sliepen bij een koffieboer, op de zolder samen met nog enkele andere reizigers en in een gezellige bungalow.
Door het verblijf bij de mensen thuis hadden de kindjes opnieuw speelkameraadjes en leefden we dicht bij de plaatselijke bevolking. We kregen uitleg op de plantage, wandelden tot mooie watervallen die langs hoge rotsen diep in de groene valleien vallen en zaten op onze "coole" Hondascooter. We doorkruisten het landschap langs lange rechte wegen en stoffige zandwegels met prachtige vergezichten en onder betoverende wolkenformaties. Het was niet altijd even fraai wat we te zien kregen. We passeerden ook vuile, arme dorpen en mensen die tevergeefs een graantje willen meepikken van het opkomend toerisme. En terwijl ik het ene moment gelukkig de vriendelijke mensen een 'sabai dee' groet, voel ik me het andere moment ongemakkelijk als een rijke ramptoerist, het is niet altijd simpel onze juiste plaats te vinden.
Op aanraden van een Franse koppeltje dat ook een lange tijd rondreist, verlengden we onze vierdaagse tot een vijfdaagse en gingen we op zoek naar afgelegen watervallen. Het was na een lange tocht prachtig overnachten in een tent in de jungle. Op de achtergrong hoorden we al het gebulder van watervallen die verborgen tussen het groen de diepte in storten. We stonden de volgende dag vroeg op en wandelden naar de Tayiscua waterval. Eenmaal daar voelden we ons in een andere wereld van elfen, feeën en Disneyfilms. De rotsen, rust, bloemen, bossen, temperatuur, regenboog, het vallende en opspattende water, alles was zo perfect paradijselijk. Ik doe meteen een egoïstische oproep om deze naam uit elke toeristische gids te schrappen en er, zoals de grotten van Lascaux, een kopie van te maken. Of geef, zoals in Nepal, het leger toch nog een zinvolle invulling en zet ze in als bescherming van dit natuurwonder want deze waterval was nog zo puur en zooo mooi en moet ongeschonden blijven ! Later die dag zagen we nog Tad Fan waar het water 120 meter naar beneden dondert, het leek als in een diepe put in het landschap, zeer indrukwekkend. We waren vuil en moe maar het was de moeite. Deze vijfdaagse staat hoog in onze ranking van topbelevenissen.
Herman
Fotoalbums van locatie «Vijfdaagse motorrondrit Bolavenplateau»