Reisverhaal «Glendaruel, Oban, The Isle of Skye en Wester Ross»

Schotland | Verenigd Koninkrijk | 0 Reacties 22 Augustus 2017 - Laatste Aanpassing 03 September 2017

18 augustus 2017

Een Schotse schaapherder zou om de tijd te doden met zijn herdersstaf steentjes in konijnenholen mikken en voilà de golfsport werd hier uitgevonden. Anders dan bij ons geen elitair gedoe maar een volkssport die op de prachtigste locaties wordt beoefend. Weer of geen, de Schot klopt proper uitgedost op het golfballetje. Ik kon hier de zin en rustgevende van het spelletje wel vatten. We reisden noordelijker, niet in rechte lijn, dat is hier onmogelijk maar zigzag langs de lochs, over passen en met de overzetboot. Zo kwamen we terecht tussen de afgelegen Argyll Mountains. Onze camping lag in Het National park The Trossachs waarin Loch Lomond door toeristen wordt overspoeld maar élk plekje verrassend is. Dat ondervonden we bij het ontdekken van de bergketen en Loch Fyne. De rust aan Otter Ferry, het mystieke Old Castle Lachlan, de betoverende uitzichten tijdens het rondrijden en vooral de wandeling door Puck's Glen, hier leven hobbits, elfjes en trollen.

De verplaatsingen vragen tijd, niet alleen omdat de banen smal en steil zijn maar ook omdat elke kilometer vraagt om gefotografeerd te worden. Lisse en Jolente genieten tijdens het reizen van het landschap, lezen of zingen uit volle borst de liedjes van het geluidshuis. Zo kwamen we aan op de mooie camping in het gezellige Oban. Van daaruit bezochten we het zonovergoten (!) Isle of Seil. Daar beklommen we Dun Mor met machtige uitzichten over the Isle of Mull om daarna de speedboat te nemen voor een twee uur durende tocht in the Gulf of Corryvreckan. Wat een pracht en uitgestrektheid tussen al die eilanden. Zeehonden en -robben keken nieuwsgierig toe, de zee-arenden overkeken hun jachtdomein van hoog op de rots, Jan Van Genten wonnen hoogte om spectaculair de zee in te duiken, zeekoeten sprongen even uit het water als waren het pinguins en op de onbewoonde eilanden graasden herten, wilde geiten en steenbokken. Dolfijnen en walvissen lieten zich deze keer niet zien, de natuur laat zich nooit dirigeren en dat is maar goed ook ! Voor de Celtic Evening deed ik de kilt aan. Vanaf de eerste noot sprong zo goed als iedereen recht en begon mee te volksdansen. We dachten iets uitzonderlijk mee te maken maar wat later was het in de pub in Sligachan net hetzelfde. Vanuit Oban maakten we ook de loop langs Glen Coe, een indrukwekkende kloof en verplicht nummertje bij elke highlandtour.

Zwaar onder de indruk van wat we al zagen, vertrokken we voor een lange rit naar de Isle of Skye. We hadden het geluk deze verplaatsing te kunnen doen met dreigende wolken, hevige buien die zo plots als ze kwamen plaats maakten voor de blauwe hemel, dikwijls vergezeld van het kleurenpallet van de regenboog. Zo reden we langs de mooiste lochs, omkaderd door de highlands, ongezien mooi ... en dan moest The Isle of Skye nog komen. Op het eiland is afwisseling van hoge bergen, steile kliffen, de Atlantische oceaan met overal eilanden en The highlands op de achtergrond van zo'n schoonheid dat woorden te kort schieten. We wandelden door de Quiraing en natuurlijk naar The Man of Storr. Stuk voor stuk juweeltjes. Gewoon al rondrijden op het eiland geeft telkens nieuwe prachtige en verrassende uitzichten. Dikwijls werden we ontroerd door zoveel natuurpracht. Vulkanische activiteit en erosie door gletsjers en het ruwe weer schiep hier een ongeziene pracht.

Alweer wisselden prachtige lochs met ruwe en hoge bergen elkaar af tijdens de rit langs de Wester Ross naar Gairloch. The Sands campsite lag tussen de duinen, vlak aan de zee en aan een riviertje met een ongeëvenaard uitzicht op Skye en de spitse toppen van de highlands. Als het weer het even toeliet zagen we zelfs de buitenhebriden liggen. Spelen, onze wetsuits aan en de Atlantic induiken en genieten van de omgeving waren onze voornaamste bezigheden hier. Tussen al die natuurpracht blies de plaatselijk piperband prachtige muziek, dat zijn van die onvergetelijke momenten. Afsluiten deden we in Edinburgh waar nog konden meegenieten van de Edinburgh festivals. Edinburgh is een mooie gezellige stad, heel easy-going, ideaal om rustig na te genieten van al het onvergetelijk mooie dat we meemaakten en zagen. 

Schotland is uitzonderlijk mooi, vergelijken is niet altijd nodig maar we moesten dikwijls denken aan de natuurpracht van Nieuw Zeeland, de eilanden van Indonesië, de uitgestrektheid van Mongolie, de wandeltochten in de Pyreneeën en nog veel meer. We zijn hier nog niet uitgekeken, voelden ons hier 'thuis' en zulllen meer dan waarschijnlijk terugkeren. Beanachd !

Herman