Reisverhaal «Hadrian's Wall, Lowlands and Arran»

Schotland | Verenigd Koninkrijk | 1 Reacties 30 Juli 2017 - Laatste Aanpassing 15 Augustus 2017

30 juli 2017

Lang geleden zag ik de BBC documentaire 'Wild Britain' over Scotland. Ik stond versteld van de wilde en mooie natuur, ik had er nog nooit bij stil gestaan dat in Schotland nog een wildernis lag. Eigenlijk was de enige reden waarom we nog nooit naar het noorden van de UK zijn gereisd het weer, een reden die er geen is. De Zweden (en zij kunnen het ook weten) slaan de nagel op de kop als ze zeggen “Slecht weer bestaat niet, slechte kleding wel”. We verzamelden onze regenkledij, ruilden de tent om voor een caravan, haalden de thermo onderkledij van tussen het skigerief en vertrokken richting Wild Britain. Zonder het goed en wel te beseffen werden we wakker in Hull, maakten de klik naar het linksrijden en installeerden ons op een mooie camping dicht tegen de Hadrian's Wall. Door de 'muur van Hadrianus' rijden, de meest noordelijke limes van het Imperium Romanum, zonder ze te bezichtigen, was geen optie. Een bezoek aan de ‘Roman Army Museum’ in Greenhead is een must vooraleer de ruïnes te bezoeken. Wat kan een museum toch mooi en interessant zijn als het maar goed wordt aangepakt. De eagle's eye 3D film 'Edge of Empire' was werkelijk adembenemend, we kregen een bijna realistisch beeld hoe het hier 2000 jaar geleden aan toe ging. Tijdens de dagtocht volgden we de het glooiende landschap langs de muur. Hier stopte het Romeinse rijk en de wereld erachter behoorde toe aan de Picten en de Scotti. Met regelmaat werden wachttorens en forten opgetrokken. We bezochten Vindolana, overblijfselen van een Romeins fort en omliggende stad. Een actieve archeologische vindplaats, in juni nog wereldnieuws nadat er 25 Romeinse brieven uit de eerste eeuw werden gevonden.

We staken de noordgrens van het Romeinse rijk over en trokken het barbaarse Schotland in. Het caravanpark in Beattock had zijn eigen ‘Alfreds Pub’, een groot pluspunt ! We wandelden in the Lowlands ‘The Grey Mare Tail’. Tijdens de laatste ijstijd sleten de gletsjers valleien uit en hoopte daarbij stenen hoog op zodat de zijvalleien erboven hangen, de ‘hangende valleien’. Van daaruit stortte een hoge waterval naar beneden en boven verzamelde het water zich in een prachtig loch. We klommen nog hoger op Firthybrig Head. De wind blies er hard en we konden de wolken boven ons haast aanraken. Ons eerste echt waw-gevoel, er volgden nog vele.

“Edinbrugh is beautifull but Glasgow is the real thing”, sprak de receptioniste van de camping dus de keuze was vlug gemaakt. Het was zelfs een volledig zonnige dag, dat hadden we nog niet meegemaakt. Bovenop de dubbeldekker en met uitleg in het mooie Schotse accent verkenden we de stad. Glasgow beviel ons erg, vooral de verscheidenheid in architectuur. De Art Deco van Macintosh, de tenement walls, de chique universiteitsbuurt en de hypermoderne wijk die de armoede na het sluiten van de scheepswerven moet doen vergeten. In The Scottia, de oudste pub van de stad, spoelden we de indrukken door en kochten een CD met Scottish Folk voor in de auto. Muziek die het landschap en de sfeer samenvat.

Op the Isle of Arran bleven we twee dagen langer dan vooraf ingepland, we waren er nog niet uitgekeken, zo verrassend en mooi ! We zagen er herten, zeeotters, zeerobben, arenden, gingen naar de plaatselijke jaarmarkt waar de schapen en runderen werden gekeurd, the Arran Pipers voor kippenvel zorgden en waren getuige van the Bordick Highland games met dans, doedelzakmuziek en veel krachtsontplooiing tijdens het boomstamwerpen, steendragen en gewichtsmijten. De wandeling naar the holy site of Marchie Moor was magisch. 4500 jaar oude steencirkels en graven in een ongeëvenaarde setting. Tijdens de wandeling langs de Cock of Arran beleefden we al die schoonheid nog eens intens. De machtige berggezichten en daarna het eindeloze uitzicht op de zee en de vele eilanden. Na wat zoeken vonden we onderweg het fossiel van de afdrukken van een arthropleura, een 2,5 meter lange duizendpoot die er 400 miljoen geleden in de moerassen ronddwaalde. De machtige wolkenformaties, het lichtspel door het steeds veranderende weer, maakte de beleving telkens verrassend. We zijn hier graag en klaar om dit bijzondere ‘land’ verder te ontdekken.

Herman

 

 

 

 

 

Plaats een Reactie

Isabelle Leuk weer een verhaaltje te kunnen meepikken! Geplaatst op 14 Augustus 2017

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking