Reisverhaal «Drakensbergen»

Vijf maanden van huis | Zuid-Afrika | 2 Reacties 31 December 2018 - Laatste Aanpassing 31 December 2018

Zondag 30 december 2018

In Drakensbergen hadden we de heetste dagen tot nu, de temperatuur klom naar een verschroeiende 40 graden en vooral de strakke, uitdrogende wind maakte bewegen tot een hele klus. Veel drinken, regelmatig het zwembad inspringen en na een wandeling met kleren, schoenen en al languit in de frisse bergrivier opnieuw op lichaamstemperatuur komen, was de opdracht. Tegen de late namiddag kleurde de hemel pikzwart, de stapelwolken lichtten op en gerommel kondigde een stevig onweer aan. Stormwind stak op en vlug verstevigden we de tenten met stenen. Dikke druppels en hagelbollen knalden hard neer op het zeil, gelukkig hadden we de bescherming van onze auto. Van de ene op de andere dag daalde de temperatuur met twintig graden en waren de hoge bergen gehuld in een sluier van mist. Ondermeer deze plots veranderende natuurelementen maken de Drakensbergen mysterieus. Overal zijn archeologische vindplaatsen met duizenden jaren oude rotstekeningen van de San, de oorspronkelijke bewoners van dit gebied. Zij woonden in de grotten en spelonken van dit diep ingesneden massief. In het Zoeloe noemt het gebergte Ukahllamba, de ‘barrière van speren’. De lange grillige rotsruggen lijken drakenlijven of kastelen waar reuzen in wonen. De volkeren die hier leefden vertelden mythische verhalen over dit langgerekt massief.

We boekten op het voorhand nooit campings, dat gaf ons weer de vrijheid die we zo graag hebben. Ondertussen was het hoogseizoen en dan zijn de bekendste campings volzet. We moesten uitwijken naar de wat minder gekende verblijfplaatsen. Het blijft een constante tijdens twee maanden onderweg zijn, de kampplaatsen waren alweer bijzonder mooi. De Backpackers Amphitheatre Campsite is schitterend gelegen op een half uur rijden van het Royal Natal NP. We mochten onze tent op een veld neerplaatsen met een fantastisch uitzicht over een groot deel van de Drakensbergen. Tijdens de ‘Big Tree Walk’ waren we al onder de indruk, en dan verborgen de hoogste toppen zich nog in de mist. Toppen is eigenlijk niet het correcte woord. Het is één grote muur basalt, waarin diepe dalen zijn uitgesleten. Heel bijzonder was het amphitheater, een maansikkelvormige, vijf kilometer lange rotswand tot 3282 meter hoog van waarop de Tugela River 600 meter naar beneden stort. Dit laatste zagen we amper. Door de klimaatsverandering blijft de grote regenvloed al enkele jaren uit, veel bronnen zijn opgedroogd en rivierbeddingen leeg. Overal staat de oproep zeer spaarzaam met water om te springen.

We maakten twee dagtochten in de noordelijke Drakensbergen : de Tigerfall Walk en Gorge Walk. Wat een natuurpracht. Lammer- en baardgieren cirkelden rond, op zoek naar kadavers van antilopen en jakhalzen. Andere dagen deden we niets meer dan wat lezen, een lesje geven, wifiën, Castle drinken, in het zwembad rondhangen, lang naar kameleons kijken, genieten van het uitzicht en babbelen met reizigers en Zuid-Afrikanen. Meestal interessante, soms grappige en leerzame gesprekken hoe zij kijken naar het leven, de problematiek van het land, natuurbescherming en zoveel meer. Zo leerden we de Antwerpse Lore kennen, zij woont al vele jaren in Soweto en werkt als vroedvrouw en fotografe. Ze gaf ons een unieke inkijk in het land.

Tijdens de boerenoorlog werd op de flanken van Spioenkop een wrede veldslag uitgevochten, nu is het een natuurreservaat van een slordige 6000 ha. We deden nog een laatste safari. Zebra’s, gnoes en een resem aan antilopensoorten passeerden voorbij onze Toyota. Giraffen schreden prachtig door de savanne maar het was vooral de ontmoeting met de neushoorn die zal bijblijven. We zagen hem al in de verte en wat later lag de gigant in de schaduw van een boom, vlak naast de auto. De twee hoorns waren afgesneden. Toen we de ranger vroegen naar de reden, werd ons triest vermoeden bevestigd. Stropers zijn actief in het gebied. De zes neushoorns die aan de bereikbare kant van het park leefden, waren allemaal verminkt door stroperij. Hij hoopte dat ze hun leefgebied naar de andere kant van de dam verplaatsten, hopelijk laten de criminelen hen dan met rust.

Rond nieuwjaar vindt er een groot DJ-festival plaats op de camping. Stilaan liep de wei vol met feestvierende jeugd, tijd om ons kamp te verleggen naar een ander deel van het gebergte.

Wat rondbellen en -mailen bracht ons bij het White Mountain Resort and Campsite. Een prachtige plaats waar we opnieuw de rust vonden aan een meer tussen de bergen. Wanneer we wilden, namen we een bootje om rond te dobberen en naar de vogels te kijken. Verschillende soorten reigers en kraanvogels foerageerden tussen het riet. Tegen de avond genoten we van de zonsondergang. De landschappen en wolkenformaties deden ons denken aan de mooiste in de Ardennen, Schotland, Nieuw Zeeland of de Pyreneeën. De eigenaar kookte ’s avonds een lekker potje, we staken het kampvuur aan om marshmallows te smelten en kropen vroeg in bed, vanaf negen uur was het er muisstil. Dondergerommel en getik van regen op de tent herinnerden ons eraan dat het regenseizoen is begonnen. We hadden er weinig last van, meestal beperkte het zich tot een krachtig onweer in de latere namiddag of een wat langere regenbui ’s nachts. Onze tentjes bewezen dan hun dienst. We sliepen er 47 nachten in en vanaf nieuwjaar krijgen ze in Durban een nieuwe eigenaar.

De Bergview Walk in het ‘Giant’s Castle Game Reserve’ was de mooiste die we in de Drakensbergen deden. Het massief rond de Injisuthi Dome werd tot 3410 meter opgeduwd. We wandelden tot bovenop een koppie in het voorgebergte vanwaar we een onwaarschijnlijk uitzicht hadden. Enkel een groep bavianen hield ons gezelschap in het eenzame landschap. De camping lag tussen Zoeloedorpen en daarlangs rijden was alweer een belevenis. Koeien en geiten konden we achter elke bocht verwachten, gelukkig lag de snelheid nooit hoog door de vele en diepe putten in de baan. Er heerste een gezellige drukte, gewoon langs de weg of rond de stoffige voetbalvelden.

Een gebergte als dit hadden we nog nergens gezien en was alweer een hoogtepunt. Nu zakken we af naar Durban. We hebben een Airb&b (met een echt bed) gehuurd voor enkele nachten. Hier kunnen we twee maanden Zuid-Afrikaanse belevenissen verwerken, rustig de overgang van oud naar nieuw vieren, lessen golfsurf volgen en onze volgende bestemmingen voorbereiden.

Herman