Reisverhaal «Schelpen»

Senegal | Senegal | 0 Reacties 02 November 2010 - Laatste Aanpassing 17 Maart 2011

Voor we naar het schelpeneiland gaan springen we eerst een pizzeria binnen om onze lunch te bestellen.
Alleen zijn er vandaag geen pizza's, en ook niet veel anders van wat er op de kaart staat. 
Dan wandelen we naar het eiland. Onder de baobab liggen de mannen ook hier te rusten.Hier rijden geen auto's of fietsen en bestaat de grond alleen uit schelpen. Er is wel een klein kerkje en alle problemen worden onderling op het marktplein besproken. Geen politie hier trouwens.
Dan naar onze lunchplaats waar ik voor de derde dag op rij vis met rijst eet. Maar gelukkig smaakt het me nog altijd.

We maken nog kennis met de grootste baobab-boom van het land. Daar kunnen niet alleen honderden vleermuizen in, maar wij ook...

Als we naar een echt vissersdorp rijden komen we even vast te zitten in het zand. Maar vele handen lossen dat wel weer op.. 
In het dorpje worden we toch een beetje overvallen door hoe het leven daar echt is. De vis wordt er gevangen door stoere mannen in prachtig gekleurde boten. Bij hun aankomst 's avonds staat iedereen te wachten. Dan wordt de vis ergens neergegooid, de vinnen verwijderd of te drogen gelegd. Hygiëne is wel een onbekend begrip.  We wandelen verder en de groep wordt steeds groter en groter... Uiteindelijk nemen we afscheid en zoeken we onze slaapplaats. Wij krijgen met drie een leuke hut. Als we enkele kevers zien shotten we die als een echt vrouwenvoetbalteam buiten. Tot blijkt dat het er echt wel teveel zijn.. en we als echte meisjes toch achter een andere kever-en kakkerlakkenvrije hut gaan vragen..
Als avondeten staat er gelukkig een soort spaghetti zonder vis op het menu..