Reisverhaal «Ronde NW-Cambodja; Beng Melea-Svay Leu, 43km»

Cambodja | 0 Reacties 23 Maart 2007 - Laatste Aanpassing 10 April 2007

Na een noedelsoepken als ontbijt nam ik dankbaar afscheid van hun gastvrijheid en zocht ik m'n weg naar de 'stone-carved-river-village', door heel de familie aangeprezen... Onderweg kom ik een eerste waarschuwingsbord tegen over de vele explosieve çadeaukes verborgen onder de grond, met naast het bord ne groten put, wellicht van voor da bordje,,, Ik bevind mij intussen in de meest ondermijnde provincie van 1 van 's werelds meest ondermijnde landen met 4 tot 6 miljoen exemplaren! De meeste van die lieverds zijn gelegd in het laatste decennium, wil ik 'niet op de verkeerde vallen' kan ik mij best beperken tot recent gebruikte paden, kopke der bijhouden dus ... 
Nog maar enkele kilometer onderweg krijg ik het gezelschap van Sokhanarith die scooterend naast mij komt gereden. "Where you go?", de vraag die ik in deze reis al ontelbare keren te horen kreeg, ( en naargelang mijn gemoed antwoorden als "no thank you", "not to you" of  "to your mama" opleverde, was deze keer niet bedoeld om geld uit te slaan, ooleej, moet er even aan wennen... Sokh blijkt een districtmedewerker te zijn van dit gebied en zoon van -jawel- de district-gouverneur > het zal weer toeval wezen... Ook 'toevallig' heeft hij vandaag geen werk op kantoor en stelt hij me voor me te vergezellen, iets wat ik uiteraard besliste niet af te slaan, zeker niet omdat hij wat engels sprak en begreep... Samen zochten we de weg die overwegend door een laag verwilderd veldbos loopt waarvan ik de 'begroeiing' zag smeken om water en waarvan de ossenkarpaden mijne mountainbike beter genegen waren dan ocharme zijne nieuwen scooter... Na meer dan een half uur zoeken naar een plaats die maar anderhalve km van de weg zou liggen kwamen we eindelijk mensen tegen waarvan we te weten kwamen da we in een verkeerde richting zochten,,, Sokh heeft het ietwa moeilijk om toe te geven dat hij er zelf, als district-medewerker, nog nooit was geweest en voelde zich vree ongemakkelijk en ik denk een beke belachelijk omdat hij het nie gevonden had... Ze trekken hun die dingen duidelijk meer aan of te wij... 
Om het goed te maken, of gewoon omdat het nen gastvrijen toffe kerel is, stelt hij me voor om tijdens deze hete middagzonuren eerst samen met z'n familie op hun boerderij te lunchen... Eten? Familie? Boerderij? Zo'n aanbod sla ik nie snel af en maak er kennis met z'n vader, gouverneur Kosopany, die helaas geen enkel woord engels spreekt, z'n lekker kokende moeder, 1 van z'n 2 oudere zussen (leek ook heel lekker) die volgens mij (wishful thinking?) graag wel eens 'een beschuitje met mij zou willen delen', zoals onze noorderburen het zo proper verwoorden (doelend op het ontbijt de volgende morgen), en z'n jonger broerke die zichtbaar genoot van z'n eerste kennismaking met de tonen van Manu Chao... 1 van z'n 2 oudere broers werkte mee in de keuken... Ondanks pa z'n functie leidt het 7-delig gezin hier maar een sober leven; allen wonen ze in een eenvoudige kleine met stro bekleedde paalhut die volgens mij verre van waterdicht leek... Ge kunt 's nachts wel naar de sterren kijken... De mannen slapen in een hangmat onder de hut, de vrouwen en kinderen samen op de harde bamboevloer > heel romantisch... Ik hoop dat hij het kon menen dat ze binnen een maand een nieuw huis zouden bouwen... Allemaal best gezellig en na de rijstmaaltijd, die mama met veel zorg had bereid, namen we allen volgens hun en mijn geliefkoosde gewoonte ne welgekome siesta... Er waren geen wolken in de lucht die de zon konden weerhouden de lucht tot een 35-tal graden op te warmen...
''s Namiddags kon ik in op mijnen allene verder daar Sokh nen telefoon had gekregen dat er toch werk voor hem op kantoor was binnengekomen. Gezwind ging op zoek naar die 'speciale plek' die haar naam me deed vermoeden...
Andermaal vroeg ik de weg, doch niks wijsrakend uit de verkregen uitleg, bood ik een buurtbewoner een halve dollar aan om me er naartoe te leiden. Hij leende de velo van z'n buurman en toonde me de weg die ik zelf nooit gevonden zou hebben. Het leek nog meer op een motorcross-parcours waarbij m'n TREK en ik een eerste grondige kennismaking deelden (jawel, ook letterlijk) en waarbij m'n gids, die meer zijne fiets droeg dan andersom, het halverwege de rit voor mekaar hield me tekenen gevend dat ik het van daar  zonder hem ook wel zou vinden... En inderdaad, een 500-tal meter verder aan de voet van een heuvel zie ik enkele bamboehutten, wat bewerkte grond en enkele kolossale rotsen met levensgrote graveringen in verwerkt... De rivier blijkt in het droge seizoen ook op reis... Dit was Punk m' Noe (over de uitspraak ben ik zeker, de schrijfwijze allerminst), tijdens mijn verblijf slechts bewoond door 2 lieve bejaarde dames waarvan het liefst ogende schatje tussen en half onder 2 grote rotsblokken haar gezellig spiritueel en religieus ingericht grotwoningske had geconstrueerd... Hoe ze naast haar deurke voor de foto poseerde, zo lief! Om allerlei redenen deed ze me erg aan m'n moeder denken, maar dan, ja mama, een iets oudere versie... 
Ik kon er overnachten in de hut tegenover haar grotje die ze volgens mij zelf had gemaakt... Naast het gangpad tussen ons werkte ze langzaam verder aan een soort van cremeerplaatsje; een rechthoekig verhoogje opgebouwd uit bamboe met erin afgewisseld stenen, aarde, hout en stro...
Ze rookte enorm veel sigaretten en uit de geluiden die ze hoestend voortbracht, kon ze beter iets sneller doorwerken... Ik hoop voor haar daddet op z'n minst tijdig afgeraakt...
Ik vroeg mij af hoe ze aan eten en water geraakten want veel leken die tuintjes momenteel nie voort te brengen, wellicht deels uit giften van bezoekers? Het fruit dat ik van de markt had meegebracht, maakte hen op slag m'n vriendinnen waarop ze me langzaam naar de verschillende rotsgraveringen leidden waaronder een liggende Buddha, een zittende Ganesh en een levensgrote familie... Van welke tijd ze dateren daar kon ik niet achterkomen, ze verkeerden wel in heel goeie staat...
Daarna deed ik wa yoga, vond deze plek daar heel geschikt voor, veel viel er voor de rest ook niet te beleven, waarna ik rond een uur of zeven onder m'n muskietennet in m'n hangmat kroop... In contrast met de vreedzame geluiden die de krekels en gekko's voortbrachten begon ik met het lezen over de wreedzame gruwelen die de communistische rode khmer hebben gepleegd tussen '75 en '79 met als doel van Cambodja een Maoistische agrarische samenleving te maken. Alle stadslui werden naar het platteland gejaagd of gedeporteerd en in werkkampen ondergebracht, waar ze enorm hard moesten werken en zelf extreem gerantsoeneerd werden... Oogstopbrensten dienden voornamelijk om de wapens en munitie aan China terug te betalen... Per dag stierven er duizenden aan hongersnood en ziektes... Dokters, leraars, bestuursleden, overheidspersoneel, meertaligen en iedereen die een grote invloed zou kunnen uitoefenen en zo een gevaar betekenden voor hun systeem werden gefolterd en systematisch uitgemoord... Een geschatte 2 miljoen Khmers, hetzij een vierde van de toenmalige bevolking, lieten daarbij het leven... Een genocide binnen de eigen bevolking. Loung Ung, een dochter van Cambodja herinnert; 'first they killed my father'...
Veel te lang ononderbroken (en intussen gebroken) in m'n hangmat gelegen was ik blij als ik er om half zeven uit kon, zonder te worden geplaagd door de vele (al dan niet ziektedragende) nachtelijke insecten die hier als het ware een bijeenkomst hielden... Ik nam afscheid van beide dames, draaide hen allebei ne welgemeenden tongzoen (tjoele boele!), of beter gaf hen een paar dollars die ze heel dankbaar in ontvangst namen en vertrok richting de milleniumoude tempels van Koh Ker. 
Mocht je deze dames ook ooit bezoeken, breng een grote foto mee van jezelf, veel kans dat ze die bij de rest aan haar muurke ophangt, tenminste als je een mooie herinnering achterlaat, of wa fruit, een pakje sigaretten, een pintje...

 

 

 

 

Fotoalbums van Cambodja

The tour of NW-Cambodia (6)

12 April 2007 | Cambodja | Laatste Aanpassing 22 Maart 2007

  • Allright! Give it up for Belgium yeah! Zoals in Ne
  • The sign is clear, and so is the big hole next to
  • Na de prachtige tempel 'Banteay Srei' liet ik het
  • In a little restaurant earlier that day, I met mr

Angkor-imperium (24)

20 Maart 2007 | Cambodja | Laatste Aanpassing 19 Maart 2007

  • One of the five 'gopuras' or entrances of Angkor T
  • Inside, open fields and forests, made it together
  • An example of the fine carvings.
  • Here I was amuzing myself during several attempts

Welcome to Cambodia ! (6)

20 Maart 2007 | Cambodja | Laatste Aanpassing 18 Maart 2007

  • Then he went and signaled me to wait. I saw him en
  • My one-dollar dormbed with a very appreciated pers
  • A part of the road between Sisophon and Siem Reap
  • And they kept on loading more people and stuff alo

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking