Reisverhaal «Ko Phangan + Krabi nieuwjaar goa-trance-festival.»

Thailand | 0 Reacties 02 Januari 2007 - Laatste Aanpassing 15 April 2007

Voor de foto's hiervan verwijs ik nog naar www.tangatanga.com/deazietrippers, die ik deelde met m'n 3 reiskompanen. Foto's en verhalen van de yoga-cursus (03/03/07) en volgende staan op deze site... 

Als ge in Thailand wilt fuiven en nie weet wa er te bieden valt, trek naar Ko-Phangan. Elken dag valt er daar wel iet te vinden die aan uw wensen zal voldoen... De full moon party's, alom bekend, trekken uiteraard de grootste belangstelling, maar daarnaast zijn er nog de kleischalere, en door kenners de betere, black moon, half moon, shiva moon, ze vinden er wel een gelegenheid voor... Op 't strand, in de jungle, buiten of binnen, voor elk wat wil(d)s... Den drank komt er in emmers, en staan er met honderden voor het grijpen... Geen geld? Sjot nen bal in 1 van de gaten, zorgt da ge bij de 2 laatsten uit de stoelendans eindigd...probleem opgelost...  Aan Haad Rin, het zuidoosten van het eiland, pompen de vele bars aan het strand verschillende genres muziek in uw oren, ge zout er gewoon van beginnen drinken! Moeilijk om daaraan te weerstaan, Leo kan er van meespreken... De eerste 10 dagen heeft ij genen enen rustdag ingelast, voor iemand van 39 jaar, chapeau zenne! En in de meeste gevallen hebben we samen de zon zien opkomen, die meestal voor een adembenemende kleurenschakering zorgde... Ne hele nacht fuiven aan 't strand met de slag van de nachtelijke golven op den achtergrond en dan zo'n decor als climax, we werden er enkele keren vree stil van... 
Den dag voor oudejaarsavond hebben we 't eiland vervroegd verlaten omdat enkele van de doorgewinterde fuifgangers die er woonden ons hadden getipt over een goa-trance festival in de jungle van Krabi...mijn favoriet! En omda we merkten dat den toevloed van vooral Engelsen, Duitsers en Israeli's met een egoprobleem (en wellicht nog wa andere, wil hier wel nie veralgemenen...) toenam waarvan de meesten er enkel een stuk in hun kloten komen zuipen, en het een serieus massagedoe werd die nie bijdroegen aan de goeie gezamenlijke sfeer, zijn we ze gevolgd, en wemmen ons die beslissing nie beklaagd... Wat volgde was een van de beste festivals uit m'n leven... 
Green spirit, een driedaags goa- trance festival in de jungle van Krabi, de beste locatie voor een dergelijk festival, met een prachtige fluorescerende decoratie en verbazingwekkende licht-beeld-effecten met enkele diaprojectoren, die ieders aandacht en bewondering trokken... Bovendien met een schitterende line-up met live acts van ondermeer space tribe, silicon sound, Freakulizer, Mr Peculiar, psysex en Azax Syndrom, die wil ik nog vaker achter een draaitafel ontmoeten zenne!
Daarbij nog eens de goeie sfeer van de talrijke trancers waaronder enkele dj's van Kairoo records uit Antwerpen en hun entourage waarvan ik enkelen eerder al op Dance-a-delic en in Duitsland had gespot... "t Was in orde, da vond ook Leo die blijven feesten is tot hij er bij neerviel. Al had da frans meiske waar hij naast lag wellicht ook veel mee te maken... Ongelooflijk trouwens hoe de Leo sommige zaken kan voorspellen; 2 weken lang naast het net gevist, al lagen er wel enkelen op de rand, en hij vertelde mij de laatsten avond (moest op 1 januari om 16u de vlieger op), "goe kijken Gerd, de laatsten avond gaak iemand leren kennen, als fervent reiziger al een paar keren meegemaakt... En inderdaad 't was van da! Daar emmek medelijden mee... Moet ge van een dergelijk festival mee zoveel toffe mensen voor 't feest afgelopen is vertrekken naar winters Belgie, en de vele rekeningen die hem daar opwachten, (om maar over zijn uitnodiging van de rechtbank te zwijgen waar hij al meer van had afgezien dan hij veroorzaakt had), oeps, (en waarop ook ik ben uitgenodigd, dank u daarvoor, maar nee bedankt, blijf liever hier...), en dan moet ij dan ook nog 't meisken achterlaten waar hij best zijn 2 weken had willen vullen... Hard! Maar zijn afscheid was wel hilarisch! Ik wist vooraf da Leo om 16u op de vlieger moest geraken, maar nie wanneer hij daarvoor ten laatste 't festival moest verlaten... Na enkele uren wanneer ik mij da voor 't eerst afvroeg kwam ik em in de morgen al gapend tegen, duidelijk net wakker geworden, allee zijn lichaam toch... Toen ik em vroeg wanneer hij moest vertrekken viel hij totaal uit de lucht; "aja das juust ik moe vandaag vertrekken". Ik; "wanneer moet ge hier weg?" "Euh... om half elf, hoe laat ist?" "Euh, half twaalf" "miljaar", rond zich heen kijkend naar zijn bagage zoekend alsof dat da daar ergens in de buurt lag... maar da lag wel enkele kilometers verder in een kamer, waar hij voordien al eens enkele uren naar gezocht had... "ah shit" bij het beseffen daarvan... "nee Leo", lag te kreperen van het lachen, "tis nog maar half tien". Ongelooflijk, een uur voor zijn reis een einde kende en hij weer naar 't grijze Belgie moest, was hij da totaal vergeten! Daar moet ge Leo voor heten peizek... Nog een anekdote van den dag ervoor; hij was ergens langs de kant in slaap gevallen, en toen hij wakker werd merkte hij da zijne camera en wa geld en bankkaart uit zijn buideltaske was verdwenen... Mee zijn vorige (vermeende?) plunderingen in het achterhoofd dacht hij uiteraard da ze hem nog eens hadden geript... Enkele uren later, toen hij teleurgesteld terugkwam van zijn kaart te gaan blokkeren en uren gezocht had naar onze hotelkamer, die we overigens deelden met 3 japanners, ging hij, zijn eigen terug wa beter kennende, toch maar eens gaan checken of hij ze nie ergens verloren had en iemand ze aan de organisatie had aangeboden, en u radet al, inderdaad, nen eerlijke vinder (zegt ook al iets over de sfeer daar en de aanwezigen), had zijne camera gevonden en daar afgegeven... En nog nen eerlijken achter den toog heeft em teruggegeven... Zijn geld en kaart daarentegen hebben wellicht een ander soort vinder gevonden, maar allee, de camera was 't belangrijkste... Totaal terug in feeststemming (daarom doet hij die dingen misschien onbewust?), vertelde hij aan den eersten die hem naar zijn overmatig gelukkige uitstraling vroeg, wat er gebeurd was. Bleek toch wel tegen de gast te zijn die em gevonden had en de camera perfect kon beschrijven! "t Feesten kon doorgaan...en hoe...
Uiteindelijk, na een toch wa emotioneel afscheid (duidelijk teveel gezopen...), nee, kem er mij vree goe mee amuseerd en ben em vree dankbaar dat hij mij gedachten kwam verzetten waar hij vree goe is in geslaagd, is hij net op tijd vertrokken...