Reisverhaal «Otavalo: wandelen in de bergen en op marktjes»

TROPENTRIP | Ecuador | 0 Reacties 01 December 2014 - Laatste Aanpassing 02 December 2014

Het vooruitzicht van het weerzien van onze Zwitserse reisvrienden lokte ons, net zoals wekelijks een massa andere toeristen en Ecuadoranen, naar het epicentrum van het artisanaal handwerk in Ecuador. We lieten ons in Otavalo uiteraard verwonderen door de geuren en kleuren van de wekelijkse markt. Maar ook de groene omgeving oefende zo'n aantrekkingskracht op ons uit dat een stevige dagtocht onvermijdelijk bleek. Na vele kilometers wandelen en slenteren genoten we volop van het kamperen met onze reisvrienden.

VEEL TE VROEG

Ook al hadden we gezworen geen nachtbussen meer te nemen, toch arriveerden we al om halfacht 's morgens op onze volgende bestemming. Nee, 4 uur is niet 'la mañana', maar 'la noche'! Terug gaan slapen was dus eigenlijk het enige wat we wilden bij aankomst in Otavalo. Bij gebrek aan beschikbare kamers stelden we ons tevreden met een eenpersoonsbed in een achterkamer om wat bij te slapen.

Zowel uit economische als avontuurlijke overwegingen hadden we eigenlijk beslist om aan de rand van de stad te kamperen. Toen we enigszins uitgeslapen waren, trokken we vanaf ons hostel naar de gelijknamige Rincon de Viajero camping. In de ruime tuin rond de prachtige 'haciënda' van hosteluitbaters was meer dan genoeg plaats om ons tentje neer te zetten. Toch deed de aanhoudende miezerige regen (en de vermoeidheid) onze kampeerplannen nog wat voor ons uitschuiven. Voorlopig konden we onze dagen wel vullen met lezen, bloggen, fantaseren over onze thuiskomst en wachten op onze reisvrienden.

De regen die ons eerder deed beslissen om (nog) niet te kamperen, was opeens in de verste verten niet meer te bespeuren. Aangezien ook Michèle en Sebastián nog niet gearriveerd waren, trokken we dan maar met z'n twee op stadsverkenning. Geen betere manier om een stad op een originele manier te leren kennen dan Geocaching. Dus trokken we na een stevige 'almuerzo' (eigenlijk een viergangenmenu) op schattenjacht door de straten van Otavalo. Het viel ons opnieuw op hoe netjes de stad erbij lag. Verschillende vuilbakken voor gescheiden afval en straatvegers bevestigden het imago van Ecuador als properste land van onze trip. De traditionele kledij waarmee we heel wat vrouwen zagen rondlopen deed vermoeden dat de tijd hier was blijven stilstaan. Maar niets was minder waar. De stad was duidelijk voorzien op heel wat bezoekers en had hiervoor de nodige maatregelen getroffen. Fietsers kunnen zich veilig een weg banen door het drukke verkeer dankzij de aangelegde fietspaden. En ook wild geparkeerde auto's krijgen in Otavalo geen kans. Daar zorgen het ruime aanbod aan parkings en parkeerwachters wel voor. Ook de kleurrijke graffiti wist perfect het moderne en traditionele karakter van Otavalo te combineren.

CONDORS EN ZWIJNEN

Dat ook rondom de stad heel wat te ontdekken viel, had het prachtige uitzicht vanaf het ontbijtterras ons al duidelijk gemaakt. Na de nodige tips van de immer hulpvaardige nachtwaker Edgard trokken we op pad. Langs de in onbruik geraakte spoorweg vonden we de weg tot in Peguche. Temidden van een ruim eucalyptusbos hielden we even halt aan de Cascade de Peguche, waar het water van Lago San Pablo meer naar beneden stort. Na een jaar reizen staan we niet direct meer te kijken van alweer een waterval, maar het prachtige decor kon ons wel bekoren. We konden goed geloven dat veel inwoners van Otavalo hier de rust komen opzoeken voor een zondagse picknick.

In het dorp zelf lieten we de weefdemonstratie voor wat ze was. Dit hadden we ondertussen wel al genoeg gezien een gevoel die ons dezer dagen wel meer overvalt...). Vanuit een tentje op dorpsplein voor de kerk verspreidden zich heerlijke geuren die we iets minder goed konden weerstaan. Voor een bordje 'tortilla de papas' en een praatje met kokkin hielden we graag even halt.

Zo'n 300 meter hoger dan ons vertrekpunt in de stad en heel wat stappen later kregen we een adembenemend uitzicht over de streek. Het San Pablo meer met de Imbabura-vulkaan (4639 m) op de achtergrond was niet het enige waarvan we stonden te kijken. In het Parque Condor konden we voor het eerst in onze reis de grootste vogel van de Andes in levende lijve van wel heel dichtbij bewonderen. Met een grootte van minstens 1 m en een spanwijdte van 3 m wordt de Condor terecht de meester van de Andes genoemd. Naast deze imposante gier kregen we nog heel wat vogels te zien in dit park die fungeert als opvangcentrum voor gewonde (roof)vogels. Kers op de taart was toch de dagelijkse show waarin de Nederlandse uitbater Leen op haar gerust stelde toen een albatros vlak voor haar neus landde. "Je hoeft helemaal geen schrik te hebben, je hebt toch geen vissekop!" Die maffe Hollanders toch.

Om nog meer beestjes te spotten, trokken we volgende ochtend naar de wekelijkse Mercado de Animales. Aan de rand van de stad troffen we een terrein vol koeien, varkens, kippen en andere (eetbare) dieren aan. Kippen waren er te koop per zak of per twee, samengebonden met de poten. Voor een koe moest je minstens 90 USD overhebben, leerden we na een navraag. De enigen die er echt niet graag bij waren, bleken de varkens. Niet alleen hoorde je ze knorren en tieren van mijlenver. Wanneer je in de buurt kwam, kon je maar beter uitkijken dat ze je niet omver liepen.

Het leek allemaal heel bruut hoe er met de dieren omgegaan wordt, maar hier weet men tenminste nog waar een stuk vlees vandaan komt.

Na de vroege beestenmarkt verkenden we na een kop koffie samen onze reisvrienden de kleurrijke markt in de centrum. In tegenstelling tot op weekdagen kon je nu niet enkel op Plaza de Ponchos, maar in alle omliggende straten en pleinen terecht voor handgeweven specialiteiten. Een middagje rondslenteren en snuisteren op de markt kan ook behoorlijk vermoeiend zijn. Met vele extra kilometers op de tellers van onze Teva's hielden we het na een laatste zoektocht naar echt brood en een lekker wijntje voor bekeken.

TOCH SAMEN KAMPEREN

Nu de regen al enkele dagen achterwege bleef en het hostel ons eigenlijk wel duur leek, maakten we dan toch de keuze om te kamperen. Uiteraard was de uitnodiging van Michèle en Sebastián om samen nog tot in Ibarra te reizen ook een motiverende factor om ons tentje op te slaan in de schaduw van hun camper.

Vanuit hun keuken in de koffer wist Michèle met wat bakbananen een heerlijk avondmaal in elkaar te toveren. Maar ook de Cuba Libre van Sebastián lieten we ons bijzonder goed smaken. Wij van onze kant probeerden hen na hun tocht naar het Parque Condor te plezieren met wat aperitiefhapjes, Belgische macaroni en spelletje Jungle Speed.

Samen maakten we de balans op van één jaar reizen, wat voor ons alle vier een eerste ervaring was. We kijken zeker uit naar het thuiskomen, maar zullen gezellige momenten als deze zo hard missen.

We stonden er dus ook van te kijken toen we het verhaal van de andere reizigers op de camping hoorden. Met hun (iets grotere) camper zijn Simone en Olaf al 5 jaar aan het reizen. En er komen waarschijnlijk nog 2 á 3 jaar bij. Toch konden ook wij, de 1-jarige reizigers, beamen dat er een groot verschil is tussen reizen en op vakantie gaan. En hoe moeilijk het soms is om dat thuis uit te leggen.

Benieuwd wat we allemaal van onze reiservaringen zullen meenemen naar ons dagelijks leven thuis...

 

 

 

 

Fotoalbums van Ecuador

Canoa: onze laatste halte (5)

09 December 2014 | TROPENTRIP | Ecuador | Laatste Aanpassing 10 December 2014

  • kunstwerk van de huis kunstenaar van Canoa
  • nog een laatste keer kamperen
  • de camping conciërge Tiki Tiki
  • een verlaten strand tijdens de week

Las Peñas: zwart Ecuador (11)

05 December 2014 | TROPENTRIP | Ecuador | Laatste Aanpassing 10 December 2014

  • als de cocosnoten niet vanzelf op de grond vallen.
  • de krabben hebben het hier naar hun zin :)
  • om een verfrissend cocos drankje te kunnen verorbe
  • ja je moet er iets voor over hebben...

Ibarra: schatten rond de lagune (8)

03 December 2014 | TROPENTRIP | Ecuador | Laatste Aanpassing 03 December 2014

  • Onze beloning na het vinden van de schat!
  • Dagelijks leven op Finca Sommerwind
  • Samen genieten in Finca Sommerwind
  • Laguna de Yahuarcocha

Otavalo: traditioneel & modern (16)

01 December 2014 | TROPENTRIP | Ecuador | Laatste Aanpassing 02 December 2014

  • Plaza de Ponchos
  • Uitzicht vanaf het ontbijterras
  • Plaza de Ponchos
  • Ook rondom Otavalo valt heel wat te ontdekken.

Oyacachi: bergdal in de wolken (12)

26 November 2014 | TROPENTRIP | Ecuador | Laatste Aanpassing 27 November 2014

  • Één van de twee kerken in dit kleine dorpje
  • Waterval nabij Oyacachi
  • Verse melk, overal langs de weg, klaar om opgehaal
  • Hospedaje waar we onze tweede nacht sliepen

Cuyabeno: nog dieper in de jungle (17)

22 November 2014 | TROPENTRIP | Ecuador | Laatste Aanpassing 23 November 2014

  • Nieuwsgierige aapjes
  • Kleurrijke vlinder waarmee we de kamer deelden
  • Olie-industrie aan Puerto Cuyabeno
  • Door de modder ploeteren

Tena: diep in de jungle (20)

18 November 2014 | TROPENTRIP | Ecuador | Laatste Aanpassing 18 November 2014

  • tropische vogels in het opvangcentrum
  • tropische spin
  • een kanjer van een boom
  • de jungle ontwaakt

Cuenca: backpackers style (13)

11 November 2014 | TROPENTRIP | Ecuador | Laatste Aanpassing 16 November 2014

  • Parque Pumapungo
  • Mercado 10 de Agosto
  • Iemand een ijsje?
  • Cajas National Parc

Guayaquil: gegroeid uit een moeras (11)

08 November 2014 | TROPENTRIP | Ecuador | Laatste Aanpassing 08 November 2014

  • Hoe laat zou deze foto getrokken zijn?
  • Trappen op Las Peñas
  • De wandelpromenade 'Malecón 2000'
  • Interieur van RE B&B

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking