Reisverhaal «Hoi An: het Brugge van Vietnam»

TROPENTRIP | Vietnam | 0 Reacties 08 Mei 2014 - Laatste Aanpassing 12 Mei 2014

Na een memorabele rit door de bergen hielden we halt in Hoi An. Net als onze thuishaven Brugge blijkt deze stad een favoriete halte bij heel wat toeristen. Ooit was Hoi An een knooppunt van handel in de Zuid-Chinese Zee. Handel drijven gebeurt tegenwoordig met toeristen, die zich aangetrokken voelen door de authentieke sfeer die er heerst.

De vele verhalen van reizigers over het mooie Hoi An deden ons beslissen om er ook even halt te houden. Maar aangezien we travellers zijn, vermijden we druk bezochte plaatsen. We verkenden Hoi An op onze manier.

Het avontuurlijke ritme van de motorit werd behouden in onze verblijfplaats in Hoi An. Geen backpackers hostel of guesthouse deze keer! We logeerden bij Tran, een local die we via Airbnb vonden. Het huis was gelegen op de buiten, meteen een voltreffer voor ons als natuurliefhebbers.

FIETSEN IN DE VELDEN

Nog maar net aangekomen en al weer terug vroeg uit de veren om een fietstocht te maken, en dat op zondagochtend... De fietsen die we van onze gastvrouw mochten gebruiken, ruilden we na 4 kilometer zweten en puffen om bij het startpunt te geraken toch maar in voor degelijke exemplaren. Onze gids, een studente die deze free bicycle tours gratis organiseert om haar Engels bij te schaven, nam ons mee over de rivier naar het eiland Cam Kim. In een oase van rust bezochten we verschillende lokale ambachtfamilies. Boten worden hier nog plank per plank met de hand in elkaar getimmerd, van boomstam tot boot. Uit hout weet men hier ook prachtige houtsnijkunst te vervaardigen, gegarandeerd 'not made in China'. ;) In enkele uren weeft men een rieten mat bijeen, die hier als matras gebruikt wordt. Rijst zagen we verwerkt worden tot noodles en rijstpapier. We mochten zelfs een handje toesteken.

DOWN UNDER FOOD

Na 4 maanden rondtrekken door Azië verlangen we soms wel eens naar een "vers stutje met toespieze". Groot was dan ook onze vreugde toen we een Australische bakkerij binnenstapten en onze ogen lieten vallen op de koeltoog met verse charcuterie zoals hesp en salami!

Dingo Deli had niet enkel westerse charcuterie. Ook een assortiment aan ovenverse broden en heerlijke chocolade cupcakes wisten ons te verleiden. Maar 't kon geen kwaad, want "tis zundag".

Altijd leuk trouwens om een gesprek aan te knopen met Aussies die zich hier gevestigd hebben. Alsof ze het ingestudeerd hebben, antwoorden ze allemaal hetzelfde op de vraag hoe ze hier zijn terechtgekomen. Met het vliegtuig! 

EEN SMAAKVOLLE LES

Als we even het culinaire aspect van onze reis mogen evalueren, kunnen we alvast meedelen dat Thailand & Vietnam op kop staan qua verfijning en smaak. In Laos kon het eten ons niet echt bekoren en kozen we vaak voor een westerse oplossing. Cambodja scoorde al iets beter. Ondertussen zijn we ook te weten gekomen dat we beiden geen fan zijn van koriander. Als we dit niet vermijden of uit ons bord vissen, smaakt onze maaltijd echt niet.

Maar om te weten te komen welk land uitverkoren zal worden door de tropentrippers volgden we een kookles bij een lokaal restaurant.

We werden met de fiets opgehaald en gingen samen met de onze chef en een Australisch koppel inkopen doen op de markt. We leerden er nieuwe fruitsoorten, groenten en kruiden kennen. We wurmden ons door de drukte heen om verse vis en vlees aan te kopen. Alles ligt hier open en bloot uitgestald, geen koeltogen, geen bescherming,...

Met in het achterhoofd het idee dat alle bacteriën sterven bij het koken ervan konden we onszelf een beetje gerust stellen.

Aangekomen in het Tra Que Waterwheel restaurant kregen we eerst een rondleiding in de tuin. Hier hebben ze een biologische moestuin waar zelfs Bartel Van Riet nog een puntje kan aan zuigen. Na wat proeven uit de tuin konden we aan de slag met onze aankopen.

Met de nodige uitleg en de juiste kruiden slaagden we er in om overheerlijke Vietnamese gerechten te maken. Het resultaat is te zien in het fotoalbum. En ja, wanneer we thuis zijn, doen we het nog eens over voor iedereen die wil. Boekingen kunnen vanaf nu via LR@tropentrip.be. ;)

LEKKER THUIS

We kozen voor een verblijf bij de Vietnamese Tran en wilden daar ook graag optimaal van genieten. Omdat we toch 4 kilometer van het centrum zaten en 1 kilometer van de kust, kozen we voor onze laatste dagen voor een verblijf op de buiten. Zo leerden we onze gastvrouw en haar gezin pas echt goed kennen. Een babbel over hoe ze uit Hanoi in Hoi An verzeild was en een tas verse thee deden ons hier helemaal thuis voelen.

Ook onze gezondheid hield ons wat binnen. Of we nu moe zijn van het reizen of gewoon wat last hebben van de warmte, weten we niet. Maar we hielden ons toch wat rustig.

Een oase van rust en tijd gaf ons ook de kans om eens met onze fans te FaceTimen. Door het dolle heen was onze grootse fan uit Heist toen we digitaal bij haar op de sofa in de Rodenbachstraat op bezoek kwamen. Hilarisch!

Om ons verblijf in schoonheid af te sluiten werden we op de laatste avond uitgenodigd op samen te eten met Tran en haar familie. Een simpele maaltijd, zei ze. Een tafel vol Vietnamese specialiteiten was het. Smullen, praten, lachen en genieten. Een prachtige afsluiter, lekker thuis in Vietnam.