Reisverhaal «Livingstone: ongelooflijk maar waar»

TROPENTRIP | Zambia | 0 Reacties 24 Juli 2014 - Laatste Aanpassing 02 Augustus 2014

Een wereldwonder als de Victoria watervallen kreeg niet voor niks deze titel. Dit natuurgeweld als kleine mens aanschouwen is op z'n minst adembenemend te noemen. Wat ons ook de wenkbrauwen deed fronsen was het stadje dat Livingstone doorheen de jaren was geworden. Aangelegde parken, propere straten met voetpaden en prijzen die je het gevoel geven in Europese hoofdstad te vertoeven. Samen met de zalige gastvrijheid van onze Duitse vrienden werd het een ongelooflijk mooi afscheid van Zambia.

SAMEN ONDERWEG IS LEUKER

Livingstone moest als eindbestemming de kroon vormen van onze reis door Zambia. De overdreven prijzen en het toeristische sfeertje jaagden ons echter zo de kast op dat we het plan opvatten om ons bezoek tot een minimum te beperken.

Dat ook onze Duitse vrienden onderweg waren naar de Victoria Falls wierp een ander licht op de zaak. Hun uitnodiging om samen tot Livingstone te rijden en ter plaatse samen te kamperen klonk ons als muziek in de oren. Gedaan met twijfelen over dure hostels of nog duurdere campings. Samen maakten we er een prachtig verblijf van.

Sheila en Joachim-Hans waren de beste buren die kamperende wereldreizigers zich konden voorstellen. "Moet er iets in de frigo?", "Glaasje wijn?" of "Vertel nog eens over ..."

Ook al kwamen we uit verschillende landen, waren we geen generatiegenoten en hadden we geen gemeenschappelijke achtergrond, toch werd een vriendschapsband gesmeed waar we nog lang met plezier op zullen terugblikken. En met een beetje geluk klinken we nog eens op deze vriendschap in Windhoek of Frankfurt.

DE KRACHT VAN WATER

Al enkele maanden minimaliseren we elke bezochte waterval, want wij gaan wel naar de Victoria Falls hé. ;)

Na een doorreis van 2 weken konden we ons eindelijk laten overdonderen door de kracht van de Zambezi rivier. Al na enkele stappen in het park rond de watervallen stonden we met open mond de kolossale waterhoeveelheden te aanschouwen die hier naar beneden stortten. Hier wil je geen vis zijn die even met het water meegesleurd wordt naar beneden.

Druipnat werden we toen we ons temidden van het natuurgeweld waagden. Het water spat zo hard op dat er zowaar een plaatselijke regenbui gevormd wordt. Maar wie kan zeggen dat hij gedoucht werd door de Victoria Falls?

De combinatie van de enorme hoeveelheden water, de diepe kraters en ontelbare tinten groen deden ons bijzonder stil worden. Hier kan je als kleine mens enkel maar respect hebben voor de pracht en kracht van de natuur.

AFRIKA DOOR LIVINGSTONE

Al even reisden we in de voetsporen van de beroemde wereldreiziger dr. Livingstone. Toen we verbleven in de stad die zijn naam draagt, leek een bezoek aan het museum dat ook naar hem genoemd werd een goed idee.

In enkele boeiende tentoonstellingen kregen we te zien hoe Afrika door Livingstone ontdekt werd en hoe het continent door de tijd evolueerde. De indrukwekkende combinatie aan fauna en flora maakten van dit continent terecht de wieg van de mensheid. Maar nu blijkt dat diezelfde mens langzaam maar zeker z'n eigen graf aan het graven is. Massale ontbossing, kapitalistische ontginning van de grondstoffen en opkomst van het stedelijke leven zijn maar enkele van facetten die ervoor zorgen dat de mens de grootste bedreiging vormt voor zijn moeder aarde. Samen met het dubbele gezicht van de kolonisatie en de wreedheid van de slavernij opende dit museum voor ons nog meer de ogen over Afrika en onze wereld. 

Wat is reizen toch boeiend! Wat is reizen toch nodig!