Reisverhaal «Lusaka: wat comfort in de hoofdstad »
TROPENTRIP
|
Zambia
|
0 Reacties
20 Juli 2014
-
Laatste Aanpassing 22 Juli 2014
Om het aangename aan het nuttige te koppelen sloegen we ook in de hoofdstad van Zambia even onze tent op. Het werd een bezoek waarop we internet en elektriciteit als echte luxe ervaarden. We lieten ons graag verwonderen door het contrast aan grote shoppingcentra en straten zonder voetpad maar met bermen vol afval. Samen met de verhalen van de medereizigers die we er ontmoetten, werd ook deze halte weer een boeiende belevenis.
KAMPVUUR IN DE STAD
Een helse busrit kwam tot een einde wanneer we in het centrum van Lusaka afgezet werden aan een lokale markt. Om alle 'vrienden' die ons maar al te graag naar Livingstone wilden brengen te ontvluchten, zochten we wat eten en rust in de KFC. Ja, het was onmiddellijk duidelijk dt we weer in een stad waren. Eens we wat georiënteerd en met eten verzadigd waren, konden we op pad om Lusaka Backpackers te zoeken. Een eerste aanblik op de stad bevestigde ons vermoeden. Aangelegde straten en hoge gebouwen willen je doen vergeten dat je in Afrika bent. Maar de mensen om ons heen en hun afval langs de kant van weg, maakten ons al snel duidelijk dat we in de hoofdstad van Zambia waren.
Ook al bevonden we ons pal in het centrum van de hoofdstad, toch konden we na even zoeken ons tentje opzetten in Lusaka. Dat het uitzonderlijk was dat er in de hoofdstad gekampeerd werd, merkten we ons aan beperkt gezelschap. Het enige andere tentje op het grasveld van de zogenoemde 'Wanderers Logde' was dat van de Argentijn Enrico. Vergezeld van zijn fiets was hij bezig aan een verkenning van Afrika.
Ter bevordering van de gezelligheid en om wat licht en warmte te hebben, stichtten we ook hier een kampvuurtje. Al snel kregen we het gezelschap van Enrico die in beperkt Engels zijn reisavonturen met ons deelde. Met het oog op onze trip door Zuid-Amerika en onze al even beperkte kennis van het gesproken taal daar, grepen we de kans om ons wat te laten bijscholen in het Spaans.
Toen we ook nog eens gezelschap kregen van twee Nederlandse gezinnen werd het helemaal internationaal. Boeiend om te horen hoe iedereen met zijn achtergrond Afrika ervaart.
REIZIGERS EN TOERISTEN
Een plek als Lusaka Backpackers trekt naar ons gevoel twee soorten mensen aan. We zagen er enerzijds de jonge toeristen die snel even Livingstone (en Zanzibar) kwamen bezoeken. Anderzijds ontmoetten we er reizigers die net als ons even halt hielden op hun lange trip om wat te genieten van wat comfort. De definitie van comfort verschilt duidelijk volgens de manier van reizigers. Jenni, een globetrotter uit Finland, wist de vinger op de wonde te leggen toen wij vertelden dat wie hier enkel kwamen voor internet en shopping. Ook vormde zij opnieuw een link naar Zuid-Amerika. Met haar reis- en werkervaring in zowel Peru als Bolivia was ze op z'n minst een boeiende gesprekspartner.
Naast een resem aan updates voor onze blog, staken we energie vooral in het voorbereiden van de komende week. Voor we vergezeld worden van Rubens ouders, willen we ons eerst graag nog laten betoveren door de Victoria Falls. Een wereldwonder als dit laat je niet zomaar links liggen op je route door Zambia. Maar laat die must nu net hetgeen zijn die ons bijna een degout bezorgde van de bestemming. Voor belachelijk en schandalig dure prijzen wil men ons graag een leuke tijd bezorgen in Livingstone. Maar reserveer dit wel graag een halfjaar van voordien. En stel voor de rest niet teveel lastige vragen. Met dit ongemakkelijk gevoel wisten we niet of we Livingstone überhaupt nog wel wilden bezoeken.
WEG VAN AFRIKA
Sinds onze eerste voet in het Afrikaanse leven zijn we echt weg van het continent. De mensen zijn bijzonder vriendelijk en gastvrij. De natuur is er ongerept en prachtig. En aan zon is er ook geen gebrek. Wanneer je daarenboven het echte Afrikaanse leven kan proeven door je tussen de lokale bevolking te mengen, is de ervaring helemaal subliem.
In de hoofdstad van Zambia vroegen we ons bij momenten wel af of we nog in Afrika waren. Wanneer we door de shoppingcentra slenterden op zoek naar wat extra uitrusting, konden we ons net zo goed in Brussel of Bangkok bevinden. Westerse merken en ultramoderne gebouwen verdreven de Afrikaanse nonchalance helemaal.
We maakten ons de bedenking of we sinds ons verblijf in Forest Inn weg zijn van het echte Afrika. Zeker met een bezoek aan het overtoeristische Livingstone en het westerse Zuid-Afrika in het vooruitzicht, vragen we ons af of we nog zullen kunnen proeven van wat Afrika echt is. Maar een land of een continent is zoals zijn inwoners: het heeft vele gezichten. En dat maakt het net zo boeiend.