Reisverhaal «St-Lucia: uniek verleng naweek by die see»

TROPENTRIP | Zuid-Afrika | 2 Reacties 05 Augustus 2014 - Laatste Aanpassing 09 Augustus 2014

De unieke natuur en zalige warmte waren wel een halte in St-Lucia waard. Op een schiereiland aan de Indische Oceaan konden we braaien met zicht op zee en avondwandelingen maken met nijlpaarden. Bezoekjes brengen aan elkaar en de dieren vormden zowat de rode draad doorheen ons bezoek aan de Elephant Coast.

HIPPO HOME

Na een lange rit van de bergen naar de zee, vonden we bij het vallen van de avond onderdak in St-Lucia. Voor het eerst sliepen we opnieuw niet meer onder hetzelfde dak, maar twee straten verder. Terwijl maatje en papsie zich lieten vertroetelen door Joyce en Marcel (Nederlanders) in het Afrikhaya Guesthouse, genoten wij van ons appartementje in de Seasand Logde midden in het groen. Met een eigen keuken, een terras en dagelijks een bezoekje van Rubens ouders voelden we er ons al snel thuis.

Ook al viel Ruben op dag één bij het ophangen van de was al door een terrasstoel. En ook al kwamen de tegels tijdens het avondmaal wat naar boven. Toch vonden we het best gezellig in ons vakantiehuisje aan zee. De Zuid-Afrikaanse wijn en whisky lieten zich smaken en de gezelschapsspelen en leuke babbels deden hun werk.

Niet enkel wij voelden ons thuis in St-Lucia. Ook de nijlpaarden hadden er hun stekje gevonden. Door de combinatie van het zoute zeewater en het zoete water van de meren en rivieren worden in St-Lucia 5 unieke ecosystemen gevormd. Met ons verblijf in het iSimangaliso Wetland Park kregen we er dus wat nijlpaarden, krokodillen en apen bij als buren.

Nooit gedacht dat we nijlpaarden van zo dicht zouden kunnen bewonderen. Wie ’s avonds een wandeling door het dorp maakt, neemt best een zaklamp mee. De woorden van Joyce waren nog niet koud, of we stonden op onze eerste avond al oog in oog met twee ‘townies’. Deze leuke bijnaam krijgen de nijlpaarden die ’s avonds aan land komen op zoek naar een stukje groen gras.

Toen we volgende dag met Heritage Tours de baai gingen verkennen, konden we ons pas echt vergapen aan wat nijlpaarden. Ook een krokodil die een nest palingen aan het plunderen was, liet zich gewillig fotograferen. Prachtig toch dat deze dieren zo in vrede kunnen samenleven in hetzelfde water.

SAMEN DE BIG FIVE ZOEKEN

Nu wie hier toch samen in Afrika waren, wilden we graag op safari. Met het Hluhluwe park op een uurtje rijden van St-Lucia grepen we de kans om samen op zoek te gaan naar de 'big five'.

Om er bij het krieken van de dag al bij te zijn, vertrokken we om 5 uur uit St-Lucia. Samen met het eerste ochtendlicht kwamen we dus aan bij de ingang van het park. Net zoals de andere bezoekers stonden we te popelen om de dieren in hun natuurlijke omgeving te gaan bezoeken.

Groot was onze verwondering toen we ook in het park op een geasfalteerde weg bleven rijden. Maar des te groter was onze vreugde toen we in het eerste uur al een giraf, een olifant en enkele antilopes konden spotten. Maatje kon haar fototoestel met telelens hier optimaal benutten.

Een neushoorn en buffel hadden we in Tanzania nog niet gezien. Onze ‘big five’ was dus nog niet volledig. Maar nog geen tien minuten na het ontbijt kregen we al grappige Zulu-verhalen over witte en zwarte neushoorns te horen, want we hadden er één gespot. Zulu's onthouden het verschil tussen witte en zwarte neushoorns volgens de manier waarop ze hun kinderen meenemen. Witte neushoorns lopen achter hun kleintjes, zoals de blanken hun baby's voortduwen in hun buggy. Zwarte neushoorns laten hun jongen dan weer achter zich aan lopen, zoals bij de zwarte moeders die hun baby's op hun rug meedragen.

Ook de buffels lieten niet lang meer op zich wachten. Onze ‘big five’ was nu compleet. Mogen we dan naar huis? ;)

Wat een prachtige ervaring om samen met je ouders te mogen beleven. We keken samen onze ogen uit en waren telkens tevreden we toen we iets gezien hadden.

Een braai als afsluiter met een steak en boerewors konden we wel smaken.

EVEN UITWAAIEN

De Indische Oceaan vormde het decor voor ons verlengd weekendje aan zee. Met een strand dat zo breed was als dat van Zeebrugge hadden we wel plaats om uit te waaien. Een duik in de zee zat er echter niet in. De vele schuimkoppen op de zee waren net iets te dreigend.

De hevige wind op het strand stond in schril contrast met de rust die we in de straten van St-Lucia vonden. Afgezien van de bezige hoofdstraat, kon je voor de rest lekker kuieren door de groene straten van het badplaatsje. Met een bevolking van enkele honderden mensen en een handvol toeristen kon het er ook nooit superdruk worden.

Wie in Zuid-Afrika is geweest, moet er minstens één keer zelf gebraaid hebben. De braai (BBQ) vormt hier net als bij ons een teken van gezelligheid. Dus schaarden we ons op zondag rond de braai in de tuin van de Seasand Lodge waar we verbleven. Nog voor we iets konden vragen, werd ons rooster gereinigd en werden we bevoorraad met borden, bestek, glazen en de nodige wijn.

We genoten met volle teugen en lekkere happen van een braai met zicht op de jungle en de Indische oceaan. Samen zo intens genieten, dat moet vakantie zijn!