Reisverhaal «Slowakije»

Slowakije | Slovakije | 0 Reacties 19 Juni 2016 - Laatste Aanpassing 19 Juni 2016

Zondag is rustdag, hoe kan het ook anders als we in het Slovaaks paradijs vertoeven.Eventjes tijd dus om de blog weer wat bij te werken.

Ondertussen zijn we bijna een weekje in Slowakije. We hebben onze tent opgeslagen op een kleine camping, het Boerenhof. Uitgebaat door Nederlanders, wat maakt dat de camping zeer in trek is bij onze noorderburen. Voordeel is dat het taalprobleem voor onze kinderen hiermee ineens opgelost is. En de kleinschaligheid maakt dat bijna iedereen elkaar ook kent. Voor onze kinderen is het dus een topper, deze camping !

Een mooie, rustige, plek ook om Slowakije te ontdekken. We zitten midden in een frisgroen, glooiend landschap. Als we naar buiten kijken uit onze tent, zien we de herder met zijn schapen de helling afwandelen of de lokale boer grote hooibalen maken. Lokale restaurantjes bieden de traditionele gerechten aan, die vooral bij Jo en Lander in de smaak vallen. Dries heeft helaas geen nieuw favoriet gerecht ontdekt. Vandaag wordt er met de hele camping een grote Goulash gemaakt, boven het kampvuur. Al om 14u waren onze kinderen en de vrouwen volop groenten aan het snijden, een half uurtje later was het de beurt aan de mannen om het vlees te snijden en ondertussen is alles nu al enkele uurtjes aan het pruttelen in een reuzepot boven het kampvuur.

Het is hier nog heerlijk gewoontjes, ook de prijzen. Zo kan je een dagmenu bestellen voor 3 euro, een halve liter frisdrank drinken voor een goeie euro, terwijl het bier zelfs nog goedkoper is ! Het vreemde is wel dat in de supermarkten de prijzen ongeveer hetzelfde zijn als in België, op het brood na. Slotsom, je bent bijna goedkoper af door te gaan eten, dan als je zelf wil koken.

Buiten het gewone Slowaakse leven, hebben we ook een van de grootste toeristische trekpleisters bezocht: het Slovaaks paradijs. Dit is een prachtig wandelgebied met indrukwekkende kloven waar je letterlijk door wandelt via allerlei kettingen, houten trapjes en steile metalen ladders, loodrecht naar boven. Dankzij de uitdaging, kunnen we onze kinderen vlotjes stevige wandelingen laten afhaspelen, zonder teveel gezeur. Op zaterdag moeten we wel zorgen dat we tijdig afgedaald zijn om de Belgen eindelijk te zien schitteren op het EK.

Het Tatra gebergte is er wat bij in geschoten, ook omdat het blijkbaar niet zo evident is om hierin haalbare dagtochten uit te stippelen voor de kinderen. We hebben ze wel al kunnen bewonderen van op afstand, en ze lijken echt wel ruw en hoog. Morgen rijden we naar Krakau en passeren we nog een keertje de Tatra. En dan volgt het weerzien met oma en opa. Daar wordt al een hele tijd naar afgeteld !!