Reisverhaal «Melbourne»

AUSTRALIË - Victoria & New South Wales | Australië | 0 Reacties 29 November 2016 - Laatste Aanpassing 10 December 2016

Melbourne, een citytrip in een doorreis

De stad maakt al jaren deel uit van het gezin. Dé plaats waar Miguel tot op heden het liefste werktte, tussen 1999 en 2001. Nu is het zover, hij is terug "thuis"!

We huren hier een appartement van een dame die nu vnl in New York woont. Het is gelegen aan de rand van de CBD en in hetzelfde flatgebouw huist ook de Sheraton. We zien hier dan ook regelmatig bij het binnen en buiten gaan luxe auto's voor de deur staan, met en zonder chauffeur.

We beginnen met een verkenning van de stad. Het bruist hier, drukte alom. Wat vooral opvalt zijn de vele kantoormensen die hun meetings in de coffeeshops houden of onderweg. Iets wat je bij ons niet zo vaak ziet vind ik. Voor de rest is de CBD een redelijk recht op recht stratenplan met grote straten en daartussen vele little lanes. De tram in de CBD is gratis waardoor je snel van hier naar daar zoeft. Ook hier kan je van winkelcentrum doorlopen naar een ander winkelcentrum, en er zijn er hier veel.

Als het 38° graden is, vertoef je graag in de airco en dan is het handig als je de ganse namiddag in de shoppings kan ronddwalen zonder dat je veel moet buiten komen.

Melbourne heeft ook een greeter. Dit is een vrijwilliger die je zijn of haar stad toont of wat je graag wil zien. We hebben "Mim", een tengere dame met een leuke hoed en een portie gezonde wereldvisie. Ze is een muziektherapeute en heeft twee oudere zonen.

Ze neemt ons op sleeptouw doorheen het centrum en we pauzeren in een van haar favoriete koffieplaatsen "The little mule". Paulina vind de dame leuk en wijkt niet van haar zijde en stelt haar voortdurend vragen. Tegen 12u30 is onze tour afgelopen en zijn we allemaal moe en vol met info.

In het weekend bezoeken we een Mind and Body festival. Er zijn veel gezonde dingen om te proeven en Paulina neemt deel aan een buikdans optreden (zie foto). We komen ook een bekende stand tegen met wasbare inlegkruisjes en maandverbanden 'Hannahpads'. Het is een Koreaans product dat hier in Australië verdeelt wordt door een koppel dat voor een luchthavenmaatschappij werktte. Het was zo grappig om de producten te zien en het kraam. Flash back naar de beurzen van Tante Rosa en Klein Spook.

Nadien maken we nog een wandeling door Docklands, een vrij recente ontwikkeling langs het water net buiten de CBD. Hoofdzakelijk hoogbouw en een mix van kantoren en appartementen met hier en daar een architecturaal pareltje. Het is allemaal heel verzorgd aangelegd. Een futuristische brug brengt je naar de overkant van de yarra river die southbank met docklands verbind.

DAVID HOCKNEY

Dinsdag, het is slecht en donker weer, we bezoeken vandaag een tentoonstelling van David Hockney. Het wordt gehouden in het NGC, een multi functioneel cultuurcentrum/museum. Onderweg zien we de aankondiging van een concertreeks met gastdirigente Simonne Young!!! Als dat geen toeval is, mijn grote held en heldin zij aan zij in dezelfde stad!! Hipperdepiep, helaas zijn de concerten pas 1/12 en dan zijn we al terug on the road........ Maar Hockney, here I come. Maar eerst nog even langs een gratis tentoonstelling van kostuums van Kylie Minogue. Het is een dame petit, maar deze kostuums zijn bijna Moulin Rouge pakjes met veren en bustiers, en pallietten, allemaal pareltjes. Paulina vond het geweldig, al die pluimen en die hoge glitterschoenen!! Girly ten top.

Hockney, ik zag hem voor het eerst toen ik 17 was in centre pompidou in Parijs en in het Picasso museum. Hij had er een dubbele tentoonstelling lopen. Maar vooral de Grand Canyon die in een gigantisch formaat in blitse kleuren in cp hing bleef me fascineren over de jaren heen. We bezochten in Keulen zijn bomen tentoonstelling en in L A. vonden we zijn werk in een kinderspeelhoek en nu is hij vers van de pers in Melbourne. Wat een geluk! Ondertussen is de man 84 maar heeft hij iets nieuws. Hij tekent nu op de iPhone en de iPad. Het is zijn eerste tentoonstelling waar er hoofdzakelijk prints van zijn digitale werk hangen. Enkel de portretten galerij is nog met verf en borstel. Je wandelt de expositie binnen en botst meteen tegen iPhones en iPads aan de muur waar zijn werken in een loop op zichtbaar zijn. De grote schermen tonen de opbouw van zijn werk, hoe hij het effectief maakte. Doorheen de tentoonstelling zie je zijn evolutie van met de vinger op de IPhone naar een pen op de iPhone en dan naar de iPad. "you can not OVERdraw", is zijn statement over het digitale werken. Verder is er nog een large scale videoclip waar de achtergrond stil blijft maar de personen bewegen.

Wat mij vooral opviel is de dagdagelijksheid van zijn onderwerpen: planten aan een raam, het opladen van zijn telefoon in drie wereldstekkers, een kop thee, een zelfde landschap in vier seizoenen..... Misschien is het zijn leeftijd, misschien zijn wereldsheid, het blijven pareltjes! Hij is letterlijk een digitale kunst nomade die zijn canvas altijd bij zich heeft. De vibrante kleuren, de eenvoud van zijn thema's, zijn open blik. Zijn continuïteit in nieuwe dingen,..... David Hockney blijft mijn nummer één!!

Paulina vond het geweldig dat die oude man telefoons en tablets aan de muur hangt en er op tekent. Ze is met veel interesse rond gegaan en heeft zelf redelijk wat foto's gekiekt! Alleen de portretten vond ze maar saai. Hier is een aparte zaal voor gereserveerd. Alle 86 portretten zijn met een blauwe achtergrond en in dezelfde stoel. De mensen die hij portreteert zijn familie leden en oude bekenden en mensen die zijn pad kruisen.

In het zelfde gebouw loopt ook een tentoonstelling over Victor en Rolf. Naast hun expositie hebben ze ook een Victor en Rolf kinderatelier waar je zelf iets kan ontwerpen met crêpe papier en jezelf er nadien in drie fotobooths kan fotograferen. Leuk om te doen en niet alleen voor de kids!

FOOD

Pavlova, een blijkbaar typisch Melbourne dessert waar ze tot 14 dollar het stuk voor vragen, maar ongelooflijk lekker.

We eten regelmatig in de talrijke foodcourts, ieder kan kiezen en niet te duur. Je hebt hier heel wat healthfood, dus keuze genoeg. Miguel gaat meestal voor de aziatische keuken terwijl Paulina ons klein italiaantje blijft.

Sushi is hier ook zeer populair en helemaal niet duur, mmmmm lekker, kunnen we wel elke dag eten.

We proberen uiteraard ook de fancy donuts. Deze zijn overheerlijk maar redelijk vullend en hebben letterlijk een vulling.

Melbourne is eigenlijk een FOOD mecca met een overvloed aan restos en foodcourts en foodtrucks, en uiteraard heel veel aziatisch waarbij onze favoriet de Japanse keuken blijft.

Shrine of Remembrance

Het is mooi weer vandaag, we kiezen ervoor om naar de botanische tuin te wandelen, deze is gelegen aan het Queen Victoria park. Onderweg bezoeken we het SoR. Het is opgericht na de eerste wereldoorlog ter nagedachtenis van de strijders. Door de jaren heen is het gebouw geëvolueerd in een herdenkingsmonument voor al de oorlogen waarin ozzies gevochten hebben. Ze hebben er een permanente gratis tentoonstelling opgedeeld per oorlog, gedocumenteerd met uniformen, brieven, memorablia, foto's, verhalen, ... Mijn link met de eerste wereldoorlog kennen jullie ondertussen al, toch blijven deze beelden beklijven. Zover van huis en toch is Vlaanderen hier dichtbij. De verhalen die ik vroeger hoorde krijgen nu een gezicht en letterlijk beeld. Ik zie, ik lees en voel me niet goed worden. Ik bedenk, waarom zijn mensen zo boos op elkaar en Bazinga! Daar begint het deel van de tweede wereldoorlog..... Als je het zo achter elkaar krijgt voorgeschoteld, oorlog, na oorlog, die altijd maar technischer, wreder worden..... is het onbegrijpbaar dat er nog iemand een wapen bovenhaalt. Ik had dan ook dringend frisse lucht nodig. Op het dak van het Shrine heb je een verbluffend uitzicht over de stad en een deugddoende frisse bries. Er is een oude heer die iedereen een poppy geeft. Onderaan zie je op elke hoek een nieuwe 'maze', twee ervan zijn een tuin en de andere bedekt met een grote poppy. Het is wel bijzonder zo van boven. (de foto's zet ik op Facebook)

ZOO

Deze bevindt zich in Parkville en is, zoals elke zoo bijna, opgedeeld in werelddelen. Miguel zijn appartement vroeger was hier niet ver van, dus de zoo is hem heel bekend. Hij was hier vroeger zelfs "zoo member". Al blijken er over de jaren heen toch wel wat renovaties te zijn geweest. Wat ik hier super vind is dat de Kookabura in een afgesloten kooi zit. Oef! Maar ga er toch niet langs, you never know!!! Het is druk in de zoo, er zijn twee kerstfeesten aan de gang van bedrijven. En uiteraard gaat Miguel partycrashen met Paulina, eerst naar de kerstman (en het lukt, ze krijgt een cadeautje!), het buffet lukt niet want de man achter het buffet merkt op dat ze geen polsbandje dragen, oepsie! De zoo is een "propere" zoo. Ze hebben voor kinderen over de ganse zoo allerlei thema's die ecologie centraal stellen. Zo heb je een superheld Zooperman, een olifant die graag naar de supermarkt gaat, een koala die zijn poep eerlijk wil afkuisen. Zo zie je maar, groen zijn kan ook grappig!

Dan gaan we een kijkje nemen naar het appartement, het gebouw en de omgeving waar Miguel vroeger gewoond heeft. Het ziet er nog steeds hetzelfde uit, en dat terwijl de stad zelf toch veel geëvolueerd is in de laatste 15 jaar.

Museum van het bewegende beeld

Op Federation Square is er een gratis interactief museum dat de evolutie toont van het bewegende beeld: film, tv, games en sociale media. Leuk om te doen en Paulina hoefde zich niet te vervelen met zoveel schermen rondom. Hier wordt de Australische filmindustrie met zijn bekenden getoond. Mijn favoriet, Baz Luhrman,....

National Museum in Carlton gardens

De laatste dag gaan Miguel en Paulina naar het museum zodat ik rustig kan inpakken.  Dit is een natuur historisch museum met een grote collectie opgezette dieren waaronder ook enkele dinosaurussen. Verder is er ook nog iets over het leven van aboriginals in australia, dit blijft vaak een triest verhaal. Op het vliegtuig was ik een documentaire beginnen zien over het leven in een aboriginal community ergens in het verre afgelegen noorden van Australië, zeer interessant om inzicht te krijgen in de moeilijke verstandhouding tussen de oude aboriginal tradities en onze westerse wereld. "Another Country" as told by David Gulpilil!

Street ART

Miguel had tijdens deze 2 weken citytrippen een eigen queeste namelijk zoveel mogelijk laneways ontdekken op zoek naar street art, en er is heel wat te vinden. Vroeger toonden deze laneways de duistere kant van de stad, maar nu zijn hier vaak trendy en hippe uitgaansmogelijkheden te vinden. Om de stad echt te ontdekken moet je dus zeker ook de meestal doodlopende laneways verkennen. Miguel kon het niet laten om een overzicht van zijn street art bij de foto's te zetten 😆

Melbourne is een super stad waar we ons tijdens de 2 weken niet verveeld hebben, en we hebben nog lang niet alles gedaan. We zijn eigenlijk vooral in het CBD gebied gebleven en daarom was het dus een uitstekende keuze om ook in de CBD te verblijven. 

Oh Melbourne, I still love you very much,  although you got much busier over the last 15 years! (Miguel quote)