Reisverhaal «Sanur»

INDONESIË - Bali | Indonesië | 0 Reacties 26 Augustus 2016 - Laatste Aanpassing 31 Augustus 2016

Dag 6 23/08/2016 Van Benoa naar Sanur

Na het ontbijt richting Sanur. Maar eerst zagen we James Bond kunsten op het water. Een local vloog achter een bootje met waterkracht in de lucht. 

In Sanur aangekomen moest Miguel onmiddellijk vertrekken naar de immigratiedienst. We moeten een verlenging hebben op ons Visum want we blijven hier langer dan 30 dagen. 

Paulina en ik ontvluchten de warmte en keken film op de kamer die HBO had. (een zender die non stop films speelt en niet gedubt wordt) Daarna werd het zwembad getest. Het is hier een kleiner zwembad dan in Benoa, maar ook met een groot ondiep stuk, waar Paulina kan spelen. Er was ook een kinderspeelhoek rond het zwembad en daar heeft ze allerlei potjes en schopjes genomen en heeft ze haar eigen keukentje opgezet rond de rand van het zwembad. 

In de late namiddag is het hier wat koeler en konden we wandelen langs het strand. Ook hier loopt er een lang betegeld pad, meestal in de schaduw, langs bjina heel de kustlijn.  

Er zijn heel veel stalletjes en restaurantjes. Het valt hier op dat de verkoopsters al wat opdringeriger zijn dan ervoor. Ons einddoel is the yoga "Power Of Now Oasis" naast de Mercure. Paulina  heeft een emmertje met wat schopjes mee voor op het strand te spelen. 

We komen aan op de bestemming en willen er iets drinken, maar Paulina wil eerst naar het strand. Nadat we de yoga huis koe "Angelique" hallo zeggen en toch even de hangmat uitgeprobeert hebben. 

Het zand hier is niet echt strandzand zoals bij ons, het plakt enorm en is erg grof, waardoor zandkastelen niet echt lukken. Dan maar hoopjes maken en versieren met schelpen. Als ze uitgespeeld is willen we iets gaan drinken bij de "yoga" maar deze blijkt al gesloten. Morgen hopelijk beter, want dan kunnen we een gratis yogales volgen. 

Om terug naar de hoofdstraat te gaan besluiten we door de tuin van een hotel te wandelen, en verdwalen bijna. Om te eten kiezen we voor een italiaans restaurant (trattoria asia), een goeie keuze blijkt, want de pasta en pizza smaken zoals in Italiê zelf.

Dag 7 24/08/2016 Sanur

's ochtends Miguel met de fiets naar het immigratiekantoor. Hij kent de weg nu. Aanvraag is ingediend, maar moeten nu tot maandag wachten voor het tweede deel, namelijk de foto's. In totaal moeten we drie keer langs.

Na het ontbijt wil Paulina opnieuw in het zwembad. Daarna verkennen we de straat. In Sanur heb je één lange straat, met hotels, restaurants en winkels en deze is opgesplitst voor de Hyatt en na de Hyatt.

Dag 8 25/08/2016 Sanur

museum le mayeur 

Vandaag vertrekken we al van 's ochtends omdat we een museum willen bezoeken van een Belgische impressionist, Le Mayeur. Dit is gelegen aan de andere kant van de  wandelweg langs het strand. We nemen daarom de Bemo, een klein groen busje dat de straat op en neer rijdt om mensen van het ene stuk naar het andere te brengen. 

Het museum is het huis van Le Mayeur, een Belg die in de jaren dertig naar Bali kwam en verliefd geworden is op een lokale schone en de rest van zijn dagen er heeft doorgebracht. Hij schilderde lokale zichten met zijn vrouw als model in impressionistische stijl. Iets tussen Monet en Gaugain. Het huis is typisch Balinees, in een fel rode kleur en veel houtuitsnijdingen. De schilderijen werden in erbarmelijke toestand bewaard, in een kamer die wel 40° is en dan achter glas..... Kan niet goed zijn voor de kwaliteit van de verf. 

Bij het buitengaan vraag ik aan de suppoost waar Le Mayeur begraven is in Brussel, want hij is net voor zijn dood terug naar België gekomen en daar gestorven. Maar de suppoost dacht dat Brussel een land was en België kende hij niet, daar krijg ik dan al de wubbes van, en vertrek met de glimlach, en ga proberen zijn graf te vinden, eens in België. (als ik het tegen dan niet vergeet natuurlijk)

Eens buiten drinken we iets want het was super heet in het huis, en Paulina krijgt haar eerste jonge cocosnoot. We hebben een prachtig zicht op de zee, even rust. 

Daarna wandelen we  terug naar  de hoofdstraat en dan is het eindelijk zover. We zijn hier nu een week en ja het is tijd voor Starbucks Frappucino mokka. Iets wat ik associeer met vakantie. In Benoa en nu ook hier is er Starbucks, vindt het zo grappig, want ze smaken in elk werelddeel exact hetzelfde. En jaja, ik heb al een wereldsonderzoek gedaan de voorbije jaren.

We zetten ons op het terras en Paulina wil mee de slagroom opeten. Er was zo goed als geen cliënteel, buiten of binnen, dus het personeel denkt volk te lokken met een proevertje. We zien ze voorbij gaan, en sturen Paulina om er eentje te halen. Ze komt fier terug met twee proevertjes en is helemaal in de wolken dat ze zonder woordjes zichzelf hier kan uitdrukken. In haar enthousiasme laat ze een bekertje vallen, recht op Miguel zijn schoot, lekker koud. Van het schrikken barst ze in tranen uit en wij kunnen niet meer van het lachen. Enkele minuten later komen de meisjes terug naar binnen met hun plateau, en Paulina krijgt er nog eentje. Miguel laat ze zich alle twee en half smaken.

Dan wordt het tijd om terug naar het hotel te gaan, want om 18u begint de yoga.

De leraar maakt er geen probleem van dat Paulina meedoet, het is een gratis les, dus iedereen is welkom. Stel je voor, de zee en het strand daar vlak aan staat een grote hut van bamboe, alles is gemaakt uit bamboe. Beneden kan je zitten en drinken met een kleine shop en boven, onder het dak, is de yogaruimte met zich op de golven. Het is een magische ervaring als je hier bezig bent. De les is overvol, maar iedereen vindt zijn plekje. Paulina heeft haar eigen mat en flesje water en zet zich als een echte pro mooi met gekruiste benen in het midden van haar mat en wacht tot de leraar begint. Ze luistert en kijkt rond, af en toe vertaal ik iets of verduidelijk iets, en ze doet elke oefening mee. En blijkt vaak de lenigste van de hele ruimte. Ook Miguel doet mee, maar verschuild zich achteraan ergens tussen de mannen. Het doet deugd om alles even los te gooien en te focussen op mezelf en mijn mat, en dat met een groots uitzicht, net als de zon ondergaat. Bestaat er iets mooiers?

Dag 9 26/08/2016 Sanur

Onze laatste dag in Sanur.  We blijven lang aan het zwembad en in de namiddag besluiten we nog een keer naar de andere kant van de Hyatt te wandelen. Want we zijn al enkele dagen aan het proberen om een brief te sturen naar een vriendinnetje van Paulina.  Op het einde van de straat lukt het ons. Bij deze Billie,  je kaartje is onderweg! We gaan terug naar de Italiaan omdat het daar zo lekker was.