Reisverhaal «Northland - East»

NIEUW-ZEELAND | Nieuw Zeeland | 0 Reacties 16 Maart 2017 - Laatste Aanpassing 29 Maart 2017

Het is vrijdag en de lucht dreigt weer naar regen maar voor het zover is gaan we even op wereldreis in de Hamilton Gardens. Je stapt hier door tal van historische tuinen, even wegdromend van andere betoverende plaatsen in de wereld zoals Japan, India en Italy. Voorts is er nog een uitgestrekt park met speeltuin en podium waar Paulina een dansje opvoert. De rest van de dag spenderen we al shoppend  want het is weer beginnen regenen. Ook op de camping 's avonds lukt het niet om droog vanuit de camper de wc's te bereiken, en gelukkig zijn er rubberen matten om buiten te leggen zodat we niet wegzinken in het verzopen grasveld.

De volgende morgen is het nog altijd regen en gelukkig hebben we een rij-dag op het programma staan richting Northland waar we onze laatste 2 weken zullen spenderen. Maar onderweg hebben we een afspraak met Britz dicht bij de luchthaven van Auckland. Sinds een 2-tal weken zwaait de deur van onze ijskast maar al te vaak ongewild open bij een te scherpe bocht aan matige snelheid. Zeer vervelend als je niet direct kan stoppen en de inhoud van de ijskast slingert door de camper. Door frustratie hebben we daarbij eens het klepje van het diepvriescompartiment afgebroken, met als gevolg dat ijs nu meer en meer buiten het diepvriescompartiment aangroeit. Britz weet het handig en snel op te lossen door een nieuw klepje en een hechting met pin en ketting aan de buitenkant van de ijskast zodat ie niet meer kan openvallen.  We wisselen nog eens ons linnen en krijgen een lekkere fles Pinot Gris als compensatie voor het geleden ongemak. Dan gaat het verder noordwaarts via de oostkust tot Whangarei.

We verblijven hier 2 nachtjes op een goede top 10 camping, met snelle wifi, gratis go-cart voor Paulina, gratis toegang tot het openbaar zwembad, en keuze uit recente films op DVD (Minions, Secret Life of Pets, The Revenant). Maar er is ook nog wat te zien en doen buiten de camping. Aan het Town Basin vinden we "The Seed", een klein paviljoen naar inspiratie van Hundertwasser dat dient als probeersel voor het veel grotere project waarvoor ze nog in de Fund Raising fase zitten, nl een Hundertwasser artistiek centrum/museum. Whangarei Falls is een klassieke waterval waar we nog een extra loop aanbreien naar een stukje Kauri bos. Vicky spot hier onderweg een tamme kastanjeboom, mmmmm, lekker. Terwijl Vicky en Paulina een namiddagje gaan zwemmen ga ik Mt Manaia beklimmen. Een stevig klimmetje met veel trappen en boven een uitgestrekt zicht op Whangarei Harbour en de gehele Peninsula. 

Het is gelukkig weer wat zonniger als we de Tutukaka Coast verkennen. Hier wandelen we eerst door "Regenerating Forest" (gekapt land wat opnieuw aangeplant is met gestroomlijnd bos) om te komen tot een stuk "Native Forest" waar we oog in oog komen te staan met een reus, Tane Moana, een oude Kauri! Deze bomen werden begin vorige eeuw massaal gekapt voor hun excellent hout. Nu worden ze tot in extremis beschermd om de populaties die nog her en der in Northland te vinden zijn te behouden voor volgende generaties. De boom is niet extreem hoog maar wel volumineus, een kaarsrechte dikke stam van zo'n 20 meter en daarboven nog eens 20 meter aan een openbloeiende kroon. De schors is zeer speciaal (zie foto's)! In de namiddag verkennen we Manapouri Bay. Je wandelt hier van de ene naar de andere mooie baai, en tussendoor klimmend naar prachtige uitzichtpunten boven op de kliffen. Maar wat vooral de mensen hier aantrekt zijn de Mermaid Pools, een natuurlijk zwembad in de rotsen bij laag tij, te bereiken via een super stijl pad over een beboste heuvel. Na al de effort om hier te geraken kunnen we niet anders dan een plons te nemen (Vicky niet hé), wel koud, het is zeewater natuurlijk.

Dan gaat het richting Bay of Islands, we twijfelen een beetje, en aangezien Vicky wat last heeft van het vele bochtenwerk besluiten we Russell en Paihia links te laten liggen. Het gaat naar Kawakawa waar Vicky niet kan wachten een uitgebreid bezoekje te brengen aan het openbaar toilet!

---------------------------

Hundertwasser - een cultureel intermezzo door Vicky

Zo'n twintig jaar geleden hoorde ik voor het eerst van Friederich Hundertwasser. Een architect die gelijkende architectuur bouwde als Gaudi, d.w.z. gebroken tegels en natuurlijke vormen. En ze hebben gelijkenissen maar beiden een ander uitgangspunt, naar mijn bescheiden mening dan toch. 

Voor Hundertwasser is de natuur zijn meester. Hij zette dan ook zijn schilderijen in een boom of in het bos om te kijken of ze even goed waren als de natuur er rond. Hij wilde dat zijn architectuur en zijn kunst zich versmeltten met de omgeving, zich een eenheid vormden met de natuur er rond. Dit uitte zich in pilaren met konische en ronde vormen in primaire kleuren, flessen die als raam gebruikt werden, een onregelmatig integreren van ramen, enzovoort. 

Hij kwam in 1973 voor het eerst naar  NZ voor een expositie en was meteen verknocht aan de natuur. Hij vond zijn plek in de Bay of Islands, Kawakawa en omgeving. In 1999 vroeg men hem of hij een openbare toilet wilde bouwen voor het dorpje, en dat deed hij met veel toewijding. In de hoofdstraat, naast een overheidsgebouw, prijken verschillende gek gevormde pilaren onder een groen dak. Daarachter verschuilen zich een mannen en vrouwen toilet. De hoofdtoon zijn gebroken witte en zwarte tegels met enkele kleuren ertussen. Her en der zijn er ook bakstenen tegels die gemaakt werden door de lokale kids van de lagere school. De ramen zijn gemaakt uit lege groene drankflessen en zorgen voor een bijzondere lichtinval in het toilet. Het is een bijzonder ruim toilet en waarschijnlijk wel de meest bijzondere die we reeds zijn tegengekomen en nog zullen tegenkomen. Want we zijn al heeeeeeeeel veel rare toiletten tegengekomen, met vreemde decoraties, met fabuleus uitzicht, maar ook vieze en op grootmoederswijze en ultra moderne, zelfs toiletten met geld in de wc-bril! Maar deze in Kawakawa zijn wel de elegantste. 

Om eerlijk te zijn had ik gedacht dat deze ondertussen betalend zouden zijn maar nee, het is nog steeds een gratis openbaar toilet.

------------------------------------

De volgende stop is Rainbow Falls bij Kerikeri. Deze waterval stort zich ook met volle kracht breed van een klif naar beneden in een grote pool. Maar achter de waterval onder de klif ligt een grot verscholen. Nu is de kunst daar veilig te geraken! Ik wil wel eens proberen hoe ver ik geraak, zwemmen onder de waterval door kan niet want het water stroomt te krachtig, dan maar langs de zijkant over de rotsen klauteren. Ik geraak er niet, te glad en te nat! Iets verder vinden we een super eco-camping op Aroha Island Kiwi Reserve. Het is eigenlijk een zeer kleine Peninsula waar je in 20 minuutjes kan rondwandelen, en waar Kiwi's leven. Ideaal dus om na zonsondergang met rood pillicht op verkenning te gaan met de hoop een levende Kiwi in het wild te spotten. Naast ons staat een gezin met 2 kinderen en dus gaan we voor de gezelligheid samen op stap, spannend! Schijnen in de duisternis, proberen stil te zijn, luisteren naar de lokroep van de Kiwi en je niet vergissen met die van de Morepork (kleine uil). Het is leuk maar een Kiwi krijgen we niet te zien. Later op de avond ga ik nog eens alleen op stap maar ook dan geen geluk, buiten enkele andere spottende kampeerders.  

Om toch een idee te hebben van hoe Bay of Islands er landschappelijk uitziet rijden we naar Mahinepua waar ik de Peninsula Track wandel. Mooi, het pad op en neer, aan de ene kant een uitgestrekte rotskust, aan de andere kant glorieuze blauw-groene baaien, daartussen kleine verlaten stranden, en vele eilandjes voor de kust. In de late namiddag ga ik en Paulina nog een laatste uitdaging aan, het beklimmen van St Paul's Rock boven de baai van Whangaroa. Het is niet ver, alleen stijl naar boven waarbij 1 korte passage met behulp van kettingen aan de rots. Boven aangekomen is er een fenomenaal 360° uitzicht over de hele baai. Maui & Moana staan ook te springen voor een fotoshoot met dit mooie achtergrondkader.