Reisverhaal «Wellington to Napier»

NIEUW-ZEELAND | Nieuw Zeeland | 0 Reacties 19 Februari 2017 - Laatste Aanpassing 25 Februari 2017

New Zealand - North Island 

We zijn in Wellington, de 2de grootste stad van het noordereiland, gelegen in een baai tegen de heuvels. Vanuit onze Top 10 camping in Lower Hutt gaan we met de bus naar het centrum van Wellington met als doel het "Te Papa" museum. Dit is het MUST-DO museum van heel New Zealand, en gratis. Het is een natuur historisch museum met tentoonstellingen rond de geologie en de beestjes, waaronder een ingelegde reuze octopus, van New Zealand. Het is ook een cultuur historisch museum over de Maoris en de volkeren en invloeden uit de Pacific. En er lopen 2 tijdelijke tentoonstellingen: "Gallipoli: The scale of our war" en "Bug Lab". Oh ja, en er is ook nog een verdieping met moderne kunst. Te veel voor 1 dag maar het lukt ons toch om de belangrijkste te doorgronden. De tentoonstelling over Gallipoli heeft ons wel het meest geraakt. Het verhaal kennen we ondertussen al van eerdere war memorials, maar hier hebben ze er een extra dimensie aan gegeven. We volgen verschillende personages elk met hun eigen verhaal en elk verhaal start met een donkere ruimte waarin het personage levensecht in reuzenformaat wordt uitgebeeld. Deze reuzen werden ook gemaakt door Weta Workshop, fantastisch! De hele tentoonstelling baadt in een donkere rood-zwarte gloed met aangepaste sfeermuziek, het doet je iets! Paulina gaat deze keer bewust niet mee want iets te angstaanjagend, ze krijgt er slechte dromen van, al die oorlogen. 's Avonds lopen we nog wat rond en eten we fish & chips (ooh frietjes, mmmmm, verder mijmerend van een gebakken boelet met bamischijf en curryworst special). De volgende dag gaan we naar de Weta Cave gelegen op de Miramar Peninsula. Dit is de geboorteplaats van Weta Workshop, zij die groot zijn geworden door Peter Jackson en zijn "Lord Of The Rings" trilogie. Je hebt hier een shop waar ze een introductiefilmpje tonen van het bedrijf, en verder kan je 2 tours doen, "Weta Cave Workshop Tour" en "Thunderbirds Are Go: Miniatures Stage Tour". Wij gaan voor de eerste wat eigenlijk een kijkje is in een verzameling props uit allerhande films met bijhorende anekdotes en uitleg hoe sommige van die props gemaakt worden. Volgende films passeren de revue: Lord Of The Rings, District 9, Narnia, The Hobbit, Avatar, en meer. Nadien rijden we langs de verschillende baaien die Wellington omringen tot Owhiro Bay. Overal heb je huizen, soms wel heuse villa's, tegen en op de heuvels gebouwd. Af en toe zie je zelfs een hekje met postbus, dan een soort lift, en dan hogerop het eigenlijke huis. Jaja, die mensen moeten dus de lift nemen om aan hun voordeur te geraken. Op ons laatste dagje Wellington passeren we eerst Carlucci-Land, een bizarre minigolf in een tuin van kunstige voorwerpen uit oud ijzer. Het is hier self service met een honesty box, en we zijn helemaal alleen. We verkennen even het domein en laten enkele balletjes rollen over de vreemde constructies van de minigolf, weird NZ! De volgende stop is de botanical garden van waaruit we een mooi uitzicht hebben op de stad beneden ons. 

We vertrekken naar het noorden richting Napier. Onze eerste overnachtingsplaats is Masterton, op een vrij rustige camping tot er plots een hele bus tienermeisjes gedropt worden. Zij moeten allemaal douchen waardoor de hele sanitaire voorzieningen voor langere tijd bezet werden. Dan maar eerst eten maken en gelukkig is er nog een vuur vrij want ook daar staan meerdere grote potten te pruttelen op het vuur. Zij zijn hier op kamp. Paulina vindt het wel leuk zo spelen met de grote meisjes, ze heeft zelfs een reuze bellenblaas gekregen. Het is blijkbaar hun laatste avond want als dessert hebben ze een super lange ijstaart gemaakt, met slagroom en chocoladesaus en gekleurde sprinkles. Paulina krijgt ook een lepel en schuift mee aan tafel, en smullen maar! 's Nachts begint het te regenen. 's Morgens is het nog steeds aan het regenen dus kopen we wat extra internet op de camping voor het downloaden van enkele "Kampioenen" afleveringen en de film "Jubilee General" (ja, na Hallo K3 en Samson & Gert en Mega Mindy zitten we nu in de Kampioenen periode). We nemen ook de tijd om onze accommodatie voor de Cook Islands te boeken. In de namiddag weer wat voorraad inslaan bij de Pac N Save en dan verder naar Dannevirke, de naam verraadt het al, hier staat een welkomstbord met een viking erop. De volgende dag is ons doel Napier, The Art Deco Capital of The World. Onderweg, vlak bij Havelock North, kronkelen we nog een berg naar boven waar een Maori legende heerst, maar we zien niets, het regent nog steeds en we zitten volledig in de wolken.

Het is zaterdagmiddag als we in Napier aankomen, en het jaarlijkse Art Deco festival is bezig. Er is een uitgebreid festival programma met veel betalende activiteiten, maar daarvoor moet je best je Art Deco outfit aantrekken. Wij gaan een kijkje nemen en nemen de shuttle naar het centrum, wat trouwens niet veel meer is dan enkele straten en het strand. Festival bezoekers komen van her en der en ver in Art Deco stijl met alles erop en eraan. Je waant je op een filmset, net zoals in de film "The Great Gatsby". Enige domper op de sfeer is nog steeds de regen. Stille getuige van het slechte weer is het beeld van een brassband spelend voor een swingend 5-koppig publiek. We genieten nog van een overheerlijk ijsje, The Best of NZ, vooraleer we de droogte van onze camper opzoeken. De volgende morgen zien we de zon en besluiten terug een kijkje te nemen met de hoop op wat meer zonnige foto's. Het is al druk en je ziet dat iedereen straalt omdat het eindelijk gestopt is met regenen. De hondendefilé hebben we net gemist maar de zeepkistenrace gaat beginnen, een mooi spektakel. Er wordt duchtig geposeerd naast de vele blinkende old timers. Paulina steekt wat bloemetjes in haar haar. Het is spijtig dat we zelf geen gepaste outfit aan hebben want we passen niet in het plaatje. Het festival leeft ten volle en zeker een aanrader als je je graag eens wil onderdompelen in deze swingende tijdsgeest. Vooraleer we vertrekken kunnen we niet weerstaan aan nog zo'n overheerlijk ijsje, en een Starbucks voor Vicky!