Reisverhaal «Vanuit Mindelo 2 192 Nm, enkel omringd met water»

2 192 Nm te gaan...en enkel omringd door water | Kaapverdische eilanden | 1 Reacties 29 December 2019 - Laatste Aanpassing 26 Juli 2020

Nadat we een paar uurtjes Mindelo hebben verkend, is het tijd om de zeilen weer te hijsen en richting St Maarten te varen. Volgens de plotter hebben we maar liefst 2 192 Nm (4 060 Km) voor de boeg. Met onderweg nergens geen stopjes, eilandjes,…enkel water ;-) Hoe lang we hiervoor zullen doen, zal allemaal afhankelijk zijn van de weersomstandigheden…

We krijgen alvast een mooie zonsondergang wanneer we de haven verlaten en stilaan de nacht tegemoet varen.

De volgende dag is het weer wissel van de wacht. Momenteel deden we 00.00 – 04.00 en dan 12.00 – 16.00. Ondanks de wissel hebben we nu maar enkele uurtjes ‘rust’ en begint onze nieuwe wacht om 20.00 en eindigt deze om 00.00 en zal de komende week altijd 08.00 – 12.00 en 20.00 – 00.00 zijn.

Zoals altijd hangt de vislijn uit maar hebben we nog geen geluk gehad om er eentje te vangen. Af en toe rinkelt het belletje wel eens maar steeds vals alarm…tot nu! Het belletje bleef maar rinkelen dus gingen we toch maar eens een kijkje nemen en ja hoor, we zagen in de verte iets aan de haak hangen. De vislijn werd ingehaald en na 7 dagen werden we eindelijk beloond met een mooie Mahi mahi.

Voor de hele bemanning was dit natuurlijk maar een klein visje om van te smullen maar de koks hadden er toch weer iets lekkers van weten te maken. Heb ik van horen zeggen he ;-)

Op kaart zouden we in 1 rechte lijn op St Maarten moeten aankomen maar in realiteit is dat natuurlijk onmogelijk. Er zijn zoveel omstandigheden waar je rekening mee moet houden. Dit is de natuur waar je je aan over moet geven…Maar momenteel sturen we koers 270.

De wind is ons vrij gunstig gezind waardoor we zelfs de gaffeltopzeilen gaan hijsen. Dit is zelfs iets nieuw voor grotendeels van de bemanning. Eerst de nodige bespreking, voorbereiding en dan beginnen we eraan. Wij zijn weer de gelukkigen van wacht die dit mogen doen :-) Eerst worden de hoofdzeilen gehesen.

Daarna is het beurt voor de gaffeltopzeilen:

Hierdoor winnen we toch weer wat aan snelheid en het oogt ook supermooi.

Nu we in een andere wacht zitten, hebben we ook weer anders klusjes die dagelijks geklaard moeten worden. ’s Morgens wordt het ontbijt voor de anderen klaargezet en worden ze op hun wenken bediend. Hierna worden de toiletten en douches grondig gepoetst. Hygiëne is natuurlijk super belangrijk als je met 35 man op een “kleine” oppervlakte samenleeft. Maar alles verloopt prima!

We zien hier super veel vliegende vissen…Ik vind het intrigerend om er naar te blijven kijken en ze verrassen me steeds met hoe ver ze wel niet ”vliegen”! Op een dag is er zelfs eentje in geslaagd om aan boord te geraken. Die heeft het spijtig genoeg wel niet overleefd. Wetende dat de reling van het schip toch zeker 3 meter boven de waterlijn is, heeft hij toch serieus gesprongen of gevlogen?! ;-) Tuurlijk hellen we van links naar rechts maar toch…

Tijdens onze vrije uurtjes hebben we ons vast plekje in de theetuin om te vertoeven. Hier kijken we een film, staren we naar de golven, doen we een dutje (vooral ik toch), hebben we leuke gesprekken met de anderen,…

Ook kregen we steeds weer prachtige zonsondergangen voorgeschoteld.

Ondertussen naderen we bijna het nieuwe jaar en ook hier midden op den Atlantic moet dit gevierd worden.

De crew is volop bezig met de voorbereidingen en ook onze wachten worden door hen weer overgenomen zodat wij met zijn allen er in kunnen vliegen. Ze toverden dan ook weer een hele hoop verkleedartikelen boven…

Hier enkele resultaten:

En zo is er weer een nieuw jaar aangebroken :-)

Vandaag staat er een nieuwjaarsduik op het programma maar eerst moet de Oceaan nog wat bijgevuld worden want de dieptemeter duidt maar 10 000 meter diepte aan ;-)

Het zou wel een super ervaring geweest zijn, moesten we hier een sprong in de Oceaan mogen maken. Het zonnetje scheen lekker, het was windstil, geen golven,…maar dit risico wil de Kapitein natuurlijk niet nemen. Daarom hadden ze voor een afternatief op het voordek gezorgd.

Op een koude, winterse eerste dag van het jaar hoort bij de Nederlanders een kop dikke erwtensoep met rookworst. Ook hier houden ze zich aan die traditie maar dan wel in zwemkledij in het badje met bijhorende Unox muts :-)

Ondertussen tikken de mijlen aan… 

We hebben deze afgelopen 4 dagen gemiddeld 150 Nm (280 Km) per etmaal gevaren en zo blijven er nog zo’n 1613 Nm (2 990 Km) over. 

Wat we daar allemaal beleven, lees je de volgende keer :-)