Reisverhaal «Op naar het prachtige Slovenië»

Road Trip Slovenië | Slovenië | 0 Reacties 15 Augustus 2019 - Laatste Aanpassing 26 Oktober 2019

Deze keer gaan we op road trip naar Slovenië. Dit groene en bergachtig landje heeft een oppervlakte van ongeveer 20 000m² en slechts 2 066 000 inwoners. Dit is zo’n 10 700 m² kleiner als België dat maar liefst 11 350 000 inwoners telt. Meer dan genoeg bezienswaardigheden om ons bezig te houden…of eigenlijk nog tijd te kort ;-)

Het wordt begrensd in het Noorden door Oostenrijk, in het Westen door Italië en de Adriatische Zee, in het Zuiden door Kroatië en in het Noordoosten door Hongarije. Het Zuiden van het land grenst dan ook aan de Alpen waar zich het Triglav NP bevindt.

Op 25 juni 1991 riep het zijn onafhankelijkheid uit, hiervoor maakte het deel uit van het voormalige Joegoslavië.

Na dit klein overzichtje zal ik dan nu aan mijn verhaaltje beginnen hé…

Tent, slaapmatjes, slaapzakken, tafel, stoelen, kledij, eten en drinken wordt de avond voor het vertrek al in de auto geladen. Zo kunnen we ’s nachts gewoon opstaan, direct de auto in en kan de road trip beginnen, yoehoe! Het is 4 uur dus het verkeer loopt allemaal vlotjes. 5 uur later staan we al 500 km verder, dit ziet er goed uit. Nog een kleine 600 km te gaan en we zijn er al. Maar dit was te mooi om waar te zijn! Het is 15 augustus dus een feestdag, de vrachtwagens mogen Oostenrijk niet binnen! Ze hebben er dan niet beter op gevonden om al vééééle kilometers voor de grensovergang 1 rijstrook af te zetten met kegels zodat de vrachtwagens hier konden parkeren…wat natuurlijk al 200 km voor de grens voor immense files zorgt, echt waar! Hoe snel het het eerste deel ging, zo traag gaat het het 2^de deel :-( 

Veel keuze heb je niet dan als slakjes mee aan te schuiven. Als we dan net de grens over geraakt zijn, hebben we weer file en dit keer omdat je voor de Karawanken tunnel een ticketje moet kopen??!! Het kan toch veel makkelijker als ze dit bedrag gewoon bij het vignet tellen en tegenwoordig wordt toch alles gescand…Ondertussen zijn we al 14 uur onderweg en krijgen we er stilaan toch wel genoeg van. Ik zoek een camping die op onze weg ligt in Oostenrijk en op hoop van zegen gaan we daar een nachtje kamperen.

Het wordt Mauterndorf en is het er zelfs eentje om u tegen te zeggen. Mooi plekje tussen de bergen, naast de rivier en er vertrekt hier ook een kabelbaan. We zetten onze tent op, koken ons wat lekkers en kruipen al redelijk vroeg in ons bedje want 15 uur in de auto kruipt toch wel in je kleren…

Na een zalige nachtrust zijn we er helemaal klaar voor om naar Slovenië te rijden, deze keer zonder files hopelijk ;-) Het plan was om in de buurt van Bovec enkele nachten te verblijven aangezien je hier mooie wandelingen kan maken, rafting en gewoon te genieten van de natuur. Om hier te geraken nemen we de Vrsic-pas die met zijn 1611 meter de hoogste van het land is. Hij telt 50 haarspeldbochten die trouwens aangeduid en genummerd zijn. 

Russische krijgsgevangenen legden deze pas aan als militaire weg tussen 1914 en 1916. Er zijn vele fietsers die deze uitdaging aan gaan. Het is natuurlijk maar een smalle weg waar net 2 wagens kunnen passeren. Hoe dichter bij de top we komen, hoe drukker uiteraard. Jammer genoeg is er op de top geen parking dus wat doen velen? Die parkeren gewoon op de weg en de auto’s en fietsers moeten maar allemaal zien te passeren zonder dat er iets gebeurt…Jammer dat sommige mensen niet meer verstand dan dit hebben. Hier zijn we dus ook niet gestopt om een kiekje te maken en zijn we via de andere kant terug naar beneden gereden. Onze eerste indruk is al wel een hele positieve, de natuur is er prachtig! Dit wordt genieten :-) 

We rijden verder naar Bovec op zoek naar een camping aangezien we nergens hadden gereserveerd. Het lijkt wel of alle toeristen zich hier verzameld hebben. Bij de 1^ste camping zagen we de tentjes bij wijze van spreken op elkaar staan en proppen ze iedereen maar zo dicht mogelijk op elkaar. Op naar een volgende en nog een en dan beslissen we dat we hier toch maar niet willen blijven met zo’n drukte. We nemen er de Lonely Planet bij en kijken waar we dan naartoe zullen rijden.

We laten het hele NP met de hordes toeristen achter ons en rijden door naar Nova Gorica. Dit ligt in het Oosten in de Vipava Valley, vlak tegen de Italiaanse grens. Dit staat bekend voor zijn wijngaarden en lekkere wijntjes die we zeker zullen proeven :-)

Onderweg passeren we Lake Jasna waar we eventjes een pauze inlassen. Wauw, prachtig! We wandelen hier rond het meer en genieten er van vooraleer we weer de auto in moeten.

Als we bijna in Nova Gorica zijn, zien we een supermarkt en stoppen we hier om wat inkopen te doen. Niet veel later komen we aan de camping waar we een super plaatsje hebben met een mooi zicht op de bergflank.

Bij het inchecken vragen we of er een wandelroute is en hij voorziet ons van de nodige kaart en uitleg van een mooie route. Deze zal ons naar de top van de "berg" brengen waar we zicht op hebben vanop ons camping plekje. Als je naar de flank kijkt, snap je niet dat daar wandelpaadjes zijn…maar dit zullen we morgen ondervinden.

Na een stevig ontbijt, de camel bags gevuld met water en een lekkere picknick en dan zijn we klaar voor onze wandeling. Al vrij snel passeren we een kleine wijngaard.

De weg slingert door kleine dorpjes naar boven en hier heerst er alleen maar rust…en prachtige uitzichten.

Even later verandert de verharde weg in een single trail en wandelen we in de bossen. Het wordt een stevige klim tot aan de top maar we worden wel beloond met een, wederom, schitterend zicht. Helemaal in de verte zien we zelfs de Adriatische kust. Ze hebben hier zelfs een bankje voorzien dus blijven we hier een tijdje genieten en picknicken we hier.

Ietsje verderop is er een vertrekplaats voor parapente. Aangezien het er het ideaal weer hiervoor is, zien we de ene na de andere over ons heen vliegen.

Genoeg gerust en genoten, tijd om ons benen te strekken en de afdaling terug in te zetten. Het pad leidt ons naar een redelijk steil weggetje naar beneden en ik vind dit maar gevaarlijk. We doen het rustig aan en komen aan bij een mooie opening in de rots waarbij we zicht hebben op de vallei. Daarna gaat het pad nog steiler en Jerry gaat dit verkennen, volgens hem is het wel te doen dus stapje voor stapje volg ik maar ik zie het echt niet meer zitten. Een pad is er zelden te bekennen en we besluiten om terug naar boven te klauteren en het pad via een andere weg terug naar de camping te volgen.

Via deze mooie weg door het bos geraken we zonder problemen terug en is het tijd om een lekker wijntje van de streek open te trekken :-)

Inderdaad, Slovenië heeft ook lekkere wijnen en deze moeten zeker niet onder doen voor Italiaanse, Franse, Chileense,…wijnen!

We bekijken en overleggen wat we de volgende dag gaan doen. Terwijl we zitten te genieten, hoor ik opeens een zoemend geluid. Ik kijk naar degene die boven ons hangen te zweven en merk dat er eentje aan het spinnen is en zijn touwen niet meer terug in de juiste positie krijgt. Hij trekt dan ook snel zijn emergency chute en we zien hem vrij snel naar beneden ‘vallen’. Voor ons geeft het natuurlijk een vertekend beeld en lijkt het erop dat hij in de bomen gaat crashen. We zien hem niet meer en degene die alles vanop de grond volgt, loopt zijn richting uit en we vragen of we met iets kunnen helpen?! Een tijdje later komt hij terug en stelt ons gerust dat hij, met heel veel geluk, tussen 2 hoogspanningskabels door is gevallen en toch nog zacht is kunnen landen en dat hij in orde is. Eind goed, al goed…maar voor hetzelfde geld loopt dit heel anders af :-(

Vandaag wordt het een dagje Koper, gelegen aan de Golf van Trieste.

Een klein uurtje rijden en dan parkeren we ons dichtbij de haven. Natuurlijk moeten we hier even flaneren om zeilbootjes te gaan bekijken. Er liggen er niet zo veel…behalve deze die eenzaam in het water ligt te dobberen.

Daarna slenteren we door de smalle straatjes die heel Italiaans aanvoelen. Italië ligt hier natuurlijk ook maar net om de hoek…

Hierna maken we nog een stop in Izola, een nabijgelegen dorpje met grotere haven waar we nog rustig rond wandelen en daarna weer terug naar de camping rijden. Het wordt hier ons laatste nachtje want het is tijd om verder andere oorden te gaan verkennen.