Reisverhaal «Niet alle wegen leiden naar Palawan »

Trip 2018-2019 | Filipijnen | 0 Reacties 21 April 2019 - Laatste Aanpassing 21 April 2019

Er is een luchthaven in Dumaguete maar die biedt geen vluchten aan naar Puerto Princesa, waar wij dus heen willen. We moeten helemaal terug naar Cebu (de plaats waar we geland zijn in de Filippijnen)….daarvoor nemen we een tricycle naar Dumaguete haven, dan de ferry naar Bohol en vandaar een andere ferry naar Cebu. Met de taxi gaan we naar Eloisa Royal Suites want we hebben onszelf getrakteerd op één nachtje in een mooi hotel (met ontbijtbuffet 😉 ) voor we naar Palawan vliegen. De gratis luchthavenshuttle van het hotel zet ons mooi op tijd af in de luchthaven waar we weer miserie hebben met de kilo’s maar gelukkig niet met de vlucht .

Palawan is het meest westelijke eiland van de Filipijnen en wordt als het mooiste eiland beschouwd ! We nemen uitgebreid de tijd om dit te onderzoeken😎 . We beginnen in Puerto Princesa , de hoofdstad van de provincie maar eigenlijk niets bijzonders. We hebben een leuke guesthouse met zwembadje en afwisselend chillen we aan en in de pool of gaan we te voet op verkenning. We huren ook een dag een scooter om de wijdere omgeving te bekijken. Cantagbon is een prachtige baai maar verder zijn er weinig hoogtepunten, al is het landschap dat we doorkruisen wel heel mooi. Op het gebied van restaurants is het hier echt armoedig, we moeten bijna altijd onze toevlucht nemen tot één of andere (fastfood)keten. In een van deze plekken staat Tony aan te schuiven als hij opeens verschiet omdat iedereen in de rij aan de kant moet gaan om hem voor te laten…hij staat in de “senior priority lane” en ze dachten dat hij een “senior” was, Tony was not amused 😤 en laat de anderen toch voorgaan.

Na enkele ontspannende dagen nemen we de minivan naar Sabang, dit ligt op amper 70 km van PP maar is toch een (dolle) rit van anderhalf uur. De tweede helft van de route is heel erg bochtig en de chauffeur (zoals blijkbaar alle aziatische chauffeurs) neemt deze aan hoge snelheid. Bijgevolg zijn we alle twee misselijk (ondanks het reispilleke) en moeten we ons sterk houden om niet over te geven. Om te bekomen drinken we bij aankomst eerst een lekkere fruitshake voor we naar onze guesthouse trekken. Dabdab ligt 5 minuutjes buiten het kleine centrum vlak aan zee en middenin een tuin met kippen, hanen (!) en een varken. We hebben een ruime kamer met beschilderde aquariummuren en leuk terras maar dit deel van het eiland heeft maar enkele uren electriciteit per dag en geen warm water. Voor we hierheen kwamen hebben we ook een voorraad cash geld moeten inslaan want er zijn geen ATM’s te vinden tot we over een dag of tien in El Nido aankomen en je moet overal contant betalen (geen bankkaarten). Bij een eerste wandeling zijn we onder de indruk van de hele mooie ligging van Sabang, echt idyllisch. Sabang moet het vooral hebben van de dagtoeristen die hierheen komen voor de ondergrondse rivier in grotten. Wij zijn niet echt ‘grottenmensen’ en komen hier voor de rust en de omgeving. We genieten van een paar heerlijke dagen aan het strand in de schaduw van de palmbomen en op ons zalige terras.

En dan is het alweer tijd om afscheid te nemen, jammergenoeg kunnen we Sabang enkel verlaten via dezelfde bochtige weg 😲 . Met de minivan rijden we tot Salvacion waar we een half uur moeten wachten (werd ons verteld) op een andere minivan om ons tot Port Barton te brengen….uiteindelijk wachten we 1u en 40 minuten op de tweede van. Bij aankomst moeten alle toeristen zich ‘registreren’ wat eigenlijk betekent : betalen !! In eerste instantie doen we dit niet maar als we later een boottocht ondernemen moeten we alsnog die ‘ecotaks’ betalen☹ . Port Barton is heel erg stoffig, de meeste wegen zijn niet geasfalteerd maar gewoon in los fijn zand wat betekent dat telkens er een brommer, tricycle, camion etc passeert je een lekker stofbad krijgt! We hadden meer verwacht van dit dorp aangezien we zoveel positieve dingen gehoord/gelezen hebben. Maar eigenlijk valt hier weinig te beleven, er zijn een aantal restaurants al of niet aan het strand en je kunt een bootexcursie doen (islandhopping). We regelen dit via onze lodge maar eigenlijk biedt iedereen hetzelfde aan : een paar eilandjes en een paar snorkelstops. We hebben gelukkig aangenaam gezelschap op de boot : een Frans koppel en twee Zweedse meisjes . We krijgen een lekkere lunch ter plaatse klaargemaakt op een paradijselijk plekje en we kunnen bovendien nogmaals genieten van de mooie Filippijnse onderwaterwereld. Het was een leuke dag. Doordat Tony een infectie heeft opgelopen aan zijn grote teen moeten we het de volgende dagen noodgedwongen wat kalm aan doen (wat een straf😀 ).

We zien het niet zitten om weer zo’n lange rit in een volgepropte racende minivan te doen dus zoeken we een alternatief. Blijkt dat we een jeepney kunnen nemen naar Roxas en daar dan veranderen naar een gewone bus die ons tot El Nido moet brengen. Het is wat omslachtiger en trager maar het is duizendmaal aangenamer reizen . Alles verloopt vlot en het is bovendien goedkoper dan de minivan. We worden natuurlijk weer gedropt op de busterminal buiten het stadje en hebben alweer een tricycle nodig om ons naar ons stulpje voor de komende dagen te brengen.

Ons pension ligt in El Nido zelf, aan het strand en we zijn overweldigd door het fantastische zicht vanuit onze kamer en van op ons terras…..het is magnifiek!!! El Nido ligt aan een prachtige baai en is genesteld tegen de kalkstenen rotsen, het is adembenemend ! We hadden gelezen en gehoord dat het hier veel te druk is maar wij vinden het geweldig meevallen. Er zijn maar een paar straten en het is inderdaad op toeristen gericht maar wij zijn blij met eens wat leven in de brouwerij. Vanuit El Nido vertrekken dagelijks tientallen boten voor dagtrips in de Bacuit Archipel. De regering heeft onlangs veel veranderingen doorgevoerd om de mooie natuur te beschermen en daardoor zijn de trips naar de lagunes beperkt (maar nog steeds heel druk). Wij hebben liever een kleine groep en daardoor kiezen we voor trip C ipv trip A. Iedere morgen is het een drukte van jewelste op het strand en het duurt een eeuwigheid voor iedereen vertrokken is. Wij begrijpen niet hoe dat kan maar als we de ‘organisatie’ zelf aan den lijve ondervinden wordt alles duidelijk🙄 . Ongelooflijk wat een chaos, ze sturen je van hier naar daar naar ginder en dan heb je nog het papier van de ‘ecotaks’ nodig die door de nodige mensen moet ondertekend worden… We zien het efkes niet meer zitten maar uiteindelijk geraken we dan toch op een ruime boot en we zijn slechts met negen. Off we go! Het landschap is heel mooi, we varen tussen grote en kleine eilandjes door en leggen op verschillende plaatsen aan. We zwemmen naar Hidden Beach dat heel mooi tussen de hoge zwarte scherpe rotsen ligt en vervolgens varen we naar Secret Beach dat we terug alleen zwemmend kunnen bereiken . Helaas zijn beide stranden niet zo secret of hidden want het ligt er vol met bootjes …we zijn al blij dat het drukste seizoen voorbij is. Doordat het zodanig druk is kunnen we zelfs niet aanleggen om te eten en dus eten we op onze boot. We snorkelen ook op een paar plaatsen maar het koraal is er niet zo kleurrijk als we reeds zagen en het ligt ook dieper zodat je het minder goed ziet. Maar toch zien we naast ‘oude bekenden’ toch ook altijd weer nieuwe vissen 🐠 en koralen. Het blijft een fascinerende wereld.

De volgende dagen zijn heel relaxt, we genieten ontzettend gewoon op ons terras. Mensen kijken en de drukte van het vertrek voor de excursies ’s morgens en dan de terugkeer in de late namiddag. Tussendoor is het heerlijk rustig in de baai en het zicht blijft zo ontzettend mooi en boeiend. Vanaf de maand april is het steeds heter geworden en in de volle zon is het niet uit te houden, er is ook meer vochtigheid in de lucht. Het regenseizoen is op komst…

Er zijn slechts twee fastferry’s die van El Nido naar Coron op het eiland Busuanga varen. Na heel lang twijfelen kiezen we toch voor de nieuwe maatschappij Phimal omdat het vertrekuur van 8u20 toch wat menselijker is dan de andere van 6u 😜. Je moet al een uur op voorhand in de haven zijn en het is er weer een drukte van jewelste : veel volk en weinig plaats en heel warm ! Maar verder verloopt alles voorspoedig, misschien door het gebed bij vertrek en aankomst van de ferry 😉.

Coron ligt op het eiland Busuanga maar is ook nog deel van de provincie Palawan. Ons hotel ligt een paar kilometer buiten het centrum en we zijn er niet boos om want het ‘stadje’ Coron is echt niet aangenaam, het is er ontzettend druk en lawaaierig en je moet constant opletten dat ze je niet ondersteboven rijden want er is nergens een voetpad. We doen het (alweer) noodgedwongen een paar dagen kalmaan want ik heb een darminfectie opgelopen en Tony kampt nog met de naweeën van een luchtwegeninfectie. Gelukkig zijn we net nu in een mooi hotel met groot zwembad zodat de rust geen straf is 😎. Op onze laatste dag wagen we ons toch aan een boottrip want we willen toch ook wel iets gezien hebben van de omgeving. We kiezen voor de “super ultimate tour” met zo’n 8 stops ; oa aan Twin Lagoon, 2 verschillende meren, 2 snorkelplekken en een plaats waar we een japans scheepswrak van in de tweede wereldoorlog kunnen zien liggen. De dag start met de gebruikelijke chaos in de organisatie maar loopt toch nog vlotjes gedurende de verdere tour. Het is een mooie trip maar we hadden er toch net iets meer van verwacht…

De volgende morgen brengt een halve zot ons met zijn busje van het hotel naar de luchthaven, de weg is weeral heel bochtig en door de roekeloze rijstijl van de chauffeur zijn we misselijk als we eindelijk aankomen! De luchthaven van Coron is kleinschalig, we moeten er uren wachten in een warme, overvolle kleine zaal maar met een driekwartier vertraging en weeral een hoop verwarring in de organisatie kunnen we dan toch richting Manilla vertrekken. De vlucht voor ons heeft uren moeten wachten en kan dan uiteindelijk gelijktijdig met ons wegvliegen.

Als we een uurtje later over Manilla vliegen zien we al hoe ontzettend dichtbebouwd de stad is. We blijven hier slechts 1 nachtje want morgen verlaten we na ruim zeven weken de Filippijnen. We hebben ervan genoten, het was weer een nieuwe ervaring maar we zijn ook blij om naar andere oorden te trekken. Na zo lange tijd beginnen we ons te ergeren aan de traagheid, het gebrek aan organisatie, het nooit eens een antwoord krijgen op je vragen, het bedotten en je dan een onnozele uitleg geven als je om rekenschap vraagt, het lawaai altijd en overal….

Maar we hebben het toch heerlijk gehad, de meeste mensen waren heel vriendelijk en beleefd, de natuur is prachtig en de kindjes heel lief 😊.

See ya later, greetz T&T

 

 

 

 

Fotoalbums van Filipijnen

Coron Palawan 2019 (20)

22 April 2019 | Trip 2018-2019 | Filipijnen | Laatste Aanpassing 22 April 2019

  • het uitzicht tijdens de vlucht Coron-Manila is nie
  • zicht op Manila

El Nido Palawan 2019 (34)

21 April 2019 | Trip 2018-2019 | Filipijnen | Laatste Aanpassing 22 April 2019

  •  op wandel door het dorp
  •  smalle doorgang
  • zwemmen naar "hidden" beach

Port Barton Palawan 2019 (29)

12 April 2019 | Trip 2018-2019 | Filipijnen | Laatste Aanpassing 22 April 2019

  •  genieten !!
  • onze hut in Port Barton
  •  uiteindelijk komen we weer uit aan zee

Sabang Palawan 2019 (27)

08 April 2019 | Trip 2018-2019 | Filipijnen | Laatste Aanpassing 08 April 2019

  • gewillig model
  • wachten op klanten...
  • een solist geeft de aanzet en de rest volgt.....da

Puerto Princesa Palawan 2019 (39)

07 April 2019 | Trip 2018-2019 | Filipijnen | Laatste Aanpassing 07 April 2019

  •  prachtige omgeving
  •  onderweg met de scooter.....weeral wegenwerken

Negros 2019 (21)

26 Maart 2019 | Trip 2018-2019 | Filipijnen | Laatste Aanpassing 28 Maart 2019

  • en dan weer naar de onderwaterwereld
  • kletsnatte boottocht naar Apo Island
  • afscheid van Apo Island

Siquijor 2019 (23)

23 Maart 2019 | Trip 2018-2019 | Filipijnen | Laatste Aanpassing 23 Maart 2019

  • het superpopulaire 'videoke' alias karaoke in het
  • ons luxevervoer staat al klaar
  • maar ook het strand van San Juan ziet er niet slec
  •  Cambugahay falls

Bohol 2019 (67)

23 Maart 2019 | Trip 2018-2019 | Filipijnen | Laatste Aanpassing 23 Maart 2019

  •  op bussen en tricycles staan citaten uit de bijbe
  • huh wie zijn dat ?
  • langs de kust rijden we tot in Jagna
  • en nog een schatje met de mama

Siargao 2019 (52)

11 Maart 2019 | Trip 2018-2019 | Filipijnen | Laatste Aanpassing 11 Maart 2019

  •  vissers bij hun terugkomst
  • of spelen in de zee ...

Cebu 2019 (23)

11 Maart 2019 | Trip 2018-2019 | Filipijnen | Laatste Aanpassing 11 Maart 2019

  • vechthanen worden kort gehouden
  • één van de vele vele bewakers in Cebu
  • mannen onder elkaar
  • tricycle met grappige bestuurder

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking