Reisverhaal «Selamat Datang»

Trip 2018-2019 | Maleisië | 0 Reacties 06 Februari 2019 - Laatste Aanpassing 06 Februari 2019

Het is niet zo eenvoudig om het paradijs te verlaten 😉…We hadden al een plaatsje gereserveerd op de speedboot van Koh Lipe naar Langkawi maar we moeten toch nog eerst naar de ‘check in’ van de maatschappij en daarna (doordat we Thailand verlaten) naar de immigratie. Deze bureaus zijn beide gewoon aan het strand gelegen😊  . We hebben dus een stempel nodig als bewijs dat we Thailand wel degelijk verlaten en daarvoor moeten we onze reispassen achterlaten bij de immigratie, we krijgen ze pas terug op de boot…..we vinden dit niet leuk maar we kunnen niet anders. We moeten dan zelf onze bagage over het strand en over een geïmproviseerde pier sleuren naar de wachtende longtailboten. Doordat het laagtij is kunnen de speedboten niet zo dichtbij komen en deze longtails brengen ons in groepjes tot aan een drijvend ponton waar we dan moeten wachten op de speedboot. Keurig op tijd zijn we allemaal aan boord maar we kunnen niet vertrekken….2 passagiers zijn erin geslaagd, ondanks alle aanwijzingen en info, om niet langs de immigratiedienst te passeren ! Ze moeten terug aan land om dat in orde te brengen en de volledige boot moet maar op hen wachten 🙄. Als we dan eindelijk kunnen varen ontdekken we dat we beter een reispilleke hadden gepakt, amai de boot gaat nogal op en neer en schudt en bonkt …..gelukkig kunnen we onze zinnen wat verzetten met een chinese gevechtsfilm 😀 waarvan we natuurlijk het einde niet zien aangezien de film langer duurt dan de overtocht…maar we vermoeden dat de held wel zal zegevieren 😉

In Langkawi krijgen we heel vlot onze nieuwe stempel voor Maleisië, we eten een hapje in de Kuah Jetty, halen geld af (je kan nergens zonder) en gaan dan op zoek naar een taxi om ons naar onze slaapplek te brengen die nogal landelijk gelegen is. De chauffeur is een hele vriendelijke man die ons snel ter plekke brengt en we regelen meteen een scooter voor ons hele verblijf. Zoals reeds gezegd ligt onze slaapplek landelijk, zo’n 6 km van het belangrijkste strand Pantai Chenang weg. Het is er heerlijk rustig, alleen jammer dat we de eerste nachten 2 luidruchtige Indische (of Pakistaanse ?) buren hadden😒 .  De volgende dagen trekken we er op uit om het eiland te verkennen, het is er aangenaam rondrijden. Veel kalmer dan op Koh Lanta en met meestal uitstekende wegen. We gaan een kijkje nemen bij de verschillende stranden die het eiland rijk is en we gaan naar Kuah ‘stad’, de enige stad op Langkawi is niet om over naar huis te schrijven. Maar je kunt er wel taxfree winkelen, zodoende is het heel voordelig om hier wat cosmetische producten en 2 flessen (Australische) wijn te kopen 😊🍷. We gaan ook naar de Durian Perangi waterfall en naar de bekendere Seven Wells waterfall….ze zijn niet zo spectaculair daar het droogseizoen is maar toch een leuke uitstap. Bij Seven Wells kun je in 7 poelen wat afkoelen na de stevige klim van 640 trappen maar we zijn getuige van een man die wegglijdt (op de blijkbaar spekgladde rotsen) en vlak op zijn achterhoofd valt en onze goesting om erin te gaan is meteen over! We gaan dan een stuk terug naar de eigenlijke waterval en gaan daar mensje kijken, heel leuk….en als dan ook nog heel schattige brillangoeraapjes ons met een bezoek vereren zijn we helemaal tevreden. De topattractie op Langkawi is de Skycab, dat is een van de steilste kabelbanen ter wereld, ze is 2.2 km lang en klimt in zo’n 15 minuten 708m omhoog. Ook hier moet je als buitenlandse toerist weer merkelijk meer betalen dan de maleisische . Je hebt natuurlijk een prachtig zicht eenmaal je boven bent, je ziet er de azuurblauwe zee met baaien en stranden, kleine eilandjes, het regenwoud en de hele groene bergen. Er is ook een skybrug maar dat moet je nog eens apart betalen en daar hadden we geen zin in😕 … Terug beneden blijken er nog een paar dingen in ons ticket inbegrepen, namelijk 3D Art museum, een 3D film en nog iets waar we geen tijd meer voor hadden. Doordat ze de attracties allemaal op ongeveer hetzelfde uur laten beginnen kun je ze niet na elkaar doen en moet je iedere keer driekwartier wachten, jammer. Maar we hadden toch een hele leuke dag! We gaan ook nog naar Kompleks Kraf, dat zou moeten een plaats zijn waar je allerlei ambachtslui (batik, glasblazen…) aan het werk kunt zien maar dit gebouw is echt vergane glorie en er loopt geen levende ziel rond…behalve twee Vlamingen😀 . Dus als je in Langkawi bent, sla dit gerust over, niks te zien.

En zo zit onze tijd in Langkawi er alweer op, we nemen alweer de ferry, ditmaal naar het eiland Penang. Gelukkig hebben we ditmaal een reispilleke genomen want de boot gaat echt 3u aan een stuk geweldig heen en weer…op een gegeven moment leggen ze zelfs de boot even stil omdat we zodanig scheef gaan. Wat opvalt is dat je je reispas moet tonen als je je ferryticket koopt alsook voor je aan boord van de ferry gaat, terwijl we toch in hetzelfde land blijven. Nog een grappig iets : aan boord tonen ze een film tijdens de overtocht en op het programma staan oa Titanic 1 en 2 ! Bizarre vorm van humor😲 . Bij aankomst op Penang moet onze bagage nog door een scanner en dan kunnen we weer op weg. Toevallig zien we dat er een Cat free bus is en we nemen die tot aan stop nr 9 zodat we al een groot deel van de weg rijdend (en gratis 😊 ) kunnen afleggen en de resterende afstand tot aan ons hotel leggen we tevoet af. De buschauffeur is een vliegende zot, we moeten ons goed vasthouden (en onze bagage) om ons staande te houden want hij trekt hard op, rijdt snel en remt dan weer hard … 

Op Penang bestaat de bevolking voor 60 % uit chinezen, een derde is Maleisisch en de rest Indisch. Het is zeer warm op het eiland maar we gaan er toch op verkenning in George Town, het historische deel van de stad is Unesco werelderfgoed. Je hebt er een chinees deel en een indisch deel en je kunt uren door de nauwe straatjes dolen. Het is er momenteel heel sfeervol door het Chinese Nieuwjaar, er hangen overal rode lampions en er zijn veel chinezen 😜. We gaan ook naar de clan Jetties, dat is een vissersdorp die op houten palen gebouwd is in het water. Toen vroeger de Chinese immigranten toekwamen in Penang werden ze verdeeld in clans (naargelang hun achternaam) en konden ze terecht op een van de jetties. Zodoende had je bv de Lim stam die op de Lim jetty (= steiger) wonen en zo heeft elke steiger zijn eigen stam en naam. Wij bezoeken de Chew jetty, dit is de best bewaarde steiger en de langste bovendien.  We nemen ook de bus naar de Kek Lok Si tempel, dit is een chinese boedhistische tempel die zo’n 8 km buiten George Town ligt. Het is snikheet en we moeten bovendien nog omhoog klimmen om het tempelcomplex te bereiken maar we vinden het wel de moeite. Ook hier is alles versierd met rode en gele lampions en lantaarns en door de vele boedhistische bezoekers is het er heel sfeervol. Ze offeren kaarsen, bloemen en steken wierrookstokjes in brand…er hangt daardoor veel rook in de verschillende ruimtes. We beklimmen de trap in de pagode helemaal naar boven en hebben daar een prachtig zicht op George Town. We spenderen er enkele uren met rondwandelen, genieten van de sfeer en alweer mensje kijken 😄....

Maar nog een kleine anekdote voor we de tempel bezochten….we gingen eerst iets eten en de keuze is beperkt doordat er heel veel gesloten is door chinees Nieuwjaar. Wij dus naar een plaats waar er verschillende eetstandjes zijn waar je een keuze kunt maken en je dan aan een van de vele tafeltjes kunt installeren. Ik ga er eventjes naar het toilet en sta voor een verrassing als ik de deur open….er is alleen een grote kuip met water en een gleuf in de vloer tegen de muur ???? We hebben in China al vanalles meegemaakt op wc-gebied, maar dit is nu toch wel een echte uitdaging….zelfs als ik mijn achterste helemaal tegen de muur duw kan ik nog niet in de gleuf mikken ! Gelukkig was mijn bezoek ‘een kleine boodschap😛.’  Hiermee zit onze ‘eilandenreeks’ er voorlopig op, we nemen nu de bus naar het Maleisische vasteland.

See you later!

Greetz T&T