Reisverhaal «weg van de kust»
Thailand
|
Thailand
|
0 Reacties
05 April 2008
-
Laatste Aanpassing 16 Januari 2018
We verlaten Krabi op dezelfde manier als we gekomen zijn,
nl met bus en nachttrein.Deze keer hebben we benedenbed-
den en deze zijn nog comfortabeler:ruimer en vooral warmer!
Op de bovenbedden slaap je vlak onder de airco en krijg je
voortdurend ijskoude wind op je lijf en hoofd geblazen.Als we
's morgens de voorsteden van Bangkok binnenrijden valt het
ons op hoe armetierig en vuil de mensen hier leven.Ze wonen
echt vlak langs de spoorweg tussen de (eigen?) vuilnis en
naast troebele waterstroompjes ,we mogen er niet aan denken
hoeveel ongedierte er hier wel moet zitten....We hebben sowie-
so in de gewone straten al kakkerlakken en ratten zien over-
crossen!Jakkes!
Eenmaal in Bangkok nemen we een volgende trein naar
Ayutthaya,deze doet 2 uur over de 86km afstand!Maar het is
alweer leuk reizen,we zitten nu in 3e klasse en alle vensters
staan open zodat je kunt genieten van frisse wind en alle
kleuren en geuren van buiten.Bovendien lopen er voortdurend
verkopers over en weer met vanalles en nog wat om te eten
of drinken....je gaat hier alleszins niet doodgaan van de honger...
van wat je oppeuzelt is iets minder zeker .Je kunt niet ge-
loven wat die thai allemaal opeten:fluokleurige blubbertoestan-
den,bollekes&blokjes die blinken en/of stinken,kippepoten,
varkenssnoeten en nog heel veel meer ondefinieerbaars.We
raken ook in gesprek met een vriendelijke thaise mijnheer die
reeds in ons belgenlandje geweest was en zijn beetje duits
op ons wil uittesten.Tegen dat we in Ayutthaya van de trein
stappen is het bloedheet,de hitte verlamt je precies,zuigt alle
energie uit je.We nemen pak en zak en gaan op zoek achter
een treffelijke slaapplaats,gelukkig vinden we bij de tweede
guesthouse wat we zoeken en kunnen we onder de koude(!)
douche springen,zaaaalig! In Tony's Place (met zo'n naam
moet dat wel in orde zijn) gaan we eerst iets eten en dan
verkennen we te voet het stadje,het blijkt veel kleiner te zijn
dan we gedacht hadden.
De volgende dag huren we elk een fiets en gaan we op pad
in het historische gedeelte van Ayutthaya.De stad was van
1350 tot 1767 de Siamese hoofdstad en alle buitenlandse be-
zoekers noemden het toen de meest illustere stad die ze ooit
hadden gezien.In de hoogtijdagen toen de thaise cultuur en
internationale handel bloeiden woonden er hier 1 miljoen
mensen maar toen hebben de birmezen de stad veroverd.De
overblijfselen van deze stad zijn nu Unesco Werelderfgoed en
dus beschermd.Op een gezapig tempo toeren we rond tussen
de verschillende tempelruines die nogal verspreid liggen.Nu en
dan stoppen we om een en ander van dichterbij te bekijken.Per-
soonlijk vonden we Sukothai (=de eerste hoofdstad van Siam)
die we 2 jaar geleden bezochten indrukwekkender.We fietsen
niet alleen in het historische park maar ook verder weg op
landelijke wegen.Door de enorme hitte moeten we iedere vijf
voeten een drinkstop inlassen en ondanks de liters die we drin-
ken moeten we geen enkele keer plassen!Alles wordt recht-
streeks uitgezweet.....
Tijd om verder te trekken,we treinen meer noordwaarts naar
Den Chai.Onderweg zien we het landschap veranderen en de
sporen lopen hier echt door junglegebied,wat moet dit een
reuzewerk geweest zijn om aan te leggen Als we na 6,5 uren
arriveren in Den Chai moeten we nog zo'n half uur met een
soort 'taxibusje' tot in Phrae.Hier is bijna geen toerisme,zowat
alle opschriften,uithangborden,menu's enz zijn in het thais.
Werkelijk onleesbaar voor ons!Alle restaurantjes (kraampjes)
lijken hetzelfde te serveren en we gaan dan maar onze honger
stillen op de nightmarket met een noodlesoup en een lekkere
fruitshake.
Vandaag hebben we tijd om Phrae te ontdekken, je hebt een
oud stadsdeel met omwallingen en dan het nieuwe deel met
winkels en het 'modernere' leven.Wij starten natuurlijk met het
sfeerrijke oude deel,het is heerlijk rondslenteren in de smalle
straatjes met oude houten huizen en werkelijk overal bots je op
prachtige boeddhistische tempels.Het is hier zo rustig en de
bevolking is heel erg vriendelijk en nieuwsgierig want wij zijn de
enige 2 witte die hier rondlopen Als we in een plaatselijke bar
iets eten komt een mevrouw naar ons toe om te vragen vanwaar
we zijn en om ons een hele mooie tijd te wensen in Thailand!
Zoiets is heerlijk en bij ons gewoon ondenkbaar.We eindigen
onze 'dagwandeling' in het nieuwe stadsdeel waar we allebei
een paar nieuwe teenslippers kopen.Dit is zowat het enige
schoeisel dat we nog dragen en bijgevolg hebben we op tijd
en stond een nieuw paar nodig.
Nog 2u bussen brengt ons in Nan,een stadje die in de provincie
Nan ligt en tot in de jaren 80 te gevaarlijk was voor toeristen
door de vele bandieten en vrijheidsstrijders (PLAT).Gelukkig zijn
ze ons nu gunstiger gezind Een nieuw stadje betekent een
nieuwe verkenningstocht, Nan is niet echt aantrekkelijk alhoewel
er wel een paar speciale tempels te zien zijn,oa een hele witte en
een die met heel kleurrijke taferelen beschilderd is.
We nemen een rustdagje met lang uitslapen en luieren aan het
zwembad van het buurhotel.Jammergenoeg krijgen we alweer
verschillende regenvlagen op ons dak maar dat kan de pret niet
drukken .We zijn het inmiddels al gewoon dat onze rustdagen
letterlijk 'in het water vallen'.
En nu zijn we klaar voor een tocht met de brommer om de om-
geving van Nan te ontdekken.We hadden al gezien in het naar
hier komen dat dit een bebost bergachtig gebied is en er vooral
veel landbouw voorkomt in de vruchtbare riviervlaktes.De meeste
mensen wonen in de Mae Nam Nan Valley,een komvormig dal
aan alle kanten omringd door bergen.Er leven hier verschillende
ethnische volkeren (Thai Lu, Htin, Mien) afkomstig uit oa China
en Laos.Doordat alle borden langs de weg alweer in het thais
zijn is het niet zo gemakkelijk om onze weg te vinden,maar het
landschap is zo mooi dat dit niks uitmaakt.Ons eerste doel is
het Thai Lu dorp 'Nong Bua' ,als we de weg proberen te vragen
springt een vriendelijke thai in zijn wagen en rijdt de resterende
kms voor ons uit om de weg te tonen!Dit zal typerend zijn voor
de rest van de dag, op en top thaise vriendelijkheid! Eenmaal in
Nong Bua stoppen we voor een noodlesoup aan een lokaal
"restaurantje" en rijden dan verder.Deze streek hier is gekend
voor zijn zoete oranje sinaasappelkes en de lange hete chilipe-
pers . Overal langs de straatkant zien we sinaasstalletjes en
hopen chilipepers die in dit seizoen te drogen liggen.Mannen,
vrouwen en kindjes roepen goeiedag of lachen vriendelijk en
meestal ook verwonderd want alweer zijn we de enige blanke
die hier rondtoeren.Jammer dat het communiceren zo moeilijk
gaat!Via Pua rijden we nog naar de Nam Tok Silaphet waterval,
wij zien het niet zitten om in het bruine sop te plonzen maar
de thaise kindjes hebben de meeste pret van de wereld.Na
zo'n 170 km op de brommer is ons achterste murw maar het
was een heerlijke dag!Nog eventjes vermelden dat we toch
efkes geluk gehad hebben vandaag:een enthousiast meisje
wou ons natgooien met water toen we passeerden met de
brommer,geen probleem ware het niet dat ik ons fototoestel
vasthad!Gelukkig kon ik nog net op tijd reageren en zijn alleen
wij verfrist geweest!!Zoals men zegt......een ongeluk zit in een
klein hoekje!!Maar wij toch supercontent dat ons geliefde toe-
stel gered is.
Een riksja (=fietstaxi) brengt ons naar het busstation van Nan,
we zitten met ons hele hebben en houden in een klein bakske
die aan een fiets is vastgemaakt en die man fietst dan met zo'n
200 kg gewicht .We hebben eigenlijk een beetje compassie
maar ze zullen dat hier wel gewend zijn zeker?!
Ons oorspronkelijke plan was om vanuit Nan naar Chiang Rai
te reizen maar we moesten dit herzien.Een thaise studente die
wat engels kon vertelde ons dat de weg van Nan naar Chiang
Rai gevaarlijk is,heel bochtig en over smalle wegen langs steile
afgronden.Dus keren we terug naar Phrae en gaan van daaruit
naar Chiang Rai,dit neemt ongeveer evenveel (bus)tijd in beslag.
Op de bus worden we uren 'verwend' met thaise melige smart-
lappen op een karaoke video,we zijn bijna in tranen als we van
de bus stappen Het is al avond nu we eindelijk in Chiang Rai
aangekomen zijn en we vinden gelukkig rap een goeie guest-
house.Als we een plaatsje zoeken om iets te gaan eten krijgen
we een beetje een 'cultuurshock',amai zoveel toeristen en zoveel
restaurants en winkels!We hebben de afgelopen week bijna
geen blanken gezien en we moeten echt weer wennen .......
Fotoalbums van Thailand
14 Juni 2008
|
Japan
|
Thailand
|
Laatste Aanpassing 16 September 2011
23 April 2008
|
Japan
|
Thailand
|
Laatste Aanpassing 23 April 2008
15 April 2008
|
Japan
|
Thailand
|
Laatste Aanpassing 15 April 2008
06 April 2008
|
Japan
|
Thailand
|
Laatste Aanpassing 05 April 2008
26 Maart 2008
|
Japan
|
Thailand
|
Laatste Aanpassing 03 December 2010