Reisverhaal «Het internet van de Sheikh»
Oman
|
1 Reacties
19 September 2010
-
Laatste Aanpassing 19 September 2010
Het appartement dat ik in Muscat huur is een soort hotelappartement. Het zijn appartementen, maar met een beperkte hotelservice. Zo wordt de kamer elke dag gedaan en mijn bed opgemaakt. Handig, want ik moet mij niet bekommeren om de schoonmaak, het verschonen van bedden en de was van lakens en handdoeken, langs de andere kant toch ook een beetje privacy die je verliest. Ze doen zelfs de afwas als ik die laat staan, maar aangezien er een vaatwasser staat probeer ik dat toch zelf te doen, anders ben ik toch wat gegeneerd om van de kamermeisjes hun goedheid te profiteren.
Ook internet behoort tot de services van het hotel en is dus in principe inbegrepen. Er is in het gebouw Wifi (draadloos internet) voorzien, maar er staat niet op alle verdiepingen een antenne, wel op mijn verdieping, de 2e, in de gang recht voor mijn deur. In feite zou dat dus vlekkeloos moeten werken. In de lobby beneden gaat het prima. De eerste dagen had ik wel een sterk signaal, maar er waren problemen met de identificatie van het netwerk. Ik ben dan gaan reclameren. ’s Nachts zit er aan de balie een Indiër, Mr. George, die er wel wat van kent en die zei dat het aan mijn computer lag, want dat er in de “Royal Suite” op de 3e verdieping wel internet was. Ik ben nu ook geen uil op het gebied van computers en ben dus even op de 3e verdieping gaan proberen of ik het signaal kon oppikken. En wat bleek: het werkte, maar het netwerk had een andere netwerk-identificatie. Ik ben dan terug bij Mr. George gaan expliceren dat er inderdaad internet was op de 3e verdieping, maar dat het netwerk een andere identificatie had, maar wel met dezelfde gateway en DNS-adressen als in de lobby en dat mijn computer waarschijnlijk het noorden verloor tussen die twee netwerken met dezelfde instellingen en dat ik mij afvroeg waarom het netwerk daar een andere naam had, dat zulks toch om miserie met identificatie vragen was. Ik kreeg voortdurend een IP-adres toegewezen buiten de range die in de lobby en op de 3e verdieping gebruikt werd.
Bleek nu dat op die “Royal Suite” een of andere Sheikh zit en dat die toch zijn eigen privénetwerk moest hebben. Het zou wel kunnen dat die ergens mede-eigenaar van het hotel is. Mr de Sheikh takt gewoon af van het hotel en gebruikt dezelfde gateway en servers, maar zijn netwerk had om een of andere reden wel een andere identificatie. Als de Sheikh zijn domein wil afbakenen zijn er volgens mij elegantere manieren om dat te doen via het definiëren van verschillende domeinnamen, maar je mag nu ook niet teveel ineens verwachten. Er bleken nog een tweetal andere kamers ook op het netwerk van de Sheikh te connecteren, waarschijnlijk omdat ze met het netwerk van het hotel dezelfde problemen hadden als ik. Ik heb dat aanvankelijk ook geprobeerd, maar de Sheikh zijn signaal was te zwak in mijn appartement. Ik vermoed dat ze de instellingen van de antenne op mijn verdieping gewijzigd hadden omdat anders de Sheikh misschien teveel problemen zou gehad hebben?
Ik ben dan terug gaan reclameren bij Mr. George en die heeft mij toen beloofd dat er woensdagavond om 6 uur iemand ging langskomen, maar ik heb niemand gezien. Mr. George komt normaal binnen om 11 uur ‘s avonds en woensdagavond werkte het plots. Mr. George was zelf beginnen prutsen vermoed ik. Hij zal eerst zijn licht gaan opsteken zijn bij een andere Indiër met een ICT bachelor diploma van de universiteit van Mumbai (misschien een klasgenoot van die van de Commercial bank van Doha). Ik ben er trouwens ook van overtuigd dat hij goed genoeg wist wat er aan de hand was. Ik ben dan naar hem toegegaan om te zeggen dat het werkte en om hem te bedanken en heb gevraagd wat hij gewijzigd had, maar hij wou er niet op antwoorden. Daarna is het internet terug uitgevallen, dan weer een half uur op, een half uur af. Ik denk dat Mr. George de ganse nacht heeft zitten knoeien. Hij stond waarschijnlijk voor het zware dilemma wie hij een werkend internet ging geven, de Sheikh of mij?
Sedertdien heb ik internet, maar met veel onderbrekingen. Ik weet niet hoe het bij de Sheikh gesteld is? Er gaan geen 5 minuten voorbij zonder een storing. Het lukt wel om e-mails met horten en stoten binnen te trekken, maar ik vrees dat het voor een skypegesprek niet stabiel genoeg is. Bovendien vraagt mijn VPN-connectie met Engeland na een storing telkens opnieuw om authenticatie. Die pikt na een onderbreking de verbinding niet automatisch terug op.
Skype is in feite verboden in Oman en de toegang wordt door filters op het internet geblokkeerd. Ze willen zo hun nationale telefoon operator beschermen. Via een VPN tunnel naar een server in het buitenland is het echter mogelijk om hun filters te passeren. Wie gesnapt wordt riskeert tot 100.000€ boete en zelfs gevangenisstraf of beiden volgens sommige websites. Gewone point to point VPN wordt ook geblokkeerd. Daarom heb ik een abonnement genomen op een SSTP VPN-server in de UK. Die maakt gebruik van geëncrypteerde datapakketten over een secure internetverbinding, een beetje zoals internetbankieren. Vanuit UK gaat alles terug op de gewone manier het net in. Je PC krijgt op die manier een UK IP-adres, niemand ziet dat je vanuit Oman connecteert. Het lijkt of je virtueel in de UK zit. Die verbinding is uiteraard niet gratis, ik betaal de Engelsen daarvoor 18€ per maand, toch altijd nog een stuk goedkoper dan de lokale tarieven voor internationale telefoongesprekken. Zonder medewerking van de Engelsen kan niemand aan je echte identiteit en waarom zouden die dat prijsgeven, ze leven ervan. Het enige dat ze hier in Oman zouden kunnen doen is dat soort verbindingen ook blokkeren. Daarom gebruik ik de laatste versie, de techniek staat altijd één stapje voor. Misschien kunnen ze dat binnen 1 of 2 jaar wel blokkeren of detecteren, maar tegen dan is er waarschijnlijk al een nieuwere technologie. Je moet natuurlijk je abonnement wel regelen voor je aankomst in Oman, want ook de sites van VPN providers worden geblokkeerd. De skype kwaliteit is wel een stuk minder dan we gewoon zijn vanwege de beperkte bandbreedte van de tunnel die je krijgt, maar met de video achterwege lukt het best. Volgens mij is er nu echt niet veel risico aan verbonden. Hoe de zaken gaan wijzigen in de toekomst is niet te voorspellen, maar naar ik hoor zou mijn verblijf hier van korte duur zijn, 3 of 4 maanden. Tegen dat ze hier iets tegen die nieuwe techniek kunnen doen, ben ik hier vermoedelijk al weg.
Meestal ga ik in de lobby zitten om te internetten, daar werkt het internet perfect. Ik heb van daaruit echter nog niet willen skypen omwille van het verbod in Oman, maar toen ik dinsdagavond in de lobby zat om mijn e-mails te lezen zat daar een Indisch koppel te skypen. Toen ik de man vroeg of dat niet verboden was in Oman, antwoordde die “I’m downloading from other country, sir”. Ik heb geantwoord dat ik het systeem kende. Het zal misschien toch niet zo een vaart nemen als die dat daar open en bloot zat te doen, natuurlijk kent hij het Indisch hotelmanagement hier beter dan ik.
Ik heb geen eigen telefoonlijn. Mijn telefoon loopt via de centrale van het hotel. Anders had ik er allang DSL laten opzetten en zelf een modem geïnstalleerd. Dat zou nog verruit de beste oplossing zijn! Maar ik kan toch moeilijk een eigen lijn aanvragen voor de 3 à 4 maanden die ik hier zit. Bovendien kan ik dat als niet-resident niet onder mijn eigen naam.
Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik er later achter gekomen ben dat de problemen met de antenne op mijn verdieping helemaal niks te maken hadden met het netwerk van de Sheikh, echter wel met de voeding van een ethernet-switch. De elektrische bekabeling loopt gewoon open en bloot op de buitengevel met veel slechte verbindingen ertussen. De vochtige buitenluchtlucht veroorzaakt veel kortsluitingen waardoor de voeding uitvalt, heeft Mr. George mij naderhand uitgelegd.