Reisverhaal «Dag 11: Asenovgrad-Backovo Manastir-Kovacevica»

Bulgarije | Bulgarije | 0 Reacties 30 Juni 2019 - Laatste Aanpassing 27 November 2019

Na het ontbijt rijden we naar het Backovo Manastir, een ritje van een minuut of 20 naar het zuiden. Het ligt aan de voet van de beboste hellingen van het Rhodope gebergte. Het werd gesticht in 1083 door 2 broers die bevelhebber waren in het Byzantijnse leger. In de 13^de eeuw werd het klooster gesponsord door Tsaar Ivan Assen, na het bouwen van zijn fort had de blijkbaar nog geld over. Het werd vernield door de Ottomanen en gerestaureerd in de 17^de eeuw. Het is het tweede grootste klooster van het land en vanwege de fijne architectuur en mooie fresco’s, staat het op de UNESCO Werelderfgoedlijst.

Het klooster heeft een serene binnentuin met bloembedden, bomen en fonteinen. De Sveta Bogoroditsa kerk uit de 17^de eeuw is rijkelijk versierd met mooie fresco’s. Bij het Mirakelicoon van de Maagd, geschilderd in 1310, schuiven gelovigen aan om de zilveren icoon te kussen en te bidden.

Het Knekelhuisje is het enige originele gebouw van het klooster. De fresco’s binnenin zijn zo teer dat het niet opengesteld is voor kijkers.

De deur aan de linkerkant van het grote binnenplein leidt naar de Sveti Nikola kerk. Die werd gebouwd in 1834 en bevat fresco’s van de alom aanwezige Zahari Zograf. Ook hier weer die afbeeldingen van het Laatste Oordeel, waarin de slechteriken verdwijnen in de muil van het monster. De koepel aan het portaal is gedecoreerd met een fresco van Christus omringd door heiligen.

We hebben nog een moeilijk stuk voor de boeg: de Trigradsko Zdrelo oftewel de Trigradsko kloof. De weg daalt geleidelijk af naar de Devil’s Throat grot, waar een waterval van 45 meter onthult waar de Trigradska rivier onder de grond duikt. Je moet wel eerst 300 steile trappen doen en daarvoor passen wij. De kloof zelf is adembenemend mooi, de weg is smal en kronkelig.

We moeten eerst terug langs dezelfde weg naar de 197 en dan verder richting Kovachevitsa. Deze weg heeft wel twee rijvakken maar is nogal hobbelig. Even voor Dospat zien we een mooi brugje in het landschap, dus gaan we even de benen strekken om wat foto’s te nemen. Plots roept Willy: “kijk eens wat hier afkomt”.En waarachtig, zelfs in het bergachtige zuiden van Bulgarije zie je een Lotus. Die moet natuurlijk op de foto en de chauffeur vindt dat blijkbaar leuk want hij zwaait even.

In Dabnica moeten we rechts afslaan en we rijden de Balkan echt binnen. En dat zullen we geweten hebben, het gaat traag vooruit over 19 kilometer want de weg is smal, hobbelig en kronkelig. Het dorpje waar we naartoe willen ligt echt in the middle of nowhere. Tot overmaat van ramp krijgen we nog een toeristenbus voor ons de laatste 5 kilometer. We passeren het dorpje Gorno Dryanovo en daar gaat het bijna fout: de bus kan niet door de smalle straatjes want er staan auto’s geparkeerd. Na 10 minuten sukkelen kan het verkeer toch verder, aan een slakkengangetje.

Aan de rand van Kovachevitsa gaat de bus aan de kant, wij kunnen net passeren om even verder te parkeren. Hier geen straatnamen of nummers, het is dus gokken waar ons logement is: Krumovata Kashta Guest House.Een oude man is zo vriendelijk om mee te gaan tot aan de ingangspoort. We worden goed ontvangen, de kamer is basic maar gezellig. De badkamer is de grootte van een toilet. Dat wordt goedgemaakt door een groot terras voor ons alleen.

Zo’n 300 jaar geleden vluchtten de Bulgaren voor de agressieve Ottomanen in de bergen. Ze stichtten dorpjes gebouwd in lokale materialen om stenen huizen te bouwen. De straatjes zijn eigenlijk onverharde paadjes bezaaid met grote stenen, waar het zelfs te voet moeilijk is om over te stappen. Na verloop van tijd werden de huizen bijna verlaten, maar sinds de jaren 50 zijn deze afgelegen dorpjes weer in trek bij de stedelingen en toeristen die rust zoeken. Het dorp is nu beschermd architecturaal erfgoed.

We maken meteen gebruik van het terras om te genieten van een drankje, om te bekomen van deze hectische rit. Wat een uitzicht! Na de planning voor morgen gaan we het dorpje verkennen en we passeren een restaurant. Vanaf 19.00 uur kunnen we hier terecht.

Nog wat nagenieten op het terras en dan slapen.