Reisverhaal «Dag 3: Ivanovo-Basarbovo-Svestari-Glodzevo »

Bulgarije | Bulgarije | 0 Reacties 22 Juni 2019 - Laatste Aanpassing 23 November 2019

Het ontbijt is in de prijs inbegrepen, benieuwd wat we zullen voorgeschoteld krijgen. Na die karige maaltijd van gisterenavond maak ik me niet al te veel illusies. En inderdaad, er wordt een plastic flesje met een rare substantie in een onbestemd kleur voor onze neus gezet. Bah, helemaal niet lekker. We horen de ping van de microgolf en even later staat voor elk een koek van 15 cm. doorsnede op tafel. Hm, dat ruikt wel aangenaam. Tot ik mijn tanden er in zet, er zit zoute geitenkaas in. Bah, ook niet lekker. Ik eet wel die koek op, ik moet toch iets eten hé. Maar dat drankje krijg ik met de beste wil van de wereld niet door mijn keelgat. Het smaakt naar koude groentenbouillon met veel vet erin.

We pakken onze bagage en rijden naar de Ivanovo rotskerken, die liggen 5,5 km. ten NO van het dorpje. Dit is een groep van uit de rots gehouwen orthodoxe kerken, kapellen en kloosters. Het staat bekend om zijn goed bewaarde middeleeuwse muurschilderingen. Dit complex werd gebouwd door monniken die de grotten tussen de 13^de en de 17^de eeuw bewoonden. Op het hoogtepunt waren er 40 kerken en 300 bijgebouwen. Alleen de Tsurkvata grot is behouden als museum. Eerst wandelen we tot Panorama Rock, flink bergop maar wel de moeite waard. De ingang gaat met een paar trappen naar beneden. Wat klein, ik had dit wel en stuk groter verwacht. De fresco’s zijn wel mooi maar dit vind ik wel wat overroepen.

Terug beneden rijden we naar het Basarbovo Manastir, hopelijk valt dat meer mee. Het ligt zo’n 17 km. ten N van hier en reeds van bij de ingang zien we dat dit hier heel wat beter zal zijn. De ligging is absoluut schitterend, hier komen cultuur en natuur samen. Dit klooster van Sint Dimitar Basarbowski is een Bulgaars-orthodox klooster uit de 15^de eeuw. Het is het enige actieve rotsklooster waar 5 monniken wonen en bestaat eigenlijk uit 2 delen: de oude rotskerk en een nieuwe kerk. Via een steile trap bereiken we de kapel en de gebedsruimte van het oude gedeelte. Die zijn versierd met mooie oude iconen, luchters, religieuze afbeeldingen en kleine kapelletjes.

We gaan ook even een blik werpen in de nieuwe kerk. Daar staat een potige vent die teken doet dat we niet binnen mogen, er is een dienst bezig. Voor een keer ben ik blij dat een bus toeristen er aan komt, die mogen wel binnen en dus volgen wij. De iconen zijn schitterend, op het plafond, op de muren, op pilaren, je weet niet waar eerst te kijken. We zien inderdaad 2 monniken, het zijn geen oude pe’s maar redelijk jonge mannen.

We vervolgen onze weg naar Sveshtari, dat stond eigenlijk pas morgen op ons programma maar we zijn wat voor op schema. Eerst even picknicken in de schaduw van de bomen, het is warm vandaag.

Het grote aantal Tracische begraafterpen rond Sveshtari doet vermoeden dat deze streek een belangrijk centrum was voor de Romeinse overheersing. De grootste groep ligt even ten W van het dorp, in een gebied dat nu het Sboryanovo History and Archeology Resreve is. In het info center krijgen we wat uitleg, er zijn in totaal 26 terpen waarvanGinina Mogoli de bekendste is. Deze tombe uit de 3^de eeuw v. Chr. is nu UNESCO werelderfgoed en een van de belangrijkste archeologische vondsten. Aan de ingang is een sierlijk uitgesneden portaal en via een gang komen we bij de begraafkamer van een Tracische koning en zijn vrouw. Het bevat unieke uit half-mens, half-plant bestaande kariatiden.

Er zijn ook nog 2 andere graven te bezichtigen, maar die zijn niet zo mooi als de eerste.

Op de terugweg maken we even halt bij Tepe, een klein dorpje waar een kerkje staat. We nemen de 220 treden naar beneden om de tombe in het kapelletje te zien. Heel pittoresk, maar die 220 treden terug naar omhoog is minder leuk.

We rijden naar Glodzevo, daar heeft Willy onderweg hotel "Bioglo" geboekt. Daarvoor moeten we wel 42 km terug naar het westen langs een weg waarvan de laatste paar kilometer vol putten zit. 

Het hotel is een groot complex met een hek ervoor. We zijn blijkbaar de enige gasten, bij betaling is er plots sprake van 50,00 Lev. Willy toont zijn reservatie via Booking.com en plots is het van “ vergeten de prijs aan te passen”. Hier geen ontbijt en avondeten, dat betekent dus boodschappen doen. We gaan te voet naar het centrum en we hebben veel bekijks, ze zijn hier blijkbaar geen buitenlanders gewend. Na wat foto’s gaan we een frisse pint op een terrasje drinken. Nu nog wat inkopen en dan terug naar de kamer,daar is het fris.

We genieten van een aperitiefje en vragen ons af waar we zullen iets te eten vinden. Er zijn maar 2 eetgelegenheden, waarvan er een nog gesloten is. Het wordt dus dat grote oude gebouw, waar we in een overdekte veranda plaats nemen. Met Engels geraken we hier ook nergens, het wordt dus gebarentaal. Maar kebab verstaan we wel, dat zijn toch brochettes? Elk 3 is goed. We krijgen een bord met 3 frikandellen op, met daarbij tomaat, komkommer en ui. Met elk een grote pint kost ons dat 13,70 lev, weinig voor veel. Voldaan gaan we slapen.