Reisverhaal «Dag 8: Veliko -Tryavna-Etara-Shipka-Pavel Banjo»

Bulgarije | Bulgarije | 0 Reacties 27 Juni 2019 - Laatste Aanpassing 26 November 2019

Na het ontbijt kunnen we rond 8.30 uur vertrekken, we rijden naar Tryavna, 40 km. ten N.van Veliko Tarnovo. Het stadje werd in de 15^de eeuw gesticht en bereikte in de 18^de eeuw een grote bloei. Dit was te danken aan de lokale goudsmeden, houtbewerkers en iconenschilders. Er is nog steeds een iconenschool in Tryavna, en een iconenmuseum. Maar wij besluiten er niet naartoe te gaan, wij zien deze prachtige schilderingen liever in de daarvoor voorziene ruimtes.

We parkeren aan de rand van het centrum en gaan te voet tot Shkoloto, de oude school. Een mooi oud gebouw dat vroeger een school was en nu een museum. Het heeft een binnenplaats met kasseien omringd door galerijen met kamers als accommodatie voor leraars en leerlingen. Een paar dienden als klassen, daar staan oude schoolbanken en andere schoolattributen.

De kerk van Aartsengel Michael is ook de moeite waard. Gesticht in de 12^de eeuw en herbouwd in 1821, is deze kerk deels onder de begane grond gebouwd. Het uitstekende dak van ruwe stenen platen raakt bijna de grond. Het interieur heeft mooie iconen en is prachtig versierd met houtsnijwerk van fruit en bloemen.

Verder zijn er nog verschillende mooie oude herenhuizen waar kunstenaars woonden. We hebben eigenlijk geen zin in oude interieurs en dus slaan we die over. 

Op weg terug naar de auto staan enkele kraampjes met groenten en fruit. Die perziken en kersen liggen gewoon te lachen naar ons, wachtend om gekocht te worden. en wie zijn wij om die te laten liggen. Bovendien kosten die zo goed als niks. De oude dame is zelfs ingenomen als Willy een foto van haar wil nemen, ze gaat heel trots poseren.

De rit gaat verder naar Etara, 34 km. ten ZW van Tryavna. 

Officieel het Open Air Ethnografic Museum. Het werd gesticht op 7 september 1964 en heeft een unieke collectie van oude met water machines aangedreven machines. De straatjes staan vol oude kleine huizen in typische Balkan architectuur. In de straat van de ambachtsmannen zien we allerhande restanten van de talenten van de vroegere kunstenaars. Bontbewerkers, wevers, kopersmeders, houtsnijders, molenaars,… werkelijk alles werd hier gedaan. Wel de moeite waard om eens te zien.

Intussen is het middag en beginnen we serieus honger te krijgen. We zoeken een picknickplekje op bij de ingang. Best gezellig om hier te eten bij het geklater van het water van de watermolen. 

Het gaat verder naar het Sokolski Manastir, dat ligt maar 4 km zuidelijker maar gaat over een bochtige weg zonder naam. Dit klooster ligt op de noordelijke hellingen van de Balkan. Het werd gesticht in 1833, eerst was het een kleine houten kerk met fresco’s. Later werd het steeds meer uitgebreid dank zij de steun van de lokale bevolking.

We komen in een grote goed onderhouden tuin met een fontein. Daarna staan we oog in oog met het kleine kerkje, een echt pareltje te midden van de natuur. Schitterende fresco’s en iconen, je blijft kijken.

We rijden verder zuidwaarts door de Shipka-pas naar onze volgende bestemming: het dorpje Shipka. Op 1 326 meter hoogte (het hoogste pun)t staat het Freedom Monument, 32 meter hoog en in ruwe steenblokken opgetrokken. Van de parking is het nog bijna 2 km. te voet over honderden trappen en steil omhoog, daar zien we van af want we moeten nu eenmaal keuzes maken.

De Shipka Memorial Kerk is dé attractie van het stadje. Verborgen tussen dichte bossen doemt het plots op als je de trappen opgaat. Waw, dit is echt schitterend! Het lijkt wel een grote suikertaart met al die mooie kleuren: wit, rood, groen, blauw, goud, … De slanke toren reikt naar de hemel en de uivormige goudkleurige bollen bovenaan schitteren in de zon. Meer dan de moeite om tot hier te rijden.

Zo’n 85 km. westwaarts liggen de Starosel Tombes. Van de 120 grafheuvels in de nabijheid van Starosel zijn er slechts een paar helemaal opgegraven. Daarvan zijn er 6 die Tracische tempelgraven zijn. Er zijn er 3 open voor het publiek maar ze zijn niet zo mooi als die van Svestari.

In Pavel Banja zoeken we Villa Gamma,opnieuw geboekt via Booking.com de avond voordien. Het is een mooie villa met een paar kamers. In de grote tuin vol bloemen staan banken en tafel, heel gezellig. 

Deze streek is de Rozenvallei en tevens een spa-gebied. Dus vragen we even waar we misschien een massage kunnen krijgen. We worden verwezen naar een adresje in het centrum, helaas is die boetiek gesloten en op de 2 telefoonnummers neemt niemand op. We gaan dus maar eten. Hier zijn de porties weer een stuk groter en goedkoper. 

Nog wat boodschappen in het winkeltje aan de overkant voor ontbijt morgen en dan naar bed.