Reisverhaal «Trinidad-Vinales»

Cuba | Cuba | 0 Reacties 31 December 2015 - Laatste Aanpassing 14 Februari 2016

Voor we vertrekken merk ik nog even in de hoek van de woonruimte een klein altaar dat gewijd is aan de Santeria godsdienst die hier overal manifest aanwezig is.

De taxi collectivo is niet groot en met drie achteraan is het niet overdreven comfortabel, maar het gaat goed vooruit. Er wordt tussen Trinidad en Havana één sanitaire stop ingelast. We rijden Havana niet binnen, op een parking vlakbij Havana staat een andere taxi op ons te wachten. Die zal het laatste stuk voor zijn rekening nemen, omdat de driver van de eerste taxi anders niet meer thuis raakt voor Oudejaarsavond. Nu rijden we met een Ford Ferlaine van 76 jaar oud naar Vinales. Niettegenstaande zijn leeftijd is de auto verbazend snel, maar de vering is quasi onbestaande, en dat laat zich voelen. Halverwege de namiddag worden we aan onze casa afgezet: dat is ook een voordeel van de taxi collectivo.

De casa is opnieuw van uit Trinidad gereserveerd en we krijgen een enorm grote kamer in een gebouwtje achter de woning. Het is nog vroeg in de namiddag en de señor de la casa maakt een overdadig belegd broodje klaar. Nu de honger gestild is gaan we op verkenning in het stadje, en dat is echt wel klein.

Oudejaarsavond is in Cuba een familie aangelegenheid. Toch maakt de señorita van de casa een heerlijke cena met tonijn klaar. Het is wat vroeger als anders, zodat zij nog de kans krijgen om tijdig op het familiefeest te zijn.

Na het avondeten rusten we wat en tegen 20u30 gaan we naar de Casa de la Trova voor een optreden van alweer een plaatselijke groep, deze keer twee mannen en drie vrouwen. Ze spelen zich de longen uit het lijf tot 23u00 en dan is het gedaan.

We doen zoals vele inwoners en gaan naar het centrale plein. Aan enkele eenvoudige kraampjes wordt Mojito gemaakt. Er schalt loeiharde muziek uit enorme boxen. De mensen passeren de tijd met praten en dansen. Enkele seconden voor middernacht houdt de muziek op en wordt er afgeteld. En dan is er geen vuurwerk, maar klinkt het volkslied uit de boxen gevolgd door een speech van de voorzitter (of burgemeester) die de verwezenlijkingen van de revolutie bejubelt. Op 1 januari wordt immers de overwinning  op de dictator Batista.gevierd.