Reisverhaal «Dag 15: Ha Noi»

Vietnam | Vietnam | 0 Reacties 09 Maart 2020 - Laatste Aanpassing 17 Mei 2020

Deze nacht zijn we allebei een paar keer wakker geworden. We proberen zoveel mogelijk te ontbijten om energie op te doen, die verkoudheid mag ons niet kelderen.

We rijden naar de Temple of Literature. Oorspronkelijk gebouwd als een universiteit in 1070 ter ere van Confusius is die gewijd aan wetenschap en literatuur. Het is een uitstekend voorbeeld van traditionele Vietnamese architectuur.

De St. Josephs kathedraal staat te midden van het oude centrum op een pleintje. Wel vreemd om een kerk te zien te midden van de chaos. De constructie van deze neogotische kerk begon in 1886 en ze is de oudste in Ha Noi. Het was een van de eerste gebouwen die de Franse kolonisten neerzetten tijdens de kolonisatie. De beroemde Notre Dame de Paris diende als voorbeeld, vandaar de 2 torens met 5 klokken.

Iedereen heeft blijkbaar zin in koffie, voor ons het moment om eens de beroemde Ha Noi Egg Coffee te proberen. Da’s koffie met geklopt eigeel en blijkbaar lekker. In het grote café waar de reisleider ons naartoe stuurt, is dit niet te verkrijgen. Maar in dat kleine plekje ernaast wel, dus wij daar binnen. Het duurt een poosje voor we de koffie voor onze neus gezet krijgen, maar het wachten waard. Niet goedkoop: 45 000 Dong (bijna 2 €) per stuk. Er is hier geen toilet aanwezig dus gaan we naar het café waar de anderen zitten. Als ze horen van onze koffie, trekken ze een raar gezicht, zo van "is dat wel lekker ?". Ja dus, niet te missen..

Eenmaal buiten trekt het gezelschap weer van het ene winkeltje naar het andere. Er is zelfs iemand die nog geld moet afhalen. Het werkt meer dan serieus op onze zenuwen en de reisleider mort wat maar daar blijft het bij, hij heeft gewoon geen controle over de groep.

Nu gaan we wandelen naar het Hoan Kiem meer. Daar is ook het Waterpoppentheater waar we vanavond zouden naartoe gaan. Maar weer eens heeft het nogal wat voeten in de aarde, er zijn maar 6 gegadigden in plaats van 10. Daarom kunnen we niet met de bus gaan maar er kan wel een taxi worden geregeld. Terwijl we wachten slaat de reisleider aan het telefoneren, blijkbaar heeft hij nog geen tickets gereserveerd. En nu lukt dat niet meer want “het is niet mogelijk om als buitenlanders aan tickets te geraken wegens gevaar op Coronabesmetting”. 

We wandelen verder langs het meer tot we bij de parkeerplaats van de riksja’s zijn. Daar staat een rit door het oude centrum te wachten. Alles gaat goed tot mijn rijder opeens een straatje inslaat en als een pijl in een boog vooruit gaat. Heeft die gast opeens epo genomen of zo? Word ik hier nu ontvoerd of wat? Maar neen, blijkbaar moeten de fietsbanden worden opgeblazen en dus gaat het richting fietsenmaker. Dan gaat het weer vollen bak vooruit tot we op bijna het einde van de rit weer bij de groep zijn.

Normaal zijn we nu de rest van de dag vrij en dus kunnen we gaan fotograferen waar we zelf willen. Maar dat gaat niet door, we krijgen te horen dat de man die ziek is, opgenomen werd in het tropisch ziekenhuis om getest te worden op het corona-virus. De kans zit er in dat hij misschien anderen heeft besmet en dus moeten we allemaal terug de bus in richting hotel. Waar we de rest van de dag op de kamer moeten blijven, quarantaine dus. De reisleider zal voor iedereen een broodje op de kamer laten brengen.

Na 2 uur hebben we nog niks gekregen en zijn intussen scheel van de honger, het is nu al bijna 15.00 uur. We besluiten weg te gaan maar aan de receptie zeggen ze dat we naar het restaurant moeten gaan, daar zullen we eten krijgen. Er zitten al veel mensen te eten, we krijgen elk een bord met 3 croques met een handvol frieten en wat sla.

Terug op de kamer laat de reisleider weten dat de zieke man alleen een longontsteking heeft en dat iedereen weer buiten mag. Dat laten we ons geen twee keer zeggen, we gaan meteen op stap.

Eerst gaan we shoppen want dat waren we ook al van plan. Een paar nieuwe sneakers voor zowel Willy als ik, een paar souvenirs voor de thuisblijvers en een felroze handtas voor mij. We gaan op dezelfde plek als gisterenavond eten maar houden het bij een soepje. We hebben weinig honger want we hebben heel laat lunch gehad.

Nog een pintje terug op de kamer vooraleer in bed te stappen, wat een dag vandaag.