Reisverhaal «Dag 19: Ha Noi-Luchthaven»

Vietnam | Vietnam | 0 Reacties 13 Maart 2020 - Laatste Aanpassing 29 Mei 2020

Als we om 70u15 opstaan krijgt Willy een hevige hoestbui. Na het ontbijt moeten de valiezen herschikt worden, deze keer voor vertrek naar huis. Niettegenstaande we een paar extra zaken hebben aangekocht, krijg ik het er allemaal in. Er is een late check-out geregeld wat betekent dat we op de kamer mogen blijven tot 18.00 uur.

Rond 12.00 uur gaan we eten, we vinden een gezellig plekje en we bekijken de kaart. Als we iets aanwijzen, zegt de man dat we alleen maar kunnen kiezen uit de menu’s op één pagina. De duurste natuurlijk, dus gaan we gewoon weg. Even verder is een klein tentje met een bezet tafeltje buiten en een tafel met banken binnen. Ach waarop niet, ziet er wel leuk uit. Van zodra we neerzitten, krijgen we elk een grote kom soep voorgeschoteld. Hier kunnen we blijkbaar ook niet kiezen. Er zitten rare dingen in die zeevruchten blijken te zijn. Willy smult maar dit is minder mijn ding.

We stappen terug naar de kamer, onderweg hebben we bijna geen adem meer door die vervuilde lucht. Na wat rusten gaan we op weg richting waterpoppentheater.

Onderweg kopen we nog een felroze handtas voor mij.

We zijn te vroeg voor de voorstelling en dus gaan we op een bankje zitten bij het meer. De rode Cau The Huk brug, die toegang geeft tot de Ngoc Son Tempel, geeft een mooie weerspiegeling in het water.

Opeens stapt Willy weg, wat is hij nu van plan? Hij komt terug met 2 ijsjes, voorverpakte wel te verstaan. Lekker!

We zijn mooi op tijd voor de voorstelling en hebben goede plaatsen: op de 3^de rij in het midden. Gelukkig komt er geen lange slungel voor ons zitten en hebben we een uitstekend zicht. De muzikanten hebben prachtige kostuums en de muziek heeft iets betoverends. Het is een uur genieten.

Op de terugweg naar het hotel zijn we allebei op onze adem gepakt, zo bedrukt is het buiten. Het is nu kwart voor zes en we hebben nog tijd voor een douche en om de bagage naar beneden te brengen.

Terwijl ik beneden blijf gaat Willy met de oudere Hollandse dame naar boven om de fooi voor de reisleider te betalen. We hebben besloten om 600 000 Dong ( 24.00 € in plaats van de vooropgestelde 80.00 € ) te geven. Meer is het ook niet waard. De 17 van de eetgroep hebben blijkbaar al een envelop klaargemaakt onder henzelf, terwijl het nochtans was afgesproken om allenmaal samen te doen. De 2 oudere dames zijn daarover niet te spreken, en wij ook niet.

De reisleider komt binnengewaaid rond 19.45 uur, hij was weer thuis bij zijn vrouw geweest in plaats van bij zijn groep. Hij heeft wat uitleg over de bus naar de luchthaven en zegt dat niet hij maar de plaatselijke gids zal meegaan. Hij is inderdaad alleen afgekomen om zijn fooi op te eisen. Als hij hoort over 2 enveloppen, zie je meteen aan zijn gezicht dat dit hem niet aanstaat. Waarschijnlijk had hij een envelop per koppel verwacht, zoals de reisorganisator aanraadt. Kwestie van controle te hebben hoeveel iedereen geeft.

Om 20.30 uur staat de bus klaar en vertrekken we naar de luchthaven. We kunnen vlot inchecken, bagage afleveren, door de security en naar de gate. En nu wachten tot we kunnen boarden en de lucht ingaan.