Reisverhaal «Dag 10»

Zuid-Afrika | Zuid-Afrika | 1 Reacties 30 Juli 2014 - Laatste Aanpassing 25 Januari 2015

Na het ontbijt besluiten we om door iSimangalaliso Wetland Park St. Lucia met de auto te rijden. De kaart die we hebben gekocht in het B&B, zal goed van pas komen. We betalen 80,00 Rand ingang en 45,00 Rand voor de auto.

De kust ten noorden van Richards Bay vormt een scherp contrast met de sterk ontwikkelde toeristische kust ten noorden en ten zuiden van Durban. Hier ligt één van de meest wilde en adembenemende kusten van Zuid-Afrika: de Elephant Coast. Dit is het land van de Afrikaanse voorouders met het traditionele leven.

De rit gaat noordwaarts over een verharde weg. Het is hier vlak en de begroeiing is subtropisch. De bodem is zanderig en er staan papyrusbomen en palmen. Er waait ook een flinke wind.

Na een goede 4 kilometer rijden we af naar links, op de onverharde Pan Loop. Daar is de Amazibu Pan, een drinkplaats. We hebben geluk, een stel nijlpaarden zit te baden terwijl een gazelle op de oever staat toe te kijken.

Onmiddellijk daarna volgt de Vlei Loop naar rechts. Daar zien we drie sabelantilopen die liggen te rusten in het gras. Nog even verder staan een paar koedoes te smullen van de blaadjes van de lage bomen.

Net vóór Lake Bhangazi willen we de Grassland Loop van 15 km doen, die ons wat meer landinwaarts brengt. Deze is echter onderbroken wegens een kapotte brug. We rijden door naar Cape Vidal, een gehucht aan de Indische Oceaan met een kleine shop, een tankstation en een strand voor de zonneaanbidders.

We keren terug tot aan de splitsing en nemen de Grassland Loop in tegenovergestelde richting.

Plots staan we bij een heel merkwaardig landschap: zomaar te midden van savanne zijn er duinen. Deze bergachtige met bos en grasland bedekte duinen zijn maar liefst 200 meter hoog. Het zand is rood-oranje en dit gebied heet dan ook heel toepasselijk Red Dunes. De omweg is meer dan de moeite waard.

Terug op de asfaltweg slaan we rechts af naar Catalina Bay, dat aan Lake St. Lucia ligt. Daar is ook een picknickplaats met een schitterend uitzicht over het meer dat deel uitmaakt het iSimangalaliso Wetland Park, wat Zoeloe is voor “wonder”. Dat is echt niet overdreven.

Voor deze namiddag staat de Hippo Boat Cruise om 15u00 op ons programma.

Een uur voordien gaan we op weg naar Siyabonga Jetty, het startpunt van de boottocht. Aan één van de talrijke fruitkraampjes langs de weg nabij Bib’s kopen we wat vers fruit.

We zijn wat te vroeg, toch staat er al wat volk. We zien ook veel rook in de richting van het meer. Die wordt veroorzaakt door de gecontroleerde bosbranden en de rook waait over het meer, en dat houdt risico’s in want de zichtbaarheid is beperkt. Toch vertrekken we voor een tocht van twee uur.

Enkele minuten later zien we onze eerste krokodil en nog wel van heel dichtbij. Al moet je echt heel goed kijken om ze op te merken, de huid heeft bijna dezelfde kleur als het gras waarop ze ligt te zonnen.

We varen verder langs mangroves met hun vreemde wortels zodat het lijkt alsof de bomen boven het water groeien. We varen ook een poosje tegen de zon in en dat levert een ongelooflijk schouwspel op, net vloeibaar goud dat op het water ligt.

De boot vertraagt nabij de, volgens de gids althans, grootste nijlpaardenkudde van St. Lucia, De meesten zitten in het water en er staan er een stuk of 10 op het land. Met uitzondering van eens gapen en wat licht flapperen met de oren, wordt er niet veel bewogen.

De boot draait en we varen terug. Aan de rechteroever doet een nijlpaard zich te goed aan de begroeiing. Ondanks de grote en scherpe tanden is dit dier een vegetariër.

Ondertussen is het 17.00 uur en begint de zon onder te gaan boven de rechter oever. We worden getrakteerd op een ongelooflijk spektakel: de zon kleurt de hemel en het water helemaal oranje. Aan de andere oever staat een grote boom in lichterlaaie : surrealistisch.

Rond 17.30 uur zijn we terug aan de aanlegsteiger. We zijn blij dat we een lage boot hadden, zo konden we meer zien van dichtbij. Dit was absoluut de moeite waard en waarschijnlijk één van de hoogtepunten van ons verblijf hier rond St. Lucia.

Na het eten op ons terras wordt het stilaan tijd om ons klaar te maken voor de Night Drive. Een jeep komt ons om 20.00 uur ophalen aan de ingang van het hotel. Er wordt op nog twee plaatsen halt gehouden tot we met twaalf zijn.

In het park is het pikdonker, zowel de chauffeur als de begeleider houden een grote felle lamp vast waarmee ze constant tussen de bomen en struiken schijnen. Helaas zijn er maar bitter weinig dieren te bespeuren, we zijn teleurgesteld en hebben het koud ondanks onze soft-shells. Deze drive is dan weer absoluut geen aanrader.