Reisverhaal «Dag 14»

Zuid-Afrika | Zuid-Afrika | 0 Reacties 03 Augustus 2014 - Laatste Aanpassing 25 Januari 2015

Vannacht hebben we heel wat beter geslapen dan gisteren. We krijgen hetzelfde ontbijt als gisteren en wat later dan gepland gaan we op stap. Opnieuw gaan we meteen de rivier over en bergop. Zelfs zo vroeg is het al warm.

We gaan alsmaar hoger en hoger, de zon schijnt onbarmhartig en iedereen heeft het lastig. Gelukkig houden de gidsen er geen al te hoog tempo op na en worden er onderweg twee rustpauzes ingelast

We komen op een hoge brede rots met een prachtig uitzicht op de rivier. Ineens steekt een kudde impala’s de rivier over en verdwijnt in de struiken. En tien minuten later komt een eenzame gnoe parmantig het strand opgewandeld.

We zetten de afdaling in naar de oever van de rivier. Onderweg ligt een halfvergane schedel van een gnoe. Eenmaal beneden zien we de rots waar we gerust hebben en die is verdraaid hoog.

In het zand zijn er allerhande sporen van dieren: leeuwen, zebra’s, impala’s, olifanten,…

Het eten wordt boven gehaald en klaargemaakt door de gidsen. Terwijl we lunchen worden we vergast op één van de meest fantastische taferelen die we ooit hebben gezien. En waarschijnlijk ook nooit meer zal zien. Van tussen de struiken rechts komen er plots drie olifanten opgedoken. Langzaam maar zeker lopen die door het zand richting rivier aan de overkant. Ze lessen hun dorst en dan lopen ze rustig verder, zich niet bewust van onze nabijheid. Recht vóór ons doen ze zich tegoed aan bladeren, waarna ze verdwijnen tussen de bomen. Een ongelooflijk schouwspel, we vergeten zowaar bijna te eten.

Iedereen heeft het er goed van genomen, want het is anderhalf uur later als we aanstalten maken om te vertrekken. We steken meteen de rivier over, en tussen de struiken bemerken we de drie olifanten van daarstraks en dit keer van dichtbij.

We stappen verder door het zand van de oever, en wat verder waden we tot aan het kamp door de rivier: dat is eens wat anders.

Het is nu bijna 17.00 uur en dus zal het vlug donker worden. Dus springen we direct onder de douche en trekken andere kleren aan. De koffie met brood rond het kampvuur smaakt. De jongste gids komt bij ons zitten en we beginnen te praten.

Het is zondag vandaag en de laatste avond samen, gelegenheid dus voor een braai.

Het dessert en de koffie nemen we bij het kampvuur. De oudste gids zegt dat we onder geen beding mogen rondlopen in het kamp vannacht want de olifanten die we deze namiddag zagen bij de oever komen onze kant uit en er bestaat een redelijke kans dat ze tussen de tenten rond neuzen. Die dieren zijn nogal nieuwsgierig.