Reisverhaal «HEAVEN & HELL»

Pakistan | 0 Reacties 31 Augustus 2008 - Laatste Aanpassing 24 April 2009

eind augustus: Talichi, Chilas, Babusar-top

Als ne simpele mens moet (lees: mag) kiezen tss ne vlakke asfaltweg en ne 4175m pas over weg in volle aanleg, dan zou het maar al te maklijk zijn om de 1ste optie de jouwe te maken... wat deze simpele zielen dan ook niet hebben gedaan... en dit zich 24u later zwaar zouden beklagen... om het zich 48 uur later als absoluut topmomemt van deze reis totnutoe te ervaren... and this is what travelling is all about: in the end it's a great story... in the end!!

Om dit achtenveertigurig verhaal kort te houden... de klim met dik 2500 hoogtemeters begon vol goeie moed in een schoon groensteile omgeving maar wordt al snel teneergeslagen door regen, een vijandig ingestelde bevolking met maar 1 vraag: "Are you muslim?" DEU-HEU!!!, door stenengooiende kids en ne weg dat pad werd... dat slecht pad werd... dat onfietsbaar werd... dat donker werd... .
Kan je een dag als deze schoner afsluiten dan met

• een half ruziend dorp (incluis flikken) over waar wij nu zouden slapen?
• een halfvolle maag? (halfleeg klinkt zo negatief)
• een vuil lijf (ook al ziet dat lijf er ferm afgetraind uit)?
• een 'hotelmanager' die maar nt van je bed wil terwijl jij erin wil... in dat bed?

The answer is YES!
And if you thought that day one was terrible...
We waren sanderendaags nochthans met dezelfde goeie moed ad slotklim begonnen... tot de moslimhemel zijn deuren opende en zware regenval de weg wegspoelde, ons pad padspoelde en modderstromen onze nieuwe vrienden hadden moeten worden.
Babusar-hel heeft gelukkig ook z'n engeltjes en doorweekt werden we door wegenwerkers uitgenodigd vr onderdak en lunch, met als toetje dat zelfs 4x4wagens niet meer bovengeraakten. Moed zinkt in onze slijksandalen en een noodgewongen terugkeer wordt overwogen. Maar als ne simpele mens mag (lees:moet) kiezen tss stenengooiende jeugd en te steil=te voet, dan is weerom optie 2 de ware!
Elke staat op instorten (whyyyy did i let myself in with a chirotrutteke ), maar de scout van Nuvendro laat haar laatste loodjes iets minder zwaar wegen. Een f***ing sneeuwstorm verandert nix aan onze zaak!
Op de top schuilen we met locals in ne koeiestal (incluis koei). Blijkbaar krijgen Pakistani op grote hoogten lumineuze ideeen om vuurtjes te maken in deze stallen maar meer dan nat karton, lege chipszakjes en ne pot pek vind ge niet op 4175m.
Enkel die koei stond niet in brand!

Uiteindelijk moeten we nog vluchten om niet beroofd te worden... gelukkig betrof het hier een downhill-vlucht.

Oogst van de dag: 21km!

Y