Travel Story «Karo maakt vorderingen»

My First Trip... | Belgium | 2 Comments 30 May 2012 - Last Update 30 May 2012

Bonnekes, ik sta lichtjes achter met het bijhouden van mijn blog. Dus een opsomming van de hoogtepunten is dé oplossing om hier terug wat bijgebeend te geraken:

14/5: naar een openluchtzwembad geweest met Claudia en haar dochter Sarahi, wij als enige lekker in de zon gelegen terwijl alle Mexicanen de schaduw opzochten, het water was er niet echt proper te noemen maar we hebben ons geamuseerd. Op de terugweg heeft Claudia ons nog de WalMart laten zien, andere supermarkt waar ze mss wat meer hebben dan de voor ons ondertussen vertrouwde Soriana

15/5: drukke speeldag want de kinderen hadden geen school: dag van de leerkracht, weer zo´n uitgevonden vakantiedag door de leerkrachten. Guille belde ons een paar keer op om te vragen of we niet eens wilden afspreken met 2 respectabele vrienden (de broers Key en Yhanjo) van haar, zodat zij ons het één en ander in de buurt kunnen laten zien. Aangezien ze aandrong en wij wel uit waren op wat avontuur stemden we toe. Het bleken 2 niet al te arme toffe gasten te zijn die beide onder andere advocaat zijn en verder nog enkele andere non-profit organisaties hebben opgericht om de samenleving hier in heel Tlaquepaque te verbeteren, ze zitten ook in de politiek partij PAN (sinds 2000 komt de president telkens uit deze partij voort). En klein detail: één van de twee rijdt met nen Jeep van Porsche of mss is die van de papa, dat moeten we nog eens zien uit te vissen...

16/5: Weer geen les gegeven in het tweede leerjaar, we wisten weer van niks natuurlijk, de klas maakte blijkbaar een uitstapje naar Trompo Magica (=magische tol), een soort interactief museum. Dan maar naar doña Luz afgezakt. Het lesuurtje nadien in het eerste leerjaar is wel doorgegaan maar we hadden de indruk dat onze beknopte les over de wereldgodsdiensten iets te hoog gegrepen was...

17/5: voor het eerst gaan lopen met Yhanjo in het schaduwrijke park Montenegro op een half uurtje rijden van hier. Vervoerd worden (in deze keer máár een VW) is altijd aangenamer dan het openbaar vervoer te moeten nemen. En wat een letterlijke "verademing" tegenover de stoffige en zonnige straten van Artesanos

18/5: wekelijks bezoek aan de markt van Artesanos, leerrijk om nieuwe fruit –en groentensoorten te leren kennen, alhoewel hier alles voor mij hetzelfde zou smaken als je er zoals de Mexicanen op écht alles limoen, zout en chili zou kappen. Ja, ze kappen dat ook op hun fruit...

19/5: ´s avonds wandeling naar Lopez gemaakt,naburig dorpje met een supergezellig plein met eetkraampjes,opgerolde tortilla´s gegeten met gesmolten kaas, rauwe groentjes, scampi´s, kip en een paar sauskes erop -> begint hier stilaan mijne favoriet te worden. Poncho is later nog afgekomen en heeft ons nog wat rondgevoerd in Toluquilla en omgeving

20/5: bezoek aan het oude centrum van Tlaquepaque, artesanaal museum, leuke maar duurdere winkeltjes daar, optreden van mariachi´s bijgewoond van op een terraske met een piña colada in de hand en dorito´s met guacemole in de mond. Op de terugweg ontdekten we dat ze achter onze hoek baseball spelen, daar hebben we dan nog een wedstrijdje van meegepikt, er komt vooral veel drank, muziek en lol aan te pas, als toeschouwer toch, we werden meteen aangesproken door familie van Esperanza om hen te vervoegen en mee te "supporteren" lees "drinken"

21/5: eerste keer 30 minuten gelopen. Vaarwel gezegd tegen Nele en Nick die terug afzakten naar het Belgenlandje. Yhanjo pikte ons op om samen knutselspullen te kopen, vervolgens even Guadalajara centrum ingedoken en nadien rustigere oorden opgezocht om gezellig iets te eten. Nadien heeft hij ons naar nog een andere supermarkt gebracht om onze inkopen te doen. Jammer genoeg vonden we geen cocosmelk die we dinsdag in het gerecht voor de cena met de familie wilden gebruiken, dan maar sojasaus...

22/5: Onze eerste zumba-les hier vlak achter de hoek, geweldige work-out en véél leuker dan door de straten van Artesanos te liggen zwoegen! Cena voor de familie gemaakt, kip (hadden we per ongeluk met botten en al er nog aan gekocht dus die moesten we wel eerst verwijderen), wokgroentjes en rijst met dus sojasaus ipv cocosmelk

23/5: afspraak met Alejandra, een juffrake uit Artesanos dat dansles geeft aan kinderen in de aerobicszaal van haar moeder. Zelf willen we ook graag de jongeren meer aan het sporten en dansen krijgen. En dus zijn we aan het onderhandelen om ook een uurtje les te mogen geven in haar danszaal. Alleen wil ze dat we er geld voor vragen zodat er degelijkere jongeren zouden op afkomen en zodat we geen overvolle zaal zouden krijgen. Maar dat is tegen de principes van de vzw, en terecht. We willen immers iedereen bereiken en niet alleen diegenen die er voor willen/kunnen betalen...Hopelijk kunnen we haar overtuigen want we zien die danslessen helemaal zitten!

24/5: dit keer zijn we in het park Colomno gaan lopen met Yhanjo,een park in de rijkere wijk Zapopan, ik voelde mij even terug in Europa, hier heerst er wel een loopcultuur of beter gezegd een snelwandelcultuur. Nadien heb ik mij wel weer laten gaan aan een eetkraampje: burrito´s once again!!

25/5: spaghetti bolognese gemaakt voor doña Luz en aanhang, het kopen van het vlees was nog de grootste uitdaging, onze vaste carniceria (=beenhouwer) was gesloten dus trokken we naar een andere, het vlees hangt in die carnicerias gewoon in de warmte aan den haak en wordt ter plaatste afgesneden en gemalen, een raar gezicht maar het was wel het puurste gehakt dat ik ooit gegeten heb denk ik. En jaja, de spaghetti bolognese viel zeker in de smaak....

26/5: weer gaan zumba-dansen, we gaan proberen dit telkens dinsdagavond en zaterdagochtend te doen! Memito, een jongere broer van Yhanjo haalt ons(te laat) op en rijdt daarom lichtjes roekeloos naar de kerk in La Laja waar we hadden afgesproken met padre madrid. Ook de politie kwam er even aan te pas wegens draaien in een straat waar het niet echt toegelaten was maar daar was Memito duidelijk niet van onder de indruk én we zijn er heelhuids geraakt. Maar we waren wel is waar te laat om het "Onze Vader" in het Nederlands vooraan in de kerk te komen opzeggen... Nadien etentje bij Ramiro, Pollo voor de vrienden, een helper in de kerk van La Laja: gefrituurde scampi´s, heerlijk slaatje van surimi en de beste ontdekking van al: koekjes met noten als dessert -> die moeten we absoluut zien terug te vinden in een of andere supermarkt hier. Vervolgens trokken we naar de ranch, er waren 3 kerels die we vorige keer ook gezien hadden en 3 nieuwe maar er zijn er ook een paar uit het programma gestapt. Iedereen moet zich immers vrijwillig aanbieden maar kan ook vrijwillig vertrekken... Als intro werden we door de padre aan die gasten voorgesteld en hij heeft ons nog maar eens de hemel ingeprezen. Dat ze ons met zeer veel respect moesten behandelen en dat de Belgen een geweldig volk zijn want dat de Mexicanen niet de moeite zouden doen om voor hen tot aan de ranch te komen. We hebben uitbeeldspelletjes en UNO gespeeld en konden ook voor de eerste keer echt een babbeltje met hen slaan aangezien ons Spaans er wel al op verbeterd is. Tegen volgende keer hopen we een iets constructiever spel in elkaar te steken voor die mannen. Ze zouden graag hebben dat we vaker dan 1 keer per maand afkomen naar de ranch,waar ik zeker voor open sta maar misschien is het moeilijk haalbaar, we moeten het eens bekijken

27/5: ´s Morgens kregen we een soort pannekoeken als ontbijt, super lekker! ´s Middags was het iets minder: een soort gehakt (met nog iets te veel vet in) in een ok tomatensaus met rarara... frijoles (deze keer de gepureerde versie van de witte boon) en wat frietjes. Ondertussen ben ik al wel aan het typische Mexicaanse huiskamer-eten gewend en krijg ik het goed binnen, liever dat dan geen eten... Pollo is niet komen opdagen om ons op te pikken aan de ranch dus hebben we de bus terug genomen. In Guadalajara zijn we dan nog even langs de WalMart gepasseerd en vervolgens met onze rugzak nog iets meer gevuld, tevreden huiswaarts gekeerd.

28/5: geskypet met Dorien van de vzw om weer wat op elkaar afgestemd te geraken qua mogelijkheden ivm ons dansproject en aanpassingen van aan onze wekelijkse kalender. Ook altijd leuk om te horen dat we goed bezig zijn en dat ons Spaans al behoorlijk is . Ik heb ook het spel Cluedo verder uigewerkt dat we dinsdag en donderdag met de klein mannen gaan spelen en wat foto´s geupload dus die komen er binnenkort aan op facebook. Vervolgens kwamen de heren Yhanjo en Key (die nu terug is van zijn politieke trip naar LA om de Mexicaanse gemeenschappen daar te overtuigen om voor de PAN te stemmen) ons oppikken om naar het openluchtzwembad te gaan, wegens klein misverstand zijn we in het zelfde zwembad beland als vorige keer met Claudia maar geen erg. ´s Avonds zijn we dan nog gaan eten in den Chili´s. Hoe langer we die gasten kennen, hoe meer we denken dat ze echt rijk zijn en dat ze hier redelijk beroemd (of berucht) zijn. We zien Yhanjo zijn naam en foto vaak nog op straatmuren en auto´s verschijnen van in de tijd dat hij zich kandidaat gesteld heeft voor president van de provincie Tlaquepaque of zoiets. Ze zijn blij dat ze ons hun land kunnen laten zien en betalen voor álles: inkom zwembad, vervoer, eten, het verzenden van onze post enz. Ze verwachten enkel dat we hen af en toe wat Engels bijbrengen. Maar we zullen binnenkort eens voor hen koken ofzo als teken van appreciatie. Want iets anders in ruil moeten ze niet verwachten zennej . Het zijn niet bepaald knapperds.

29/5: ondertussen heb ik mijn vervanging voor het joggen hier in de straten wel gevonden: Zumba -> er komt héél veel poepgeschud aan te pas, voor ons komt het zelfs licht seksistisch over maar hier is dat de gewoonste zaak van de wereld, de andere vrouwen van alle leeftijden en formaten doen gretig mee dus wij ook. De cena bij de familie was ook nu weer met frijoles en ook wel vlees, paprika, aardappels, ajuin en maïstortilla´s. Nadien nog "Wie is de ezel" gespeeld maar Lupe zal dat spelleke nooit echt begrijpen denk ik, of wie weet doet ze alsof en hoopt ze met een paar kleine foutjes weg te komen....

Zo ziet men maar, ik weer bijgeschreven. Reacties of vragen altijd welgekomen. Een voorlopig vaarwel en hopelijk tot wederzien!!