Reisverhaal «Laos deel 2..onze slot etappe naar de 4000 islands»

Belgie | Laos | 0 Reacties 14 April 2013 - Laatste Aanpassing 14 April 2013


..........

Na 218km bereiken we Vang Vieng. Dit is een geliefd vakantiedorp voor budget reizigers. Er zijn tal van guesthouses, restaurants en internet cafés.

Wij vinden een slaapplaats in het “Khamphone GH”( 60.000kip), aan de rand van de stad. Als we op verkenning gaan hebben we het idee , “back” in India te zijn. Backpackers lopen  met vale linnen knoopbroek, dreadlocks baard van een paar maanden en een “stickje” in de hand….De reizigers die zich niet in een restaurant bevinden lopen met een grote rubberen binnenband van een vrachtwagen door de straten…De favoriete bezigheid hier is nl. “Tuben”.

Met een tuk tuk word je met je rubberband een paar kilometers verder gedropt, je gaat in je band zitten en drijft met de stroom mee de rivier af naar Vang Vieng…In 2011overleden 22 toeristen  hier ,…na in de rivier te zijn gedoken, begin 2012 overleden nog eens 2 Australische studenten op dezelfde manier. Daarom heeft de Laotiaanse regering besloten om deze vorm van vermaak sterk aan banden te leggen. Alleen gecertificeerde ondernemingen mogen nog deze activiteiten ondernemen. Het aantal bars langs de route is sterk afgenomen om de inname van te grote hoeveelheden alcohol en drugs te beperken!

Het stadje dankt zijn populariteit aan haar fantastisch ligging in een Karstgebergte met turquoise kleurige beken , diepe grotten en prachtig begroeide hellingen.

We huren een  motor( 50.000 Kip) en rijden  naar een aantal  grotten  waaronder de  Tham Xang (olifantengrot) , de Tham Loup en….

…de Tham Pau Kham cave….waar je in de“Bleu Lagoon” heerlijk kan zwemmen…

De rest van de dag toeren we rond in de mooie natuur….om daarna onze avond door te brengen op een terrasje aan de rivier…In een plaatselijk kantoortje vragen we ook onze visum aan voor Viëtnam (2x 65$ voor een maand visum). We blijven nog een extra nachtje zodat we deze de volgende dag kunnen afhalen. Ook dat is weer geregeld!!Vanuit Vang Vieng gaan we richting Vientiane…de hoofdstad van Laos. Deze “grote” stad lijkt voor ons meer op een dorp. Het is waarschijnlijk de rustigste hoofdstad in Azië! Laos is ook lange tijd een Franse kolonie geweest en daarom doet Vientiane ook zeer Frans aan. Je hebt overal in Laos lekkere “baguette, taartjes ,cakejes,…”. Er zijn ook huizen en gebouwen in Franse stijl waar de Pratuxai of overwinningspoort het bewijs van is.


De gelijkenis met de Arc de Triomphe is onmiskenbaar. We doen en wandeling door de stad en bezoeken de Pha That Luang…jammer genoeg is hij gesloten en kunnen we de stoepa alleen bewonderen langs de buitenkant.

Via een brede lange laan gaan we terug en komen voorbij het presidentieel paleis, dat sinds 1975 officieel in gebruik is, voor publiek is het helaas gesloten.

We bezoeken ook nog het Sisaket museum en Ho Phro Keo….


Met een lokale bus rijden we naar het Boeddha park…


Onze verblijfplaats is voor 2 daagjes in “DD2” ( Douang Deuang GH, 80.000 kip), nette kamer met gedeelde badkamer, en….gratis koffie van 7.00u tot 10.00u. Ook onze flessen water kunnen we(gratis) opvullen aan een spender!

Een lokale bus, overvol met 60 pers. is ons vervoermiddel voor de volgende dag  gedurende een 7-tal uurtjes. De bagageruimte zit eveneens vol met “een extra versnellingsbak”, filters, “2 scooters !”, rijstzakken, matrassen… een echte “zigeunerbus met tierlantijntjes”,hahaha….Alle  banken zijn volzet …er worden plastieken stoeltjes geplaatst tussen de rijen om de mensen plaats te geven…..

Een ritje met een lokale bus is altijd een belevenis,…de bus stopt zonder reden ,…dames met fruit en allerhande zoetigheden stappen op en beginnen luidkeels hun waren te verkopen aan demedereizigers…na 5 minuten springen ze er weer af….Te gek voor woorden!!

...45 km van onze bestemming loopt de weg door de country site….armzalige dorpjes, koeien en buffels op dorre vlakten van de rijstvelden ,…sieren de rustige omgeving. In de vooravond komen we aan in een dorpje, dicht bij de Konglor cave….de grot die we willen bezoeken. Er zijn maar een paar GH ,dus onze keuze is snel gemaakt en voor 60.000kip vinden we een plaatsje in de “Konglo eco lodge”. We zetten onze spullen af en gaan onmiddellijk een kijkje nemen bij de plaatselijke bevolking . In het veld zijn de mensen tabak bladeren aan het vaststeken om te drogen…zelfs de kinderen helpen mee ….

Het valt ons op dat de mensen hier in dit gebied enorm vriendelijk zijn….Wij vinden de mensen over het algemeen in Laos erg gesloten en afwachtend… voor ons een enorm verschil met het “super” vriendelijke buurland Myanmar…

Na het ontbijt wandelen we samen met Rinske (..een meisje uit Friesland)naar de cave . Aan het park betalen we 5000kip/pers. ….voor de grot 100.000 kip per bootje (..is voor 3 personen…)…Bij het bezoek aan de cave worden we in fluoriserende reddingsvestjes gestoken en in  een gemotoriseerde kano varen we de ongeveer 7 km lange grote grot binnen. Af en toe stappen  we eens uit om stalactieten en stalagmieten te bekijken, …omdat het water ondiep is of omdat we een klein watervalletje moeten overwinnen!


Het is een mooie tocht, vooral omdat de Kong Lo cave zo geweldig groot is….er lijkt geen einde te komen…Dat de natuur zoiets kan laten ontstaan is geweldig!!

Onze rugzakken staan al gepakt, zodat we rond 11u  met een pick-up kunnen vertrekken naar Namin. De bus naar Thatek is al weg….domme toch..wat nu gedaan?? We spreken iemand aan op straat en vragen of hij ons niet  kan brengen…Daar ze in Laos niet echt veel Engels kunnen spreken wordt dit een zeer moeilijke opdracht…maar de aanhouder wint…we vinden een (plaatselijke) tuk tuk driver die ons naar Thatek wil brengen…Yes!!.Onderweg belanden we nog in een hevige regenbui. Jaja,…het was een” ritje” dat we niet snel zullen vergeten!


Na een 3-tal uurtjes rijden door mooie natuur en slingerwegen(!) komen we in Thatek aan. We merken al snel dat hierniet veel te beleven valt en proberen een lokale bus vast te krijgen naar Pakse. Rond 18u vertrekt er ééntje en we kunnen mee…Het is een overvolle bus…met stoeltjes in de middengang….De TV ( in de bus)staat enorm luid…en draait regelmatig een Laotiaanse soap, afgewisseld met karaoke…Dit belooft een geweldige rit te worden! Rond 3.00u wordt er luidkeels “ Pakse” geroepen…en moeten we de “plezierige” bus verlaten. Daar het nog te vroeg is om onderdak te zoeken, leggen we ons op onze rugzakken voor een guesthouse…De nacht is stil…maar toch zien we voor sommigen hoe het leven op straat is. ..hangen in een stoel met een flesje Lao bier…en wachten wat de dag zal brengen. Rond 7.00u starten we onze zoektocht en vinden een plaatsje in het Thaluang Hotel voor ongeveer 10 euro…nog net binnen ons budget. De goedkopere GH waren reeds volgeboekt…jammer! Op onze kamer aangekomen ploffen we op ons bed en besluiten even te rusten na onze “slapeloze nacht”…daarna is het de tijd voor onze dagelijkse was…( ja, onderweg worden onze kleren ook dagelijks gewassen)…met de hand uiteraard!! Van hieruit gaan we met een (gehuurde) scooter ( 50.000 kip per dag)in 2 dagen het” Bolaven plateau” verkennen. De Bolaven is een prachtig gebied met bergen, bossen, rivieren en watervallen , waar zich vele koffie- en theeplantages bevinden.  Het gebied waar we door rijden is mooi, rustig met allerlei plantages …

Overal zie je aan de straat mannen die rieten dak bedekkingen maken…iets verder op zie je dan plaatsen waar ze messen maken…


Onderweg zijn we een dorpje binnen gereden om te zien hoe de locals wonen. Zonder het te weten zaten we in een dorpje waar bergvolkeren woonden. We werden hartelijk ontvangen en kregen toegang om door het dorpje te wandelen…Je zag dat ze geen toeristen gewoon waren ,...ze probeerden echt contact met ons te zoeken ….we stonden echt in de belangstelling!!De volkeren zagen er fotogeniek uit!!We hebben er een toffe tijd gehad…..

Na een half uurtje rijden we een ander dorpje in....het ziet er allemaal relaxed uit…Ze leven met varkens, kippen, geiten en mensen door elkaar heen. Kinderen helpen allemaal mee met water halen bij de dorpspomp en allerlei andere dagelijkse bezigheden. We komen aan de praat met een jongen uit het dorp ,daar hij een beetje Engels spreekt…

Terwijl we door het dorp wandelen valt ons een vrouw op met een kind in een draagdoek. Al van ver zien we dat er iets mis is met het kindje….


....we vragen aan de jongen wat er scheelt en deze vertelt ons dat  de vrouw geen geld heeft om naar de dokter te gaan. Wij willen graag de onkosten betalen en zo springt Marc  op de brommer en neemt de jongen en het kindje mee naar een plaatselijk”hospitaaltje” , 2 km verder op…In een kleine ruimte wordt het kindje onderzocht en de nodige medicijnen mee gegeven. Aan de vrouw leggen we uit (de jongen vertaald alles voor ons..)wat ze moet doen , maar je ziet dat ze dit nog nooit eerder gedaan heeft… wij hebben dan de medicatie toegediend…

We weten ook dat we niet iedereen kunnen helpen …maar af en toe verzacht het bij sommige mensen toch de pijn….Regelmatig maken we mensen gelukkig met kleine dingen…waar we ons enorm goed bij voelen. Ook Freddy (Dr . Rogiers) en Mieke dragen hiertoe bij, waarvoor  grote dank…. namens de mensen.

We vervolgen onze rit en zien in de verte aan een bananenplantage  een groep mensen zitten. Als we dichterbij komen zien we dat er een overlijdensceremonie aan de gang is. Het is een “verbranding” die gewoon langs de weg gebeurt…we geloven onze ogen niet!!

We stoppen en worden vriendelijk gevraagd mee te delen….zo krijgen we wat “stokjes en bloemen” in de hand gestopt die we moeten offeren aan de overledene (..een 55-jarige vrouw). Monniken leiden de ceremonie…aan sluitend worden er 3 vuurpijlen afgeschoten waarvan één naar de brandstapel…om het vuur aan te maken.

De vuurpijlen geven aan dat de vrouw naar het hiernamaals vertrekt….we worden er allebei stil van….en zetten met gemengde gevoelens na de ceremonie, onze tocht verder. Zoiets hebben we nog nooit meegemaakt…gewoon langs de straatkant…..!!

Tegen de avond vinden we een slaapplaats in het Palamai GH ( 60000kip) te Tad Lo..waar we ook Tim en Ellen ontmoeten…Het is een super tof koppel uit Hawaï die we overal terug tegen komen…er zijn zelfs afspraken gemaakt voor in de toekomst...Tim, Ellen,...we gaan elkaar zeker nog zien!!!

Zij hebben een hut gehuurd aan de rivier (30000kip)  waar ook een klein  restaurant is. Daar ontmoeten we “Ong” uit Singapore. Hij is voor een paar dagen met vrienden in Laos…en nodigt ons uit voor een bezoekje bij hem thuis in Singapore…  Bedankt Ong, dit gaan we zeker doen !!

De volgende ochtend bezoeken we tijdens onze rit enkele dorpen en watervallen , de Tad Fane en Thamchampy.

In deze omgeving zie je ook vele koffieplantages.Overal zie je aan de huttekes op een zeil de koffiebessen drogen in de zon.

Bij het voorbij rijden van een plantage zien we een (ouderwetse) machine draaien aan de kant van de straat.

De “gedroogde” koffiebessen ( elke bes heeft 2 zaden) worden gepeld in een machine en in zakken gedaan . Laos is gekend voor zijn (Lao)koffie… Een koffieboon is eigenlijk zo bleek als een apennootje, en wordt pas bruin nadat hij geroosterd is…ook eens fijn om te weten! Na een paar uur rijden beginnen de eerste regendruppels te vallen…al snel wordt het een stortbui en moeten we dringend schuilen. Waar kan je beter schuilen dan onder een paalwoning…zonder aarzelen rijden we onder de eerste die we zien. In mum van tijd zien we boven ons hoofd tussen de spleten van de plankenvloer..kleine oogjes naar ons kijken…Ik denk dat wij de eerste toeristen zijn die onder hun huisje schuilen…..Wanneer het mindert met regenen trekken we onze” vuilzak” over het hoofd …en zetten onze trip verder. We gaan nog ergens een “echte” Lao koffie drinken en waar kan je dit beter doen dan hier in Paksong….

Na een geweldige rit komen we tegen de avond weer aan in Pakse, waar we nog een dagje gaan blijven.

Si Pan Don ( 4Tausend Islands), is onze volgende bestemming en ligt in het zuiden van Laos. Dit is een verzameling bewoonde en onbewoonde eilandjes in de Mekong.

De rivier is hier een maar liefst 14 km breed labyrinth van zandplaten, eilanden, rotsen ,stroomversnellingen en mooie watervallen. De eilandjes liggen in het uiterste zuiden van Laos tegen de grens met Cambodia en hebben een unieke fauna en flora. De eilandbewoners leven een ongestoord en traditioneel bestaan en verbouwen ,rijst, suikerriet en groenten. De verschillende eilandjes zoals Don Det, Don Khone en Don Kong hebben vele guesthouses en  zijn de laatste jaren populair geworden als budgetbestemming. Wij zelf hebben een paar dagen verbleven op Don Khone in het Pa Kha guesthouse (50000kip),met prachtig zicht op de Mekong….romantisch!!!

Don Khone is en leuk , rustig plaatsje voor voet- of fietstochtjes. Er is een brug die verbonden is met Don Det, ..normaal gezien moet je hier 25000 kip betalen, om over de brug te lopen!!(wanneer wij hier passeerden was het loket leeg en hebben dus nooit betaald…!!).Naast deze oude Franse spoorbrug , die het eiland verbindt heeft Don Khone nog een aantal opmerkelijke overblijfsels uit de Franse periode. Vervallen villa’s, de Franse Steiger”Ban Khon Tai” aan de andere kant van het eiland en de karkassen van oude stoomlocomotieven. We hebben dit allemaal bezocht met een “gebrekkige” stadsfiets,…amai!!!We doen een poging om een bootje te huren met bootsman , die ons beloofd “Irrawaddy dolfijnen“ te laten zien….Op het water genieten we van de stilte en  de voorbijvarende kayakkers,… en wachten op de dolfijnen. Tevergeefs….buiten een vin in de verte …zien we niets …Na een tijdje geven we het op en varen terug ….Pech gehad!! Met onze rammelfietsen rijden we nog even langs de “Tat Somphamit” waterval. …daar houden we nog even een gezellige pick nick.

Voor we onze fietsen gaan inleveren rijden we nog even (..gratis) de brug over naar Don Det…”de” plaats voor backpackers. De weg er naar toe is stofferig en pick-ups razen ons voorbij…De eerste indruk voor ons zelf is een ietwat slordige, overvolle bebouwing van guesthouses, restaurantjes en cafés. Op dit moment is het er niet druk…wat soms wel anders is…We rijden tot aan het uiterste puntje en zien er bootjes toekomen volgeladen met” Lao bier” om de fuifnummers te bevoorraden. Er is ook een klein strand waar de backpackers kunnen zwemmen en luieren. De” 4000 islands” is meer een plaats om te luieren met een boek en een drankje op een terras!!

Van hieruit gaan we terug naar Pakse waar onze mooie Laos trip eindigt…

Met de nachtbus rijden we naar Hanoi ……”

 

  Goodmorning Viëtnam !!!!

……..tot binnenkort…..xx


 

 

 

 

Fotoalbums van Laos

Laos ....de laatste dagen... (94)

14 April 2013 | Belgie | Laos | Laatste Aanpassing 14 April 2013

  • 46
  • 15
  • 44
  • 12

Laos....sabaidee.... (79)

09 April 2013 | Belgie | Laos | Laatste Aanpassing 09 April 2013

  • mmm...lekker
  • 22
  • ...opgepast voor natte voeten  bolleke!!
  • 37

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking