Reisverhaal «Laos deel 2..onze slot etappe naar de 4000 islands»
Belgie
|
Laos
|
0 Reacties
14 April 2013
-
Laatste Aanpassing 14 April 2013
..........
Na 218km bereiken we Vang Vieng. Dit is een geliefd
vakantiedorp voor budget reizigers. Er zijn tal van guesthouses, restaurants en
internet cafés.
Wij vinden een
slaapplaats in het “Khamphone GH”( 60.000kip), aan de rand van de stad. Als we
op verkenning gaan hebben we het idee , “back” in India te zijn. Backpackers
lopen met vale linnen knoopbroek,
dreadlocks baard van een paar maanden en een “stickje” in de hand….De reizigers
die zich niet in een restaurant bevinden lopen met een grote rubberen
binnenband van een vrachtwagen door de straten…De favoriete bezigheid hier is
nl. “Tuben”.
Met een tuk tuk word
je met je rubberband een paar kilometers verder gedropt, je gaat in je band zitten
en drijft met de stroom mee de rivier af naar Vang Vieng…In 2011overleden 22
toeristen hier ,…na in de rivier te zijn
gedoken, begin 2012 overleden nog eens 2 Australische studenten op dezelfde
manier. Daarom heeft de Laotiaanse regering besloten om deze vorm van vermaak
sterk aan banden te leggen. Alleen gecertificeerde ondernemingen mogen nog deze
activiteiten ondernemen. Het aantal bars langs de route is sterk afgenomen om
de inname van te grote hoeveelheden alcohol en drugs te beperken!
Het stadje dankt zijn populariteit aan haar fantastisch
ligging in een Karstgebergte met turquoise kleurige beken , diepe grotten en
prachtig begroeide hellingen.
We huren een motor(
50.000 Kip) en rijden naar een
aantal grotten waaronder de
Tham Xang (olifantengrot) , de Tham Loup en….
…de Tham Pau Kham
cave….waar je in de“Bleu Lagoon” heerlijk kan zwemmen…
De rest van de dag toeren we rond in de mooie natuur….om
daarna onze avond door te brengen op een terrasje aan de rivier…In een plaatselijk kantoortje vragen we ook onze visum aan
voor Viëtnam (2x 65$ voor een maand visum). We blijven nog een extra nachtje
zodat we deze de volgende dag kunnen afhalen. Ook dat is weer geregeld!!Vanuit Vang
Vieng gaan we richting Vientiane…de hoofdstad van Laos. Deze “grote” stad lijkt
voor ons meer op
een dorp. Het is waarschijnlijk de rustigste hoofdstad in Azië! Laos is ook
lange tijd een Franse
kolonie geweest en daarom doet Vientiane ook zeer Frans aan. Je hebt overal in
Laos lekkere
“baguette, taartjes ,cakejes,…”. Er zijn ook huizen en gebouwen in Franse stijl
waar de Pratuxai of
overwinningspoort het bewijs van is.
De
gelijkenis met de Arc de Triomphe is onmiskenbaar. We doen en wandeling door de
stad en bezoeken de Pha That Luang…jammer genoeg is
hij gesloten en kunnen we de stoepa alleen bewonderen langs de buitenkant.
Via een
brede lange laan gaan we terug en komen voorbij het presidentieel paleis, dat
sinds 1975 officieel in
gebruik is, voor publiek is het helaas gesloten.
We bezoeken
ook nog het Sisaket museum en Ho Phro Keo….
Met een
lokale bus rijden we naar het Boeddha park…
Onze
verblijfplaats is voor 2 daagjes in “DD2” ( Douang Deuang GH, 80.000 kip),
nette kamer met gedeelde
badkamer, en….gratis koffie van 7.00u tot 10.00u. Ook onze flessen water kunnen
we(gratis)
opvullen aan een spender!
Een lokale
bus, overvol met 60 pers. is ons vervoermiddel voor de volgende dag gedurende een 7-tal uurtjes.
De bagageruimte zit eveneens vol met “een extra versnellingsbak”, filters, “2 scooters !”, rijstzakken, matrassen… een echte
“zigeunerbus met tierlantijntjes”,hahaha….Alle banken zijn
volzet …er worden plastieken stoeltjes geplaatst tussen de rijen om de mensen
plaats te geven…..
Een ritje
met een lokale bus is altijd een belevenis,…de bus stopt zonder reden ,…dames met fruit en
allerhande zoetigheden stappen op en beginnen luidkeels hun waren te verkopen
aan demedereizigers…na
5 minuten springen ze er weer af….Te gek voor woorden!!
...45 km van
onze bestemming loopt de weg door de country site….armzalige dorpjes, koeien en buffels op
dorre vlakten van de rijstvelden ,…sieren de rustige omgeving. In de vooravond
komen we aan in
een dorpje, dicht bij de Konglor cave….de grot die we willen bezoeken. Er zijn
maar een paar GH ,dus
onze keuze is snel gemaakt en voor 60.000kip vinden we een plaatsje in de
“Konglo eco lodge”.
We zetten onze spullen af en gaan onmiddellijk een kijkje nemen bij de
plaatselijke bevolking .
In het veld zijn de mensen tabak bladeren aan het vaststeken om te drogen…zelfs
de kinderen
helpen mee ….
Het valt ons
op dat de mensen hier in dit gebied enorm vriendelijk zijn….Wij
vinden de mensen over het algemeen in Laos erg gesloten en afwachtend… voor ons een enorm
verschil met het “super” vriendelijke buurland Myanmar…
Na het ontbijt wandelen we samen met Rinske
(..een meisje uit Friesland)naar de cave . Aan het park betalen
we 5000kip/pers. ….voor de grot 100.000 kip per bootje (..is voor 3
personen…)…Bij het bezoek
aan de cave worden we in fluoriserende reddingsvestjes gestoken en in een gemotoriseerde
kano varen we de ongeveer 7 km lange grote grot binnen. Af en toe stappen we eens uit om
stalactieten en stalagmieten te bekijken, …omdat het water ondiep is of omdat we een klein
watervalletje moeten overwinnen!
Het is een
mooie tocht, vooral omdat de Kong Lo cave zo geweldig
groot is….er lijkt geen einde te komen…Dat de natuur zoiets kan laten ontstaan
is geweldig!!
Onze
rugzakken staan al gepakt, zodat we rond 11u
met een pick-up kunnen vertrekken naar Namin. De
bus naar Thatek is al weg….domme toch..wat nu gedaan?? We spreken iemand aan op straat en
vragen of hij ons niet kan brengen…Daar
ze in Laos niet echt veel Engels kunnen
spreken wordt dit een zeer moeilijke opdracht…maar de aanhouder wint…we vinden
een (plaatselijke)
tuk tuk driver die ons naar Thatek wil brengen…Yes!!.Onderweg belanden we nog
in een hevige
regenbui. Jaja,…het was een” ritje” dat we niet snel zullen vergeten!
Na een 3-tal
uurtjes rijden door
mooie natuur en slingerwegen(!) komen we in Thatek aan. We merken al snel dat
hierniet veel te
beleven valt en proberen een lokale bus vast te krijgen naar Pakse. Rond 18u
vertrekt er ééntje en we
kunnen mee…Het is een overvolle bus…met stoeltjes in de middengang….De TV ( in de bus)staat enorm luid…en draait regelmatig
een Laotiaanse soap, afgewisseld met karaoke…Dit belooft een
geweldige rit te worden! Rond 3.00u wordt er luidkeels “ Pakse” geroepen…en
moeten we de
“plezierige” bus verlaten. Daar het nog te vroeg is om onderdak te zoeken,
leggen we ons op onze
rugzakken voor een guesthouse…De nacht is stil…maar toch zien we voor sommigen
hoe het leven op
straat is. ..hangen in een stoel met een flesje Lao bier…en wachten wat de dag
zal brengen. Rond 7.00u
starten we onze zoektocht en vinden een plaatsje in het Thaluang Hotel voor
ongeveer 10 euro…nog
net binnen ons budget. De goedkopere GH waren reeds volgeboekt…jammer! Op onze kamer
aangekomen ploffen we op ons bed en besluiten even te rusten na onze “slapeloze nacht”…daarna
is het de tijd voor onze dagelijkse was…( ja, onderweg worden onze kleren ook dagelijks
gewassen)…met de hand uiteraard!! Van hieruit
gaan we met een (gehuurde) scooter ( 50.000 kip per dag)in 2 dagen het” Bolaven plateau”
verkennen. De Bolaven
is een prachtig gebied met bergen, bossen, rivieren en watervallen , waar zich
vele koffie- en
theeplantages bevinden. Het gebied waar
we door rijden is mooi, rustig met allerlei plantages …
Overal zie
je aan de straat mannen die rieten dak bedekkingen maken…iets verder op zie je
dan plaatsen waar ze messen maken…
Onderweg zijn
we een dorpje binnen gereden om te zien hoe de locals wonen. Zonder het te
weten zaten we in
een dorpje waar bergvolkeren woonden. We werden hartelijk ontvangen en kregen toegang om
door het dorpje te wandelen…Je zag dat ze geen toeristen gewoon waren ,...ze probeerden
echt contact met ons te zoeken ….we stonden echt in de belangstelling!!De
volkeren zagen er
fotogeniek uit!!We hebben er een toffe tijd gehad…..
Na een half uurtje rijden we een ander dorpje in....het ziet er allemaal relaxed uit…Ze leven met
varkens, kippen, geiten en mensen door elkaar heen. Kinderen
helpen allemaal mee met water halen bij de dorpspomp en allerlei andere
dagelijkse bezigheden.
We komen aan de praat met een jongen uit het dorp ,daar hij een beetje Engels spreekt…
Terwijl we
door het dorp wandelen valt ons een vrouw op met een kind in een draagdoek. Al van ver zien
we dat er iets mis is met het kindje….
....we vragen
aan de jongen wat er scheelt en deze vertelt ons dat de vrouw geen geld heeft om naar de dokter te
gaan. Wij willen graag de onkosten betalen en zo springt Marc op de brommer en neemt de
jongen en het kindje mee naar een plaatselijk”hospitaaltje” , 2 km verder op…In
een kleine
ruimte wordt het kindje onderzocht en de nodige medicijnen mee gegeven. Aan de
vrouw leggen we uit (de jongen vertaald alles voor ons..)wat ze moet doen , maar je ziet
dat ze dit nog nooit eerder gedaan heeft… wij hebben dan de
medicatie toegediend…
We weten ook
dat we niet iedereen kunnen helpen …maar af en toe verzacht het bij sommige mensen toch
de pijn….Regelmatig maken we mensen gelukkig met kleine dingen…waar we ons enorm goed
bij voelen. Ook Freddy (Dr . Rogiers) en Mieke dragen hiertoe bij,
waarvoor grote dank….
namens de mensen.
We vervolgen
onze rit en zien in de verte aan een bananenplantage een groep mensen zitten. Als we dichterbij
komen zien we dat er een overlijdensceremonie aan de gang is. Het is een
“verbranding” die gewoon
langs de weg gebeurt…we geloven onze ogen niet!!
We stoppen
en worden vriendelijk gevraagd mee te delen….zo krijgen we wat “stokjes en bloemen” in
de hand gestopt die we moeten offeren aan de overledene (..een 55-jarige
vrouw). Monniken
leiden de ceremonie…aan sluitend worden er 3 vuurpijlen afgeschoten waarvan één
naar de
brandstapel…om het vuur aan te maken.
De
vuurpijlen geven aan dat de vrouw naar het hiernamaals vertrekt….we worden er
allebei stil van….en
zetten met gemengde gevoelens na de ceremonie, onze tocht verder. Zoiets hebben
we nog nooit
meegemaakt…gewoon langs de straatkant…..!!
Tegen de
avond vinden we een slaapplaats in het Palamai GH ( 60000kip) te Tad Lo..waar
we ook Tim en Ellen
ontmoeten…Het is een super tof koppel uit Hawaï die we overal terug tegen komen…er zijn zelfs afspraken gemaakt voor in de toekomst...Tim, Ellen,...we gaan elkaar zeker nog zien!!!
Zij hebben
een hut gehuurd aan de rivier (30000kip)
waar ook een klein restaurant is.
Daar ontmoeten we
“Ong” uit Singapore. Hij is voor een paar dagen met vrienden in Laos…en nodigt ons uit voor
een bezoekje bij hem thuis in Singapore…
Bedankt Ong, dit gaan we zeker doen !!
De volgende
ochtend bezoeken we tijdens onze rit enkele dorpen en watervallen , de Tad Fane
en Thamchampy.
In deze omgeving zie je ook vele
koffieplantages.Overal zie je aan de huttekes op een zeil de
koffiebessen drogen in de zon.
Bij het
voorbij rijden van een plantage zien we een (ouderwetse) machine draaien aan de
kant van de straat.
De “gedroogde” koffiebessen ( elke bes heeft 2
zaden) worden gepeld in een machine en in zakken gedaan .
Laos is gekend voor zijn (Lao)koffie… Een koffieboon is eigenlijk zo bleek als
een apennootje,
en wordt pas bruin nadat hij geroosterd is…ook eens fijn om te weten! Na een paar
uur rijden beginnen de eerste regendruppels te vallen…al snel wordt het een
stortbui en moeten we
dringend schuilen. Waar kan je beter schuilen dan onder een paalwoning…zonder aarzelen
rijden we onder de eerste die we zien. In mum van tijd zien we boven ons hoofd
tussen de spleten van
de plankenvloer..kleine oogjes naar ons kijken…Ik denk dat wij de eerste
toeristen zijn die onder
hun huisje schuilen…..Wanneer het mindert met regenen trekken we onze” vuilzak”
over het hoofd
…en zetten onze trip verder. We gaan nog ergens een “echte” Lao koffie drinken
en waar kan je dit
beter doen dan hier in Paksong….
Na een geweldige
rit komen we tegen de avond weer aan in Pakse, waar we nog een dagje gaan blijven.
Si Pan Don (
4Tausend Islands), is onze volgende bestemming en ligt in het zuiden van Laos.
Dit is een
verzameling bewoonde en onbewoonde eilandjes in de Mekong.
De rivier is
hier een maar liefst 14 km breed labyrinth van zandplaten, eilanden, rotsen ,stroomversnellingen
en mooie watervallen. De eilandjes liggen in het uiterste zuiden van Laos tegen de grens met
Cambodia en hebben een unieke fauna en flora. De eilandbewoners leven een ongestoord
en traditioneel bestaan en verbouwen ,rijst, suikerriet en groenten. De
verschillende eilandjes
zoals Don Det, Don Khone en Don Kong hebben vele guesthouses en zijn de laatste jaren populair
geworden als budgetbestemming. Wij zelf
hebben een paar dagen verbleven op Don Khone in het Pa Kha guesthouse
(50000kip),met prachtig
zicht op de Mekong….romantisch!!!
Don Khone is
en leuk , rustig plaatsje voor voet- of fietstochtjes. Er is een brug die verbonden
is met Don Det,
..normaal gezien moet je hier 25000 kip betalen, om over de brug te
lopen!!(wanneer wij hier
passeerden was het loket leeg en hebben dus nooit betaald…!!).Naast deze oude
Franse spoorbrug ,
die het eiland verbindt heeft Don Khone nog een aantal opmerkelijke
overblijfsels uit de Franse
periode. Vervallen villa’s, de Franse Steiger”Ban Khon Tai” aan de andere kant
van het eiland en de
karkassen van oude stoomlocomotieven. We hebben dit allemaal bezocht met een “gebrekkige”
stadsfiets,…amai!!!We doen een
poging om een bootje te huren met bootsman , die ons beloofd “Irrawaddy
dolfijnen“ te laten
zien….Op het water genieten we van de stilte en
de voorbijvarende kayakkers,…
en wachten op de dolfijnen. Tevergeefs….buiten een vin in de verte …zien we niets …Na
een tijdje geven we het op en varen terug ….Pech gehad!! Met onze rammelfietsen rijden we
nog even langs de “Tat Somphamit” waterval. …daar houden we nog even een
gezellige pick nick.
Voor we onze
fietsen gaan inleveren rijden we nog even (..gratis) de brug over naar Don Det…”de”
plaats voor backpackers. De weg er naar toe is stofferig en pick-ups razen ons
voorbij…De eerste
indruk voor ons zelf is een ietwat slordige, overvolle bebouwing van
guesthouses, restaurantjes
en cafés. Op dit moment is het er niet druk…wat soms wel anders is…We rijden
tot aan het
uiterste puntje en zien er bootjes toekomen volgeladen met” Lao bier” om de
fuifnummers te
bevoorraden. Er is ook
een klein strand waar de backpackers kunnen zwemmen en luieren. De” 4000
islands” is meer een plaats om te luieren met een boek en een drankje op een
terras!!
Van hieruit
gaan we terug naar Pakse waar onze mooie Laos trip eindigt…
Met de
nachtbus rijden we naar Hanoi ……”
Goodmorning Viëtnam !!!!
……..tot
binnenkort…..xx
