Reisverhaal «Op weg naar Saint-Brévins les Pins»
Normandië-Bretagne-Les Landes
|
Frankrijk
|
0 Reacties
23 Oktober 2021
-
Laatste Aanpassing 23 Oktober 2021
Vandaag hebben we Bretagne verlaten. Vanavond rijden we van mijn kaart nummer 63 af ..... Al een vreselijk oude kaart, zeker van 1994 toen Rud, Nele en ik hier op vakantie geweest zijn. En ik heb geen wegenkaart die hierop goed aansluit..... Maakt niet uit. Google Maps heeft me tot hiertoe schitterend geholpen.
Zoals altijd is ons doel om zo klein mogelijke wegen te nemen zodat we wat te zien krijgen van het landschap en de dorpjes. Vandaag hebben we weer zó'n kleine wegen genomen, dat ik een vergrootglas nodig had om ze te kunnen zien op mijn kaart. Volg even mee : Van Billiers zijn we terug naar de N165 gereden omdat Rud de afslag gemist had (ik was niet rap genoeg om hem te dirigeren in de juiste richting). De volgende afrit naar Arzal bracht ons op de D159 die we door Camoël gevolgd hebben en dan afgedraaid naar de D83 om via Assérac en de D33 naar Piriac-sur-Mer te rijden. Een mooi klein haventje met alweer een paardjesmolen. 't Is hier in Frankrijk zeker in de maand oktober 'paardjesmolenmaand' ?! Leuk wel met die kinderstemmetjes die joelen van plezier ! Hier hebben we in 't zonnetje een heerlijk terrasje gedaan. Genoten van een sangria. Daarna langs het kerkhof (met prachtige chrysanten) naar de camper gewandeld en weer verder via de D99 over Guérande naar de 'grote' weg. We wilden niet in Saint-Nazaire terechtkomen (daar zijn we in 2018 al met Nele geweest), vandaar dat we netjes de brede weg gevolgd hebben met de fameuze angstaanjagende brug over de Loire. Bij nader inzien is de brug bij Le Havre erger en die van Zweden naar Denemarken nog veel erger......... vind ik toch, Rud niet. Vlak nadat we van de brug reden, moesten we rechts indraaien om uit te komen in Saint-Brévin les Pins. Op de eerste camping was alles volzet, dus naar de volgende camping, de Dune de Jade, een 4-sterren camping met rechtstreekse toegang tot een wandelweg langs de Loire naar de monding. Hier is dus geen echt zandstrand, maar een ornithologisch natuurreservaat dat enkel bij springtij overstroomt maar dus niet bij gewoon hoogtij. De zee zet hier heel wat zand af zodat het land eigenlijk wint op het water. Er worden duinen gevormd, er begint een soort helmgras te groeien, enfin een waar paradijs voor vogels.
Langs de wandelweg stonden allemaal schilderijen opgesteld van een plaatselijke schilder Alain weet-ik-niet- meer die schildert in de 'naïeve stijl'. Allemaal kleurrijke paradijsvogels en felle bloemen. Vrolijk word je daarvan ! En schitterend opgesteld. Ook in een parkje, samen met nog wat sculpturen.
Dat was onze avondwandeling. Tot aan de echte uiterste monding van de Loire in de Oceaan. Vreemd gevoel om hier zo te staan ! Kijk je naar rechts, dan zie je de brug over de Loire. Kijk je naar links, dan zie je de oceaan. Bizar. Mooi. Genoten van onze wandeling in het warme zonnetje.
Nog lekker gegeten .... en geblogd .... en nu gaan we slapen.
Morgen zuidwaarts verder naar Les Landes. Daar is het nog mooi weer :-)