Reisverhaal «Op bezoek bij de berbers»
Marokko
|
0 Reacties
10 Oktober 2009
-
Laatste Aanpassing 10 Oktober 2009
Bij toeval leren we Lahouciene kennen, een 52-jarige berber bij wie we een vijftal dagen welkom zijn in Izrit, een dorp diep verscholen in de Hoge Atlas. Na de top van de dramatisch mooie Tizi 'n Test slaan we links af en rijden nog twee uur door op het Tichka Plateau tot in Aghbare, de verzameling dorpen waar Izrit deel van uitmaakt. Lahouciene woont met zijn meer dan tien familieleden in een van de veertig lemen huizen die rond de moskee trapsgewijs tegen de bergflank geplakt zijn. Op het dak bij bijna-volle maan moeten we elkaar in de wang knijpen om te beseffen dat dit geen droom is. 's Avonds verzamelen de mannen op het binnenplein van het huis. Ook Lahcen, de in Agadir wonende neef van Lahouciene. Hij zal ons de komende dagen vergezellen. Handig als je weet dat er niemand van het dorp Frans spreekt. We leren via hem de familie van Lahouciene beter kennen, hij verklaart voor ons onduidelijke berbergebruiken en Lahcen leert ons ook over de geschiedenis van Izrit.
Elektriciteit bereikt het dorp nog niet (op dat beetje zonne-energie na), vijftien jaar geleden hebben de dorpelingen het ezelspad verbouwd tot een 'berijdbare' weg en de gsm's zijn hier twee jaar geleden gearriveerd. Het is keihard werken om, zeker in de winter, te overleven. Tijdens de hardste maanden halveert de bevolking van Izrit en blijven de sterksten en zij die hier niet wegkunnen overwinteren. Het harde labeur gebeurt vooral door de vrouwen die in deze tijd van het jaar de vele bussels maïs op hun rug uit het dal naar boven zeulen. Als we de zaken durven te romantiseren komen we door het cadeautje genoeg uit te pakken met beide voeten snel terug op de grond terecht.
Zo ontmoeten we de 18-jarige Khadija die na enkele jaren Casablanca hier nu twee maanden terug is. Niet van willen, maar van moeten. Verplicht door de familie, om straks na het offerfeest te trouwen met een man die ze nog nooit gezien heeft. Ze wil nog niet trouwen, laat staan hier blijven. Ze wil terug naar Casa. "Neem me morgen a.u.b. mee", vraagt ze verscheidene keren aan Valerie. Maar de familie's wil is in Izrit wet.
Niet alleen voor deze ontmoeting, maar ook voor de tweedaagse trekking, de souk, het besnijdenisfeest, kortom voor alles wat Aghbare ons heeft laten zien hebben we nog even tijd nodig om het een plaats te geven.
Fotoalbums van Marokko
17 Oktober 2009
|
Marokko
|
Laatste Aanpassing 03 December 2010
