Reisverhaal «Dag 6: Trujillo»

Peru | Peru | 0 Reacties 23 September 2018 - Laatste Aanpassing 10 Maart 2019

Na het ontbijt gaan we meteen uitchecken, vandaag rijden we met de collectivo naar de Huaca de la Luna. Deze ligt helemaal aan de andere kant van de stad, 8 km. naar het zuiden aan de voet van de heilige Cerro Blanco. Er staan 2 tempels op 500 meter van elkaar, helaas kan de Huaca del Sol niet worden bezocht. De opgravingen concentreren zich momenteel op de Huaca de la Luna. Maar eerst gaan we naar het Museo de Moche, op 1 km. van de tempel. Hier worden de resultaten van de opgravingen getoond: een rijke collectie aardewerk en symbolische afbeeldingen van tweekoppige slangen, roofvogels, krabben,… uit deze pre-Incabeschaving.

Tijdens de wandeling naar de Huaca de la Luna zien we in de verte de andere tempel, je zou die gemakkelijk voor een natuurlijke heuvel aanzien. We moeten de bezichtiging doen onder leiding van een gids, gelukkig is die de Engelse taal machtig. Deze tempel bestaat uit diverse verdiepingen opgetrokken volgens een welomlijnde ceremoniële kalender. Er werd een verdieping toegevoegd, waarbij de onderliggende verdieping onder het zand verdween. We komen in een doolhof van met elkaar verbonden patio’s met fraai beschilderde friezen. Die zijn ruitvormig met een mensachtig gezicht, de scherpe hoektanden en de beangstigende blijk hoort bij de Moche-god Ai-Apaec, heerser van leven en dood.

We stappen verder en staan plots oog in oog met een hoge gevel vol afbeeldingen. Allemaal lagen met gekleurde rijen mannetjes, dieren en draken. En links zien we de El Mural de los Mitas, een steen van 18,50 m² met levendige scenes van menselijke offers, mensen die vogels vangen met een net, vissers in boten en allerhande dieren. Archeologen zijn nog steeds niet zeker van de complexe betekenis ervan, maar zijn er wel van overtuigd dat dit te maken had met rituelen in deze heilige plaats.

Zoals we gevreesd hadden, worden we erdoor gejaagd door de gids. Al nemen we rustig de tijd om foto’s te maken, dit alles is te mooi om zomaar voorbij te gaan. Dit moet werkelijk schitterend geweest zijn vroeger.

De collectivo brengt ons terug naar de stad en nu gaan we het historisch centrum verkennen. Trujillo is een verfrissende oase aan de woestijn kust. Het koloniale centrum met de houten balkons, smeedijzeren traliewerk en oude herenhuizen geeft de stad elegantie. Alle oude huizen hier zijn fraai gerestaureerd, de meeste zijn eigendom van grote banken.

De Plaza de Armas wordt gedomineerd door de Catedral Santa Maria. Het is een fraai gebouw in zonnegeel met wit en 2 klokkentorens. Het interieur is sober maar er staan kleurrijke barokbeelden.

Naast de mooie koloniale gebouwen is Trujillo ook bekend voor zijn vele kerken. We hebben geen zin om kerk in kerk uit te gaan maar gaan toch kijken bij de Iglesia del Carmen. Een mooie witte kerk met terracotta afwerking.

Terug in het hotel nog even de handbagage herschikken en we zijn klaar. De nationale drank van Peru is Pisco Sour en na een week hier wordt het tijd om dat te proeven. We bestellen er elk een aan de receptie en krijgen een glas met lichtgele drank met een schuimkraagje op. Het doet een beetje denken aan een Mojito, dat schuimkraagje blijkt opgeklopt eiwit te zijn. Man wat lekker, waarom hebben we dat niet eerder geprobeerd?

We gaan eten in een typisch familierestaurant. Kip met frietjes en een slaatje en daarbij weer die chicha, dat kost ons S 36.00.

In het busstation kunnen we meteen onze valiezen kwijt en aan de infodesk vragen we hoe dat nu zit met die veranderde zitplaatsen. Blijkbaar is een bus afgeschaft en moeten de reizigers van beide bussen in één. Maar we kunnen altijd praten met een passagier om van plaats te wisselen.

De bus vertrekt met 10 minuten vertraging en de dame die op Willy’s plaats zit is meteen bereid om te ruilen. Zo kunnen we toch naast elkaar zitten. We hebben een lange nachtelijke reis voor de boeg, Lima ligt bijna 600 km van Trujillo. Er zit dus niks anders op dan proberen te slapen.