Reisverhaal «ACHT ! ! ! - (deel 6)»

ETHIOPË 2010 | China | 0 Reacties 31 Mei 2008 - Laatste Aanpassing 30 Mei 2008

Maandag,
12 Mei 2008,
's morgensvroeg,
de aarde heeft gebeefd,
8 op de schaal van Richter,
het epicentrum ligt in Wenchuan in de provincie Sichuan, wij worden wakker . . .
. . . en weten van niets.
We zitten nog steeds in YUANYANG en 't s hier marktdag; wij dus weer "mensen kijken". Pas in de late namiddag ontvangen we een SMS-je van een bezorgde moeder met het nieuws en de vraag of alles goed is; wij dus naar onze kamer om, via de goed-nieuws-zender
(CCTV 9 is de enige verstaanbare zender die we kunnen ontvangen en is onderworpen aan strenge overheidscontrole (=censuur))
meer info te zoeken. Helaas i er enorme schade, maar hulpacties zijn al gestart, er zijn geen dammen gebroken (de regio telt namelijk veel stuwmeren voor het opwekken van electriciteit), politie en leger worden massaal ingezet en de premier is al ter plaatse . . . 15 dagen NA de feiten werden reeds meer dan 150 naschokken (met een kracht van meer dan 4 op de befaamde schaal) geregistreerd, zijn er al 62.000 doden te betreuren, zijn 5 miljon mensen dakloos en zullen er in de nabije toekomst zo'n 23 miljoen een nieuw onderkomen moeten zoeken . . . MAAR . . . 11 dagen na de eerste schok werden er nog mensen levend vanonder het puin gered, blijken er geen nuclaire installaties beschadigd, er worden nog wel 2 panda's vermist uit de plaatselijke zoo, wegen en watervoorzieningen worden volop hersteld en de wereld betuigt zijn medeleven . . . allemaal goed nieuws dus (!?!?).
Met uitzondering van een rij wachtenden aan de benzinestations en een drie-dagen-durend internetverbod tijdens de rouwperiode (19-20-21 mei) merken wij niets van alle hesa of leed en dus vervallen wij weer in onze rol van toerist.

Woensdag bezoeken we de markt van NIU JAO ZHAI (met veel "schoon potses") en gaan we, alweer in Peking-Express-stijl, verder tot in DUO YI SHU waar we, volgens kenners, de mooiste "zonsopgang boven de rijstterrassen" kunnen meemaken . . .
Tijdens de koude februari-ochtenden moet het er prachtig zijn; nu bederven enkele wolkjes en de optrekend ochtendnevel helaas het uitzicht. Niet getreurd echter . . . we genieten van een ontbijt met pannekoeken (en da's alweer veeeel te lang geleden) en treken daarna naar de markt van SHENCUN en verder tot HUANG CAO LING, waar we overnachten in afwachting van de markt van morgen. De markt is de moeite: veel volk(eren) en weer een nieuwe variatie op de gekende kledij, maar de sfeer in de stad steekt ons tegen . . . de restaurants etalleren graag hun eetbare voorraden, maar hier . . . hier hangt overal versneden HOND . . . Wij treuzelen niet te lang op de markt en haasten ons de stad uit.

Via YUANYANG bereiken we JIANSUI, een toeristische trekpeister vanwege de oude gebouwen en tempels. Wij hadden gehoopt dat het toersme ook de Westerse keuken naar de stad had gebracht (want verandering van spijs doet eten he) . . . helaas . . . en als op dag 2, na ons bezoek aan de vaak slecht gerestaureerde binnenstad (vaak vernieuwd met isolatiepanelen) en de (toch wel mooie en rustige) Confucius-tempel, het opnieuw begint te regenen, besluiten we om weer verder te trekken.

Met de namiddagbus geraken we tot het 80 km verder gelegen GEJUI, een weinig interessante stad, ware het niet dat Fanny een weggeworpen verpakking van een MacDonalds-maaltijd ontdekt. Wij zijn niet bepaald fast-food-freaks, maar ze is blijkbaar erg toe aan wat afwisseling . . . ze scheurt het logo van de verpakking en begint rond te vragen . . . 1 uur en vele "meiyo's" later geven we het op en proberen te genieten van een kommetje rijst met groenten (later blijkt dat de dichtsbijzijnde MacDo in Kunming is, zo'n 250 km verder).

's Anderendaags reizen we, via MANHAO (en zijn strenge politiecontrolepost) verder naar MAANDI
(ook wel MA'ANDI of MAANDE geschreven; de vertaling van de chinese klanken naar onze op-de-letter-uitgesproken-taal geeft vele mogelijkheden; toch ligt Yuanyang zo'n 140 km verwijdert van Yuanjiang ?!?)
Maandi ligt op amper 15 km van de grens met Vietnam, dus verwachten we wel "schoon volk" te zien en ook de politie wil weer een praatje maken. Na de gebruikelijke controle krijgen we ook nog eens "meldingsplicht", wat inhoudt dat we moeten komen vertellen wanneer we de stad verlaten; persoonlijk vinden we dit wat overdreven:de stad telt 7 politieagenten voor nog geen 100 inwoners, er zijn slechts 2 bussen per dag (07.00 en 08.00 Hr) die de stad verlaten EN er zijn slechts twee laowai . . . die moeten dan toch opvallen he!
De markt is echter weer de moeite: we zien een kleurige variant op de "vlecht-Hani" en ook de vertrouwde rode Yao (zie Vietnam-foto's) hebben hun ruime hoofddoekanders gebonden. Wanneer we de volgende dag de stad verlaten (oeps ... vergeten binnen te springen bij onze geuniformeerde vrienden ... Leve de anarchie !!), zien we ook nog enkele witte Yao met puntmuts (een zeer kleine subgroep).
Na 2 uren rijden staat er echter een vastgereden vrachtwagen midden op de weg . . . passeren is onmogelijk en een takelwagen zal pas voor morgen zijn (we zitten dan ook weer in een godverlaten uithoek van het land he). Een uurtje later komt de bus van de andere richting, ook aan de blokkade . . . wij wisselen van bus, keren om en . . . wachten weer. Na weer een poosje "juinogen" delen we een passerende tuktuk met een andere, ongeduldige Chinees en nog een uurtje later passeren we weer de controlepost van MANHAO, waarna we weer op een bus kunnen stappen.

JINPING is onze volgende bestemming en dit blijkt weer een toplocatie; we vinden een rustig 2-sterrenhotel (voor 10 euro), er is elke dag wel ergens een markt in de buurt en er is telkens wat nieuws te zien, zowel in SANCHA (onze eerste rode-punthoed-Yao), als in ADEBO (Yi-soort met gekleurde mouwen) en in NAFA (een Hani-soort met lange jas en pastelkleurige accenten) en tijdens JINPING-markt kunnen we zelfs 1 vershillende soorten onderscheiden . . . bijna teveel van het goede, maar PRACHTIG.
Tijdens onze laatste avond in JP ('t is ondertussen zondag 25 mei) genieten we van een ontdek-de-ster-wedstrijd op het plein; alle genres komen aan bod en de een is al wat meer stemvast dan de ander, maar de enigen die om een handtekeningen gevraagd worden . . . zijn wij toch maar weer . . . en dan hebben we nieteens mogen zingen ?!?

's Anderendaags komen we, na 11 uren bussen, aan in KUNMING. Deze enorme stad is een echt shoppingparadijs (je vindt er zelfs handtassen van de Belgische ontwerper Marc Jacobs), er is een groot aanbod van westers eten (zelfs een MacDonalds, maar die bezoeken we dan toch niet (dat zal wel vrouwelijke logica zijn zeker ?!?)) en je ontmoet er ook wer andere "blanke" toeristen (of ziet ze weer zoals dat tof Nederlands koppel dat al 6 jaar onderweg is met de fiets www.cycletheworld.nl ). Kunming is ook een stad met een luchthaven . . . en morgen vliegen we dus naar SHANGRI LA (ook wel ZHONGDIAN genaamd), maar da's weer voor later he.